My Possessive Of You 13

All chapters are in My Possessive Of You
A+ A-

𝐌𝐚𝐭𝐮𝐫𝐞 𝐒𝐞𝐧𝐜𝐞 𝐀𝐥𝐞𝐫𝐭!!

အိမ်ရှေ့မှာ လရောင်သသ ဟိုလျှောက်ဒီလျှောက်နဲ့ ဂဏှာမငြိမ်ဖြစ်နေသည်။ညနေ 7နာရီလောက်ကတည်းက ထွက်သွားတဲ့သူက 10နာရီထိုးသည်အထိ ရောက်မလာ။ အချိန်က အံ့ကျူးအတွက်တော့ နောက်မကျသေးပေမယ့် ဒေါသထွက်ပြီး သွားတာမို့ တစ်ခုခုဖြစ်မှာ စိုးရိမ်နေမိသည်။ဖိုးကလည်း တော်တော်နဲ့ မအိပ် ။ ဖိုးက ဖေဖေ ဦးခင်ဇော်ကိုလည်း ဘာမှမပြောသလို မြေးဖြစ်သူကိုလည်း အရိပ်တကြည့်ကြည့်ရှိလှသည်။

ကျောလယ်ထိလုနီးပါး ဆံပင်ရှည်တွေကို ဆံညှပ်နဲ့ လှန်သိမ်းထားပြီး Stitchပုံလေးတွေပါတဲ့ ဆင်စွယ်ရောင် pajama ကို ဝတ်ထားတဲ့ လရောင်က အိမ်စီးဖိနပ်အပါးလေးနဲ့ မငြိမ်သက်စွာပင် အိမ်ရှေ့မှာ လမ်းလျှောက်နေမိသည်။ ဖုန်းခေါ်လို့လည်း မရတာမို့ လရောင် ပျာယာခတ်နေသည်။ဖေဖေကတော့ ညနေကတည်းက အခန်းထဲက ထွက်မလာတော့။ ဖိုးနဲ့ လရောင်မှာသာ ကြားထဲက စိတ်ဆင်းရဲနေရသည်။ဘာတွေဆိုးဆိုးဝါးဝါးဖြစ်ကြလည်း မသိပေမယ့် ဘေးကမြင်နေရရုံနဲ့တောင် လရောင် စိတ်ပင်ပန်းနေသည်။

“So I tell you. A million tiny things that… “

လက်ထဲက ဖုန်းက ringtoneနဲ့အတူ တုန်ခါလာတာမို့ ကြည့်လိုက်တော့ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်ဆီမှ ဖြစ်နေသည်။

“ဟယ်လို အံ့ကျူး”

“အဲ..အကိုလရောင် ကိုင်ပြီ၊ ဟေ့ကောင် ရဲထွဋ် မင်းပြောလိုက် အေ့..”

အံ့ကျူးဖုန်းဆိုပေမယ့် တစ်ဖက်က လူက အံ့ကျူးမဟုတ်။ လေးလုံးမကွဲတဲ့လေသံနဲ့ ညီမင်းဟန်ဖြစ်နေသည်။ DJ သံတွေနဲ့ ဆူညံသံတွေအရ ဘားတစ်ခုမှာ ဖြစ်လိမ့်မည်။

“အယ်ကို့…ဟီးဟီး…”

ရဲထွဋ်က ဖုန်းကိုင်ပြီး ရယ်နေသေးသည်။လေသံတွေအရ လူမှန်းသူမှန်းသိကြမည့် အနေအထားမဟုတ်တော့ပေ။ အံ့ကျူးအသံကတော့ မကြားရသေးပေ။ မူးနေတဲ့ အံ့ကျူးက ချစ်စရာကောင်းတာကိုတော့ လရောင်ကောင်းကောင်းသိသည်။

“ရဲထွဋ်…အံ့ကျူးမျိုးနွယ်ရော မင်းတို့မူးနေကြပြီ”

“အေ့..ဟုတ်တယ် ကိုကြီး..ဟီးဟီးဟီး အံ့ကျူးက မှောက်နေပြီ အဲတာ သားတို့ မနိုင်လို့ လာခေါ်..”

ရဲထွဋ်ဆီက အာလေးလျှာလေးအသံကြီးကို လရောင်တော်တော်နားထောင်ယူနေရသည်။ ပြောပြီး ချက်ချင်းဖုန်းချသွားတာကြောင့် လရောင်မှာ အူတူတူကြီး ကျန်ခဲ့သည်။ လာခေါ်လို့ ပြောပြီး နေရာကိုတော့ ပြောမသွား။ စကားတောင် ထမပြောနိုင်တော့တဲ့ အခြေအနေဆိုတော့ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က တော်တော်အခြေအနေဆိုးနေပြီဖြစ်မည်။

“Du.. Du… Du.. “

ဖုန်းက ဝင်နေပေမယ့် တော်တော်နဲ့ မကိုင်တာကြောင့် လရောင်မှာ နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေရသည်။ စိတ်ပူနေရတဲ့ ခံစားချက်ကြီးက အဆင်မပြေလိုက်တာ။ နေရာသိရင် ချက်ချင်းသွားခေါ်ဖို့အတွက် အခန်းထဲသွားပြီး ကားသော့ကို အဆင်သင့်ယူထားလိုက်သည်။ ကြီးရင်မှီ ငယ်ရင်ချီ ဟူသည့် စကားအတိုင်း လရောင်တကယ်ကို အံ့ကျူးကို ဂရုစိုက်နေရပြီဖြစ်သည်။

“ဘုရားရေ..”

လက်က ဖုန်းခေါ်တာကိုလည်း အဆက်မပြတ်စေပဲ ရေခဲသေတ္တာလှပ်ကာ ရေသန့်တစ်ဗူးယူသောက်လိုက်တော့  ရေခဲသေတ္တာ အောက်ခြေနားက ထွက်လာသည့် ပိုးဟပ်တစ်ကောင်။ လရောင် အလန့်တကြား နောက်ကို ခုန်ဆုတ်လိုက်တော့ ဖွင့်လျက်ဖြစ်နေတဲ့ ရေဗူးက လရောင်ရင်ဘတ်ကို ရွှဲရွှဲစိုသွားသည်။

“ဟဲလို”

ဆက်တိုက်ခေါ်နေရတဲ့ ဖုန်းက အချိန်တော်တော်ကြာပြီးမှ ကိုင်သည်။ ရဲထွဋ်နဲ့ ညီမင်းဟန်တစ်ယောက်ယောက်ဖြစ်မည်ဟု ထင်လိုက်ပေမယ့် ဖုန်းထဲက ကနွဲ့ကယ အသံလေးကြောင့် လရောင်ရင်ထဲဒိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။

“အံ့ကျူးမျိုးနွယ်ရော”

“Oppa… က အိပ်ပျော်နေပြီ..”

“ဘာ!!”

သုံးနှုန်းလိုက်သော နာမ်စားကြောင့် လရောင်သွေးတက် သွားသည်။ စကားဆက်ပြောနိုင်ဖို့အရေး နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့ပြီး ပြန်အားမွေးနေရသည်။

“အခုက ဘယ်မှာလဲ ဟမ်”

“…”

“အံ့ကျူးမျိုးနွယ် ဘယ်ရောက်နေတာလဲလို့..”

လရောင်မေးခွန်းကို တစ်ဖက်က ချက်ချင်းမဖြေတာကိုတော့ တကယ်မုန်းလှသည်။ ဒီလောက်မူးရူးနေတဲ့အချိန်မှာ ရဲထွဋ်တို့အပြင် အခြားမိန်းကလေးတွေလည်း ရှိနိုင်ပေမယ့် အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က သူ့ဖုန်းကို သူစိမ်းတွေကိုင်တာ လုံးဝမကြိုက်ပေ။ အခုတော့ လရောင်တစ်ခါမှပင် မကြားဖူးသည့် ခပ်ချိုချိုအသံကြောင့် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဖွင့်လျက်ရှိနေတဲ့ ရေခဲသေတ္တာရှေ့ရပ်နေတာတောင် လရောင် ချွေးပြန်နေရသည်။

“တို့ လိပ်စာပို့လိုက်မယ်လေ… အကို မကြောက်ရင် လာခဲ့လိုက်ပေါ့”

“ဘာရယ်!!”

“ခစ်ခစ်…”

ရယ်မောပြီး ဖုန်းချသွားသူကို လရောင်မကျေနပ်ပါ။ဘယ်သူကများ သူ့ရဲ့အဖိုးတန်ကောင်လေးရဲ့ ဖုန်းကို ထိရဲရတာပါလိမ့်။ ကောင်လေးသာ သိရင်တော့ အဲ့တစ်ယောက်အမှုန့်ဖြစ်သွားနိုင်သည်။

!Butterfly Baby Gay Bar!

လရောင်ဖုန်းထဲ ဝင်လာသည့် location အတိုင်းသာ လိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ညနက်တာတွေ ဘာတွေစိတ်မဝင်စားတော့။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ကောင်လေးကို အခြားသူတွေနား ရှိမနေစေချင်ပါ။ ပူဆွေးနေရင်တောင် အနားမှာ သူပဲရှိနေချင်သည်။

••••••

“ဟားဟားဟား…”

နှစ်ချို့ဝိုင်ထည့်ထားတဲ့ ဖန်ခွက်ကို လှုပ်ခါနေရင်း လွှမ်းရိပ်ငယ် ရယ်မောနေမိသည်။ဘေးက Oppaကတော့ လက်နှစ်ဖက်လုံးရှေ့ထိုးထားပြီး စားပွဲပေါ်  မျက်နှာတစ်ခြမ်းအပ်ကာ အိပ်နေသည်။ အရက်ရှိန်ကြောင့် နီမြန်းနေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ oppa က ခါတိုင်း တစ်ခွက်နှစ်ခွက် သောက်နေကျ ပုံစံထက် အများကြီးပိုမိုက်သည်။ ယောကျ်ားလေးတော်တော်များများက အရက်မူးနေရင် ပုံပျက်ပန်းပျက်နိုင်ပေမယ့် oppa ကတော့ ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းနေသည်။

Hand bag ထဲက အဖြူရောင်ဆေးမှုန့်ထုပ်ကလေးကို ထုတ်ပြီး oppa မျက်နှာနားကပ်ပြီး သဘောကျစွာကြည့်နေမိသည်။ သိပ်မကြာခင် oppaနဲ့အတူ အိပ်ရာတစ်ခုတည်းမှာ ဖြတ်သန်းရတော့မှာပဲ။Oppa မှတ်ထားတဲ့ Tha Tha( My love) ဆိုတဲ့ contact nameနဲ့ အကိုကလည်း ရောက်လာဖို့ မသေချာပေ။ရောက်လာရင်လည်း လွှမ်းရိပ်ငယ်က စီစဥ်ထားပြီးသားမို့ ရင်ကွဲပက်လက်နဲ့ ပြန်သွားရမှာ အသေအချာပင်။

Oppa သူငယ်ချင်းတွေကလည်း အချောအလှလေးတွေနဲ့ ပူးကပ်စွာကခုန်နေကြတာမို့ oppa ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာတောင် သတိထားမိကြမှာ မဟုတ်ပေ။ လွှမ်းရိပ်ငယ် လျှင်မြန်စွာပင် handbag ထဲက Sunkistဗူးကို ထုတ်ဖောက်လိုက်ပြီး ကာမလှုံ့ဆော်ဆေးမှုန့်တွေကို လောင်းထည့်လိုက်သည်။oppa ကတော့ အိပ်နေရင်းတောင် မျက်ခုံးလေးတွေ တွန့်ကွေးနေရဲ့။

“Oppa… Oppa”

“အင်…”

အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က တစ်ချက်သာ ညည်းညူပြီး မျက်လုံးက ဖွင့်မလာ။ မျက်နှာကတော့ ပိုမိုရဲတက်လာပြီး ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ဖိပြီး ပျို့သလို ဖြစ်လာသည်။ သိပ်မကြာခင် အန်ချတော့မှာမို့ လွှမ်းရိပ်ငယ် အလှဆုံးပြုံးပြီးသာ ကြည့်နေလိုက်သည်။

“ဝေါ့…အော့…”

တစ်ဖက်ကို လှည့်ပြီး အန်ချလာသူကြောင့် လွှမ်းငယ် oppaနောက်ကျောကို လက်သီးဆုပ်နဲ့ အသာထုပေးလိုက်သည်။ oppaက လူကတင် ကြည့်လို့မိုက်လွန်းနေရုံမကပဲ အသားစိုင်တွေကအစ ကျစ်လျစ်သိပ်သည်းသည်။ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို ဖက်တွယ်ပြီး လွှမ်းရိပ်ငယ် အသားကုန်သာ အော်ညည်းပစ်ချင်ပါသည်။

“ဆော…ဆောရီး ငယ် အေ့…ကိုကို…ဟင်”

အံ့ကျူး ခေါင်းထောင်လိုက်တော့ စောစောက ဘေးနားမှာရှိနေတဲ့ လွှမ်းရိပ်ငယ်အစား လရောင်သသကို တွေ့လိုက်ရတာမို့ မျက်လုံးကို ပွတ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအခါမှ အံ့ကျူးကို ကြည့်နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေနဲ့ ကိုကို့အစား အပြုံးတွေ ပိုပိုလျှံလျှံပို့ပေးနေတဲ့ ငယ့်ကိုသာ တွေ့ရပြန်သည်။

“Oppa ပင်ပန်းသွားပြီ စိတ်ကြည်သွားအောင် အချိုရည်လေးသောက်လိုက်”

လိမ္မော်ရောင် Sunkistသံဗူးကို ပေးလာတာမို့ အံ့ကျူး မငြင်းပဲ ယူထားလိုက်သည်။လွှမ်းရိပ်ငယ်က ကြည့်နေတာမို့ စိတ်ကျေနပ်အောင် အံ့ကျူး မော့သောက်ပြလိုက်မှ ပြုံးပြလာသည်။

“အဟင်း…oppa ဖုန်းဝင်လာလို့ ငယ်ကိုင်လိုက်တယ်”

“ဘာ!!”

အံ့ကျူးက သူပိုင်တဲ့ပစ္စည်းကို သူစိမ်းတွေ ထိတာ မကြိုက် မုန်းသည်။ လရောင်သသကလွဲပြီး သူငယ်ချင်းတွေကိုတောင် မထိစေချင်ပေမယ့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်စွာပင် လရောင်သသက လက်ဖျားနဲ့တောင်မထိဖူးပဲ ဟိုကောင်တွေကသာ မွှေနှောက်ရှာတတ်သည်။အံ့ကျူးအော်လိုက်တော့ လွှမ်းရိပ်ငယ်က ခေါင်းလေးငုံ့သွားသည်။နှုတ်ခမ်းကတော့ အပြုံးမပျက်ပေ။

“oppa ကလည်း စိတ်ကြီးလိုက်တာ”

အံ့ကျူး ပေါင်တံတွေကို လာပွတ်သပ်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်။နောက်လက်တစ်ဖက်ကလည်း အံ့ကျူးရဲ့ လည်တိုင်တစ်လျှောက်ပွတ်သပ်နေသည်။

“ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ”

အံ့ကျူးတွန်းထုတ်ပစ်ချင်ပေမယ့် အားမရှိသလို ခံစားရသည်။ဟ နေတဲ့ အင်္ကျီရင်ဘတ်ကြားနေရာထိ လွှမ်းရိပ်ငယ်ရဲ့ လက်က ရောက်လာသည်။ အံ့ကျူးဒေါသထွက်စိတ်တိုမိပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်က မတွန်းဖယ်မိ။ပူလောင်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်က သူ့အလိုလိုတုံ့ပြန်နေသည်။

“မင်း..”

“အဟက်…”

တစ်ခုခုကို ရိပ်မိလာတာကြောင့် ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်ထိန်းချုပ်နေရာကနေ လွှမ်းရိပ်ငယ်ကို တွန်းထုတ်လိုက်သည်။ဘားမှာ ကခုန်နေကြတဲ့သူတွေနဲ့ ယစ်မူးနေကြတဲ့သူတွေကတော့ အံ့ကျူးတို့ကို မထူးဆန်းသလို သမားရိုးကျသဘောမျိုးသာ ကြည့်သွားသည်။ရဲထွဋ်နဲ့ ညီမင်းဟန်ကို ခပ်လှမ်းလှမ်းကဝိုင်းမှာ မြင်နေရတာကြောင့် အားယူပြီး  လေးကန်စွာဦးတည်လိုက်သည်။

“oppa…လိုချင်နေပြီလား… ၊ oppa သူငယ်ချင်းတွေက ကူညီပေးနိုင်မယ် မထင်ဘူးနော် အဟက်…”

“မင်းစောက်ပေါက်ကို ပိတ်လိုက်..”

“ဟားဟား…ဟား….”

တရိပ်ရိပ်နဲ့ တက်လာတဲ့ အပူလှိုင်းက ထိန်းချုပ်ရလွန်း၍ အံ့ကျူးခြေထောက်တွေပါ မခိုင်ချင်တော့။ ဘေးနားကနေ လက်နှစ်ဖက်ပိုက်ပြီး သွေးရူးသွေးတမ်းရယ်မောနေသူကို မျက်နှာတစ်ခုလုံးစုတ်ပြတ်သွားအောင် ထိုးပစ်ချင်သည်။တစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ ထိမိတာနဲ့ ပေါက်ကွဲသွားတော့မယ့် အခြေအနေကြောင့်သာ အံ့ကျူးစိတ်ကို တင်းထားလိုက်သည်။

“ညီ..ကျစ်..ညီမင်း..ဟန်”

အောင့်မျက်လာတဲ့ဆဲလ်တွေကို သည်းခံပြီး အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ခေါ်တော့ မူးနေသူနှစ်ယောက်က လှည့်မလာပေ။ တစ်ကိုယ်လုံးက ရှိသမျှဆဲလ်တွေက အချိန်ကြာလေလေ ဆူပွက်လာလေဖြစ်သည်။ တင်းမာနေတဲ့မာနက ဒီနေရာမှာ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ မဖြေလျော့ချင်ပါ။ ဒီလိုနေရာမျိုးက ကိုယ့်ဘက်က ပျော့ညံ့လိုက်တာနဲ့ စိတ်မသန့်ရှင်းစရာအမှားတစ်ခုကို ပြုမိကောင်းပြုမိနိုင်သည်။

အချစ်ဆုံးကို အကောင်းဆုံး အသန့်ရှင်းဆုံးကိုသာ ပေးချင်၍ sexနဲ့ ပတ်သက်ရင် အံ့ကျူးက သန့်စင်နေဆဲဖြစ်သည်။

“အဟင်း…”

ဒယီးဒယိုင်နဲ့ ကားပါကင်ထိ အောင့်အီးပြီး အံ့ကျူးလျှောက်လာခဲ့သည်။ နောက်က မသတီစရာ ရယ်သံကို ကြားလိုက်တော့ အံ့ကျူးကို အတင်းလာကပ်နေသည့် လွှမ်းရိပ်ငယ်။

“မင်း…”

သန်မာနေတဲ့ လက်ဖဝါးကြီးတစ်ဖက်နဲ့ ဆောင့်တွန်းခံလိုက်ရ၍ ငယ် ပုံလျက်သားလေး လဲကျသွားသည်။ ဒီလူ့အားသန်ချက်နဲ့ စောင့်စည်းခြင်းကိုတော့ လွှမ်းရိပ်ငယ် တကယ်ပဲ စိတ်ပျက်သွားမိပါသည်။ ကူကယ်ရာမဲ့ဖြစ်နေတဲ့ ဒီယောကျ်ားဟာ သိပ်လှတဲ့ လိပ်ပြာလေး ငယ့်ကို သူ့အခက်အခဲအတွက် အကူအညီတောင်းသင့်သည်လေ။

“အံ့ကျူးမျိုးနွယ်…”

“ဘယ်..ဘယ်သူလဲ”

ကားပါကင်ဆီကို လူတစ်ယောက်လျှောက်လာသည်။ထွန်းထားတဲ့ မီးလုံးတစ်လုံးအောက် အရောက်မှာတော့ လွှမ်းရိပ်ငယ် ထိုလူ့ရဲ့ မျက်နှာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်လိုက်ရသည်။

သူတို့ဆီကို ဦးတည်လာနေတဲ့ ထိုလူသားကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန်မှာတော့ လွှမ်းရိပ်ငယ်ပင့်သက်ရှိုက်မိသွားသည်။ ရုတ်တရက်မိန်းမလှလေးလို့ ထင်လိုက်ပေမယ့် ငယ့်လိုပဲ ပြားကပ်ကပ်ရင်ဘတ်နဲ့ အဖုအထစ်မရှိ သွယ်လျနေတဲ့ ကိုယ်နေဟန်ထားကြောင့်သာ ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ဟု သတ်မှတ်လိုက်ရသည်။ တည်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ငယ့်ကို ကြည့်နေတဲ့ အကြည့်စူးစူးကြောင့် အနေရခက်သွားသည်။

“အံ့ကျူး…ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ”

“ကျစ် လရောင်သသ..ဘာလာလုပ်တာလဲ အန္တရာယ်များတယ် ဟာ့”

အချစ်ဆိုတဲ့ အသိမှတ်နဲ့တင် အံ့ကျူးလိုအင်ဆန္ဒက ပိုမိုများပြားလာသည်။ သူ့ကို မယုံကြည်နိုင်သလို ကြည့်နေတဲ့လူကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ လက်မောင်းရင်းကနေ ဆွဲပြီး ကားထဲပစ်ထည့်လိုက်သည်။ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ ရှင်းသန့်ပြေပြစ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့လူက အံ့ကျူးတောက်လောင်မှုကို ပိုမိုပြင်းပြနေစေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

“oppa… “

“ငါက မင်းကို fuck ပေးမယ့်လူ မဟုတ်ပေမယ့် မင်းဘဝကိုတော့ စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် လုပ်ပေးနိုင်တယ် နောက်တစ်ခါ ငါ့ကိုလာမငြိနဲ့”

အံ့ကျူး လက်သီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကာ ထိုမျှသာပြောပြီး ကားထဲဝင်ကာ အမြန်မောင်းထွက်ခဲ့သည်။

“အားးးးတောက်!”

လွှမ်းရိပ်ငယ် အရှက်ကွဲစွာပင် အသားကုန် အော်ဟစ်ပစ်လိုက်သည်။ မာနကို ထိခိုက်သွားသူကို သံမှိုစွဲသလို ရင်ထဲတေးထားလိုက်သည်။ တစ်နေ့တော့ ငယ့်ခြေထောက်အောက် ဒူးထောက်နေမယ့်လူတွေထဲမှာ oppa ရှေ့ဆုံးက ဖြစ်မနေပါစေနဲ့ အဟက်…။

••••

ဘားရှိ ကားပါကင်ကိုဝင်,ဝင်ချင်းပဲ အံ့ကျူးကို အခြားတစ်ယောက်နဲ့ နှစ်ယောက်တည်းတွေ့လိုက်ရ၍ လရောင်သသ ပူထူသွားသည်။ သို့သော်လည်း ကောင်လေးက ကားဘော်ဒီကိုမှီပြီး ဝေဒနာတစ်ခုခုကို ခံစားနေရသည့် အနေအထားမို့ ဒေါသထက် စိတ်ပူမိသွားသည်။

လရောင်ကို ဘာမှပြောခွင့်မပေးပဲ ကားထဲ အတင်းထည့်ပြီး မောင်းလာသူက ခုထိ ဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောသေး။ လည်ပင်းသွေးကြောတွေက ထောင်ထနေပြီး ကားစတီယာရင်ကို ထိန်းချုပ်နေသည့် လက်တွေကလည်း လက်ဖျံကြောတွေ ထောင်ထနေတာမို့ တစ်ခုခုကို ထိန်းချုပ်နေမှန်းသိသာလွန်းနေသည်။

“အံ့ကျူး…”

“….”

“နေမကောင်းဘူးလား…”

“….”

“ဖေဖေ့ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား”

“ကျစ်…”

ကောင်လေးက ဘာတစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောပဲ ကားကိုသာ သဲကြီးမဲကြီးမောင်းနေသည်။လရောင်ကားလေးကတော့ ဘားမှာပဲ ကျန်နေခဲ့သည်။ အလျင်လိုလွန်း၍ pajamasနဲ့ ဒီအတိုင်းပင် ကားသော့ဆွဲပြီး ထွက်လာခဲ့ရတာဖြစ်သည်။

“ငါတောင်းပန်ပါတယ်…ဘာဖြစ်နေတာလဲဟင်”

“စောစောက တစ်ယောက်ကရော ဘယ်သူလဲ”

“ဘယ်လို ပတ်သက်တာလဲ”

“ငါဖုန်းခေါ်တော့ သူကိုင်တာထင်တယ်”

“အဲ့လောက်ထိ ရင်းနှီးလား …..မင်းဖုန်းကို ကိုင်တဲ့အထိ”

လရောင် တတွတ်တွတ်ပြောနေပေမယ့် အံ့ကျူးကတော့ ဂရုမစိုက်ပါ။သေချာကြည့်တော့ မျက်လုံးတွေပါ အနည်းငယ်နီရဲနေသည်။လျစ်လျူရှုခြင်းခံရတော့ လရောင်ငိုချင်လာသည်။ ချစ်သူဖြစ်သွားပြီလို့ တစ်ခါပဲပြောခဲ့ပြီးကတည်းက ချစ်ကြောင်းလည်း မပြောတော့သလို ပိုင်ဆိုင်ကြောင်းထုတ်ပြတာလည်း နည်းလာသည်။ ကိုယ်တိုင်လည်း သူ့ရဲ့ အရှုပ်ထုပ်ဇယားထဲက လူတွေနဲ့ ပုံစံတူဖြစ်လာတာကို သိလာသည်။

“ဟင့်…အင့်”

မျက်ရည်တွေ ကျပြီး ရှိုက်သံတွေပါ ထွက်လာသည်။လရောင်က ဝမ်းနည်းလွယ်ပေမယ့် အံ့ကျူးနဲ့ဆို ပိုပြီးအထိမခံဖြစ်သည်။

electronic system တပ်ဆင်ထားသော ခြံတံခါးကို remote နဲ့ ဖွင့်လိုက်ပြီး ကားကို ဂိုထောင်ထဲ မောင်းသွင်းလိုက်သည်။

ခန္ဓာကိုယ်က ပေါက်ကွဲတော့မယ့် ဗုံးတစ်လုံးနဲ့ တူနေတာကြောင့် အံ့ကျူး ဘောင်းဘီဂွကို အသာချော့မြှူလိုက်သည်။ စိတ်ညစ်သည့်အချိန်တွေမှာ စိတ်ကြွဆေးအချို့ကို ထိတွေ့ဖူးပေမယ့် အခု သူအလှည့်စားခံလိုက်ရသည့် ဆေးဒဏ်ကိုတော့ အံ့ကျူး အံမတုနိုင်စွာပင် ဆတ်ဆတ်ထိမခံဖြစ်နေသည်။ကြာလေ ပိုဆိုးလေ အနေအထားမို့ လရောင်သသကို အနားမှာ ရှိမနေစေချင်တော့။

“အာ့…ဟာ့..ကျစ်..လရောင်သသ”

အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပေါက်ထွက်မတတ်ဖိကိုက်ပြီး ဘောင်းဘီအပေါ်ကနေပဲ ချော့မြှူကာ ထိန်းချုပ်နေရသည်။

“အံ့…အံ့ကျူး..”

ကားပေါ်မှာတင် ဖြစ်နေတဲ့ အံ့ကျူးအနေအထားကြီးက လရောင်ကို ထိတ်လန့်စေသည်။ လရောင်ကို မှန်းပြီး ဖြေလျော့တာကို ကြားဖူးပေမယ့် အခုလိုကြီး လူကိုရှေ့တည့်တည့်မှာထားပြီး ဖြေလျော့လိမ့်မယ်လို့ လုံးဝ မတွေးမိဖူးပေ။

“ကျစ်..သွား…သွားတော့”

“ဘာ..ဘာဖြစ်နေတာလဲ အွန့်..”

ငိုထားလို့ မျက်ရည်စလေးတွေ စို့နေသူက အံ့ကျူးကို ပိုထိန်းချုပ်ရခက်စေသည်။ တုန်တုန်ရီရီနဲ့ အသံလေးက အံ့ကျူးအောက်မှာဆို ပိုနားဝင်ချိုနိုင်သည်။

နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ငုံစုပ်ခံနေပြီး အံ့ကျူးအနမ်းတွေက ပြင်းပြလွန်းနေသည်။ ပူနွေးနွေးလျှာဖျားက လရောင်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် လျက်သည်။ အနမ်းတွေက ရမ္မက်ဆန်နေလွန်းကာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့ကိုက်ဖောက်ခံရသည်။

“အဟင့်…”

သွေးအရသာကို ခံစားလာရတော့မှ လွှတ်ပေးကာ နဖူးချင်းထိစပ်ထားသည်။

“ကျစ်…ဆောရီး..ကျုပ်ဆေးမိလာတယ်”

ထိုမျှသာ ပြောပြီး အံ့ကျူး ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်သည်။ဖောင်းတက်လာသည့် အောက်ပိုင်းအရာကို ဝတ်ထားသည့် ဂျင်းဘောင်းဘီကပင် မထိန်းချုပ်နိုင်သည့် အနေအထားဖြစ်နေသည်။

ဂျုန်း!

တံခါးကို ဆွဲပိတ်ပြီး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေကို ဆုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သည်။အောက်နှုတ်ခမ်းအတွင်းသားကို ဖိကိုက်ရလွန်းသဖြင့် သွေးပါထွက်နေပြီဖြစ်သည်။ ကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ် မုန်းတီးလွန်းသဖြင့် မြင်နေရသည့် နံရံကို ထိုးနေမိသည်။ ညနေက ဖေဖေ့ရှေ့မှာ ပေါက်ကွဲလာတဲ့ လက်ကဒဏ်ရာက အနာသက်သာစမို့ နောက်တစ်ကြိမ်ဒဏ်ရာကို  ထိမိတော့ သွေးစတွေနဲ့ ပွန်းပဲ့လာသည်။

သို့သော်လည်း ဂရုမစိုက်အား။အပြင်က ဝေဒနာထက် ခန္ဓာကိုယ်တောက်လောင်မှုက ပိုဆိုးသည်။

“အံ့ကျူးမျိုးနွယ်!!”

အခန်းထဲက အခြေအနေကြောင့် လရောင်ဝင်ပြီး လော့ချထားလိုက်သည်။အံ့ကျူးမျိုးနွယ်ကိုယ်မှာ အဝတ်အစားဟူ၍ boxer တစ်ထည်သာရှိနေပြီး မြင်နေရသည့်အရာကြီးက မျက်နှာကို မီးစနဲ့ထိမိသလို ပူလောင်စေသည်။

“မလာနဲ့…အားးးး”

ကိုယ့်လက်ဖျံကို ကိုက်ပြီး အော်နေတဲ့ကောင်လေးက ဘယ်လောက်တောင် ပြင်းပြနေလည်း သိသာသည်။ လက်ဆစ်တွေက နီရဲပြီး သွေးတွေကလည်း မြင်မကောင်းအောင်ထွက်နေတာမို့ လရောင် ငိုချင်နေသည်။

“ယူလိုက်…ငါ့ကိုယ်ကိုယူလိုက်..”

“…”

ငြိမ်ကျသွားပြီး လရောင်ကို ကြည့်လာတာမို့ အားတင်းပြီး စကားကို ဆက်ပြောလိုက်သည်။ချစ်ရသူအတွက်မို့ ဘာဖြစ်ဖြစ်ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ကိုကိုက..အံ့ကျူးကို သိပ်ချစ်တာလေ…။

“အားးးး”

လရောင်ကို စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးကြည့်ပြီး သွေးရူးသွေးတမ်းအော်သူက ကိုယ့်ကိုကိုယ် မချင့်မရဲဖြစ်နေသည်။

“မင်းပဲ ငါ့ချစ်သူဆို…ချစ်သူရည်းစားဆိုတာ အေးအတူပူအမျှမဟုတ်လား…လိုအပ်နေတဲ့ အချိန်ရှိနေပေးရမှာလေ”

“မလိုအပ်ဘူး…. သွားပါ အီးဟီးဟီး”

နံရံကိုမှီပြီး ငိုချလာတဲ့ အံ့ကျူးက လရောင်ကို နှမြောနေခြင်း၊မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်ခြင်းတွေ ပါနေသည်။ချစ်ကြောင်းကိုတောင် ကောင်းကောင်းထုတ်ပြတတ်တဲ့လူက ဘယ်လိုစိတ်နဲ့ ယူရက်ပါ့မလဲ။

“လိုအပ်တယ်…ငါက လိုအပ်နေတာမလို့ ငါ့ကိုဖြည့်ဆည်းပေးပါ… ငါ အခု မင်းနဲ့အတူနေချင်တယ်…”

အရှက်ကြီးလှတဲ့ လူက ရုတ်တရက် အဝတ်တွေချွတ်ပြီိး အံ့ကျူးဆီကို လှမ်းလာသည်။

“အာ့…”

လရောင်ကိုယ်လေး ခါးကနေဆွဲမခံလိုက်ရပြီး မွေ့ယာပေါ် ပစ်ကျလာသည်။အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးလာတာမို့ လရောင်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး မျက်လုံးမှိတ်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။

“ယူလိုက်…မင်းစိတ်ကြိုက်ယူလိုက်၊ ပင်ပန်းခဲ့သမျှကို အတိုးချလိုက်”

စကားဆုံးတာနဲ့ လရောင်နှုတ်ခမ်းတွေ သိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရသည်။ဒီတစ်ခါ အနမ်းကတော့ အရိုင်းမဆန်တော့ပဲ မွတ်သိပ်ခြင်းက စတင်သည်။နှုတ်ခမ်းတစ်လွှာချင်းကို ဆွဲယူနေပြီး လရောင်ကိုယ်အနှံ့ကို ပူနွေးနွေးလက်ဖဝါးတစ်ဖက်က ပြေးလွှားနေသည်။
အောက်နှုတ်ခမ်းကို အလိုက်တသိဖွင့်ဟပေးလိုက်တော့ တိုးဝင်လာသည့် လျှာနွေးနွေး။ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံမို့ ရှက်ပေမယ့် လရောင်မငြင်းပေ။ ကောင်လေးအဆင်ပြေဖို့က အဓိကဖြစ်သည်။

“အွန်း..”

လရောင် လျှာသေးသေးလေးပါ အားပြင်းပြင်းဆွဲစုပ်ခံလိုက်ရ၍ လည်ချောင်းထဲက ညည်းသံပင်ထွက်သွားသည်။ထိုအခါမှ အဝတ်မရှိတော့သည့် လရောင်ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာအပ်လာပြီး ရင်ဘတ်ကြား အချိုင့်နေရာလေးကို လျှာဖျားနဲ့စုပ်ယူသည်။

အူရိုင်းလေးမို့ လရောင်ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း တုံ့ပြန်နေသည်။အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းက လည်တိုင်ဆီကို ရောက်လာပြီး လည်တိုင်တစ်လျှောက် စုပ်ယူခံနေရသည်။

“ဟာ့..မောင်..”

နားရွက်ဖျားလေးကိုပါ လျှာဖျားနဲ့ အလျက်ခံလိုက်ရတာကြောင့် အသိလွတ်သွားပြီး အော်ညည်းမိသွားသည်။

“ထည့်တော့မယ်…အရမ်းအောင့်နေပြီ”

“….”

ခွင့်ပြုသလို တောင်းဆိုလာပေမယ့် boxer ကိုတန်းချွတ်ချလိုက်တာမို့ ဖတ်ခနဲ သူ့ဝမ်းဗိုက်သူရိုက်လာသည့် သူ့အရာကြီးကြောင့် မျက်စိစုံမှိတ်ကာ ခေါင်းကိုသာ ငြိမ့်ပြလိုက်ရသည်။လရောင်ဆီးခုံက နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး လရောင်အငယ်လေးဆီထိပါ ပူနွေးနွေးအထိအတွေ့ခံစားလိုက်ရသည်။အံ့ကျူးက ငုံ့နမ်းလိုက်ခြင်းပင်။

“အာ့…အီးဟီးဟီး…နာတယ်”

လရောင်အဝထဲ ဝင်လာတဲ့ ရှည်ရှည်သွယ်သွယ်အရာကြောင့် ကျောကော့အောင် အော်ငိုပစ်လိုက်မိသည်။

“ဒီဟာကိုမှ လက်မခံနိုင်ရင် ဘယ်လိုဆံ့မလဲ စိတ်ကိုလျှော့ထား!!”

အံ့ကျူးဆီက အော်ငေါက်သံကြောင့် ငါ့ချစ်သူ ငါ့ကောင်လေးဆိုသည့် အတွေးတွေးကာ စိတ်ကိုလျှော့ထားရသည်။လရောင်ပေါင်သားကို ထောက်လာသည့် မာတောင့်တောင့်အရာကြီးကြောင့် ယောင်ပြီး အသက်ရှူအောင့်လိုက်မိတော့ လရောင်အငယ်စားလေး ဆုပ်ကိုင်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။

“အာ့…နာတယ် မောင့် အီးဟီးဟီး”

လက်ချောင်းရေက တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်း၊ နှစ်ချောင်းကနေ သုံးချောင်းဖြစ်လာတော့ လရောင်အသားကုန်အော်မိသည်။first time က ဒီလောက်နာကျင်မှန်းသိရင် အံ့ကျူးကို ကူညီပေးဖို့ ပြောမိမှာမဟုတ်ပေ။

ဗြစ်..ဗြစ်!!

“အားးးး”

လက်သုံးချောင်းထွက်သွားတာနဲ့ ချက်ချင်းပဲ တိုးဝင်လာသည့် အရာကြီးကြောင့် လရောင် မျက်ဖြူပင်လန်ချင်သွားသည်။အံ့ကျူးဟာကြီးက လူတစ်ယောက်မှာရှိသင့်တဲ့အရာရော ဟုတ်ရဲ့လား။

“မငိုနဲ့..ကျစ်…ဆောင့်ချင်နေပြီ”

အသိပေးပြီး ချက်ချင်းတိုးဝင်လာသည့် ဆောင့်ချက်တွေမှာ လရောင်ဟာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ စီးမျောနေရသည်။လရောင်မျက်နှာရှေ့ ခေါင်းအပ်ပြီး ရင်ဘတ်က ပွင့်ချပ်တွေကို စုပ်ယူပြီး ဖိချေလာတာကြောင့် ဆံပင်တွေကို ဆွဲယူပြီးသာ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကို သည်းခံနေရသည်။

“အာ့…ဟာ့”

အတွင်းထဲက တစ်နေရာကို အံ့ကျူးအရာကြီး ထိမိတော့ လှိုက်ခနဲဖြစ်လာသည့် ခံစားချက်နဲ့အတူ တိမ်တွေပေါ်ရောက်သွားသလို ခံစားနေရသည်။ အသံထွက်ညည်းမိသွားတော့ အလိုက်သိစွာပင် အံ့ကျူးက ထိုနေရာကို ထိုးမွှေလာသည်။

“ပြီး…ပြီးတော့မယ်..”

လရောင်အငယ်လေးက တုန်ရီကာ တင်းလာသည်ကြောင့် အသံထွက်ပြောလိုက်သည့် အနောက်ကဆောင့်ရင်း လက်ဖဝါးနွေးနွေးနဲ့ ခပ်မြန်မြန်ပွတ်ဆွဲပေးလာသည်။

“အင်းဟင်း..”

ဖြူညစ်ညစ်အရည်တစ်ချို့ကို အံ့ကျူးလက်ပေါ်မှာပဲ သွန်ထုတ်လိုက်ပြီး လရောင်ပျော့ခွေသွားသည်။သူ့အပေါ်ကလူကတော့ မမောပန်းနိုင်စွာပင် အားသွန်ခွန်စိုက် ကြိုးစားနေဆဲဖြစ်သည်။

________________________________________
So_So_Sophia(19.10.2022)

ဘာမှ ပြောစရာစကားမရှိတော့ပါဘူး 😷။ဒီpartက မပြီးသေးတာမို့ မနက်ဖြန်မှ (13.5)ရေးပေးပါ့မယ်။

𝐌𝐚𝐭𝐮𝐫𝐞 𝐒𝐞𝐧𝐜𝐞 𝐀𝐥𝐞𝐫𝐭!!

အိမ္ေ႐ွ႕မွာ လေရာင္သသ ဟိုေလွ်ာက္ဒီေလွ်ာက္နဲ႔ ဂဏွာမၿငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ညေန 7နာရီေလာက္ကတည္းက ထြက္သြားတဲ့သူက 10နာရီထိုးသည္အထိ ေရာက္မလာ။ အခ်ိန္က အံ့က်ဴးအတြက္ေတာ့ ေနာက္မက်ေသးေပမယ့္ ေဒါသထြက္ၿပီး သြားတာမို႔ တစ္ခုခုျဖစ္မွာ စိုးရိမ္ေနမိသည္။ဖိုးကလည္း ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မအိပ္ ။ ဖိုးက ေဖေဖ ဦးခင္ေဇာ္ကိုလည္း ဘာမွမေျပာသလို ေျမးျဖစ္သူကိုလည္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္႐ွိလွသည္။

ေက်ာလယ္ထိလုနီးပါး ဆံပင္႐ွည္ေတြကို ဆံညႇပ္နဲ႔ လွန္သိမ္းထားၿပီး Stitchပုံေလးေတြပါတဲ့ ဆင္စြယ္ေရာင္ pajama ကို ဝတ္ထားတဲ့ လေရာင္က အိမ္စီးဖိနပ္အပါးေလးနဲ႔ မၿငိမ္သက္စြာပင္ အိမ္ေ႐ွ႕မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနမိသည္။ ဖုန္းေခၚလို႔လည္း မရတာမို႔ လေရာင္ ပ်ာယာခတ္ေနသည္။ေဖေဖကေတာ့ ညေနကတည္းက အခန္းထဲက ထြက္မလာေတာ့။ ဖိုးနဲ႔ လေရာင္မွာသာ ၾကားထဲက စိတ္ဆင္းရဲေနရသည္။ဘာေတြဆိုးဆိုးဝါးဝါးျဖစ္ၾကလည္း မသိေပမယ့္ ေဘးကျမင္ေနရ႐ုံနဲ႔ေတာင္ လေရာင္ စိတ္ပင္ပန္းေနသည္။

“So I tell you. A million tiny things that… “

လက္ထဲက ဖုန္းက ringtoneနဲ႔အတူ တုန္ခါလာတာမို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ဆီမွ ျဖစ္ေနသည္။

“ဟယ္လို အံ့က်ဴး”

“အဲ..အကိုလေရာင္ ကိုင္ၿပီ၊ ေဟ့ေကာင္ ရဲထြဋ္ မင္းေျပာလိုက္ ေအ့..”

အံ့က်ဴးဖုန္းဆိုေပမယ့္ တစ္ဖက္က လူက အံ့က်ဴးမဟုတ္။ ေလးလုံးမကြဲတဲ့ေလသံနဲ႔ ညီမင္းဟန္ျဖစ္ေနသည္။ DJ သံေတြနဲ႔ ဆူညံသံေတြအရ ဘားတစ္ခုမွာ ျဖစ္လိမ့္မည္။

“အယ္ကို႔…ဟီးဟီး…”

ရဲထြဋ္က ဖုန္းကိုင္ၿပီး ရယ္ေနေသးသည္။ေလသံေတြအရ လူမွန္းသူမွန္းသိၾကမည့္ အေနအထားမဟုတ္ေတာ့ေပ။ အံ့က်ဴးအသံကေတာ့ မၾကားရေသးေပ။ မူးေနတဲ့ အံ့က်ဴးက ခ်စ္စရာေကာင္းတာကိုေတာ့ လေရာင္ေကာင္းေကာင္းသိသည္။

“ရဲထြဋ္…အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ေရာ မင္းတို႔မူးေနၾကၿပီ”

“ေအ့..ဟုတ္တယ္ ကိုႀကီး..ဟီးဟီးဟီး အံ့က်ဴးက ေမွာက္ေနၿပီ အဲတာ သားတို႔ မႏိုင္လို႔ လာေခၚ..”

ရဲထြဋ္ဆီက အာေလးလွ်ာေလးအသံႀကီးကို လေရာင္ေတာ္ေတာ္နားေထာင္ယူေနရသည္။ ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္းဖုန္းခ်သြားတာေၾကာင့္ လေရာင္မွာ အူတူတူႀကီး က်န္ခဲ့သည္။ လာေခၚလို႔ ေျပာၿပီး ေနရာကိုေတာ့ ေျပာမသြား။ စကားေတာင္ ထမေျပာႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနဆိုေတာ့ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က ေတာ္ေတာ္အေျခအေနဆိုးေနၿပီျဖစ္မည္။

“Du.. Du… Du.. “

ဖုန္းက ဝင္ေနေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မကိုင္တာေၾကာင့္ လေရာင္မွာ ေနမထိထိုင္မသာျဖစ္ေနရသည္။ စိတ္ပူေနရတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးက အဆင္မေျပလိုက္တာ။ ေနရာသိရင္ ခ်က္ခ်င္းသြားေခၚဖို႔အတြက္ အခန္းထဲသြားၿပီး ကားေသာ့ကို အဆင္သင့္ယူထားလိုက္သည္။ ႀကီးရင္မွီ ငယ္ရင္ခ်ီ ဟူသည့္ စကားအတိုင္း လေရာင္တကယ္ကို အံ့က်ဴးကို ဂ႐ုစိုက္ေနရၿပီျဖစ္သည္။

“ဘုရားေရ..”

လက္က ဖုန္းေခၚတာကိုလည္း အဆက္မျပတ္ေစပဲ ေရခဲေသတၱာလွပ္ကာ ေရသန္႔တစ္ဗူးယူေသာက္လိုက္ေတာ့  ေရခဲေသတၱာ ေအာက္ေျခနားက ထြက္လာသည့္ ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္။ လေရာင္ အလန္႔တၾကား ေနာက္ကို ခုန္ဆုတ္လိုက္ေတာ့ ဖြင့္လ်က္ျဖစ္ေနတဲ့ ေရဗူးက လေရာင္ရင္ဘတ္ကို ႐ႊဲ႐ႊဲစိုသြားသည္။

“ဟဲလို”

ဆက္တိုက္ေခၚေနရတဲ့ ဖုန္းက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီးမွ ကိုင္သည္။ ရဲထြဋ္နဲ႔ ညီမင္းဟန္တစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္မည္ဟု ထင္လိုက္ေပမယ့္ ဖုန္းထဲက ကႏြဲ႕ကယ အသံေလးေၾကာင့္ လေရာင္ရင္ထဲဒိတ္ခနဲျဖစ္သြားသည္။

“အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ေရာ”

“Oppa… က အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ..”

“ဘာ!!”

သုံးႏႈန္းလိုက္ေသာ နာမ္စားေၾကာင့္ လေရာင္ေသြးတက္ သြားသည္။ စကားဆက္ေျပာႏိုင္ဖို႔အေရး ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းေစ့ၿပီး ျပန္အားေမြးေနရသည္။

“အခုက ဘယ္မွာလဲ ဟမ္”

“…”

“အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲလို႔..”

လေရာင္ေမးခြန္းကို တစ္ဖက္က ခ်က္ခ်င္းမေျဖတာကိုေတာ့ တကယ္မုန္းလွသည္။ ဒီေလာက္မူး႐ူးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲထြဋ္တို႔အျပင္ အျခားမိန္းကေလးေတြလည္း ႐ွိႏိုင္ေပမယ့္ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က သူ႕ဖုန္းကို သူစိမ္းေတြကိုင္တာ လုံးဝမႀကိဳက္ေပ။ အခုေတာ့ လေရာင္တစ္ခါမွပင္ မၾကားဖူးသည့္ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳအသံေၾကာင့္ စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္။ ဖြင့္လ်က္႐ွိေနတဲ့ ေရခဲေသတၱာေ႐ွ႕ရပ္ေနတာေတာင္ လေရာင္ ေခြၽးျပန္ေနရသည္။

“တို႔ လိပ္စာပို႔လိုက္မယ္ေလ… အကို မေၾကာက္ရင္ လာခဲ့လိုက္ေပါ့”

“ဘာရယ္!!”

“ခစ္ခစ္…”

ရယ္ေမာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသူကို လေရာင္မေက်နပ္ပါ။ဘယ္သူကမ်ား သူ႕ရဲ႕အဖိုးတန္ေကာင္ေလးရဲ႕ ဖုန္းကို ထိရဲရတာပါလိမ့္။ ေကာင္ေလးသာ သိရင္ေတာ့ အဲ့တစ္ေယာက္အမႈန္႔ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။

!Butterfly Baby Gay Bar!

လေရာင္ဖုန္းထဲ ဝင္လာသည့္ location အတိုင္းသာ လိုက္သြားဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ညနက္တာေတြ ဘာေတြစိတ္မဝင္စားေတာ့။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေကာင္ေလးကို အျခားသူေတြနား ႐ွိမေနေစခ်င္ပါ။ ပူေဆြးေနရင္ေတာင္ အနားမွာ သူပဲ႐ွိေနခ်င္သည္။

••••••

“ဟားဟားဟား…”

ႏွစ္ခ်ိဳ႕ဝိုင္ထည့္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ကို လႈပ္ခါေနရင္း လႊမ္းရိပ္ငယ္ ရယ္ေမာေနမိသည္။ေဘးက Oppaကေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္လုံးေ႐ွ႕ထိုးထားၿပီး စားပြဲေပၚ  မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္းအပ္ကာ အိပ္ေနသည္။ အရက္႐ွိန္ေၾကာင့္ နီျမန္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ oppa က ခါတိုင္း တစ္ခြက္ႏွစ္ခြက္ ေသာက္ေနက် ပုံစံထက္ အမ်ားႀကီးပိုမိုက္သည္။ ေယာက်္ားေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အရက္မူးေနရင္ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ႏိုင္ေပမယ့္ oppa ကေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိလြန္းေနသည္။

Hand bag ထဲက အျဖဴေရာင္ေဆးမႈန္႔ထုပ္ကေလးကို ထုတ္ၿပီး oppa မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး သေဘာက်စြာၾကည့္ေနမိသည္။ သိပ္မၾကာခင္ oppaနဲ႔အတူ အိပ္ရာတစ္ခုတည္းမွာ ျဖတ္သန္းရေတာ့မွာပဲ။Oppa မွတ္ထားတဲ့ Tha Tha( My love) ဆိုတဲ့ contact nameနဲ႔ အကိုကလည္း ေရာက္လာဖို႔ မေသခ်ာေပ။ေရာက္လာရင္လည္း လႊမ္းရိပ္ငယ္က စီစဥ္ထားၿပီးသားမို႔ ရင္ကြဲပက္လက္နဲ႔ ျပန္သြားရမွာ အေသအခ်ာပင္။

Oppa သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း အေခ်ာအလွေလးေတြနဲ႔ ပူးကပ္စြာကခုန္ေနၾကတာမို႔ oppa ဘာျဖစ္ေနလဲဆိုတာေတာင္ သတိထားမိၾကမွာ မဟုတ္ေပ။ လႊမ္းရိပ္ငယ္ လွ်င္ျမန္စြာပင္ handbag ထဲက Sunkistဗူးကို ထုတ္ေဖာက္လိုက္ၿပီး ကာမလႈံ႕ေဆာ္ေဆးမႈန္႔ေတြကို ေလာင္းထည့္လိုက္သည္။oppa ကေတာ့ အိပ္ေနရင္းေတာင္ မ်က္ခုံးေလးေတြ တြန္႔ေကြးေနရဲ႕။

“Oppa… Oppa”

“အင္…”

အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က တစ္ခ်က္သာ ညည္းညဴၿပီး မ်က္လုံးက ဖြင့္မလာ။ မ်က္ႏွာကေတာ့ ပိုမိုရဲတက္လာၿပီး ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး ပ်ိဳ႕သလို ျဖစ္လာသည္။ သိပ္မၾကာခင္ အန္ခ်ေတာ့မွာမို႔ လႊမ္းရိပ္ငယ္ အလွဆုံးျပဳံးၿပီးသာ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။

“ေဝါ့…ေအာ့…”

တစ္ဖက္ကို လွည့္ၿပီး အန္ခ်လာသူေၾကာင့္ လႊမ္းငယ္ oppaေနာက္ေက်ာကို လက္သီးဆုပ္နဲ႔ အသာထုေပးလိုက္သည္။ oppaက လူကတင္ ၾကည့္လို႔မိုက္လြန္းေန႐ုံမကပဲ အသားစိုင္ေတြကအစ က်စ္လ်စ္သိပ္သည္းသည္။ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို ဖက္တြယ္ၿပီး လႊမ္းရိပ္ငယ္ အသားကုန္သာ ေအာ္ညည္းပစ္ခ်င္ပါသည္။

“ေဆာ…ေဆာရီး ငယ္ ေအ့…ကိုကို…ဟင္”

အံ့က်ဴး ေခါင္းေထာင္လိုက္ေတာ့ ေစာေစာက ေဘးနားမွာ႐ွိေနတဲ့ လႊမ္းရိပ္ငယ္အစား လေရာင္သသကို ေတြ႕လိုက္ရတာမို႔ မ်က္လုံးကို ပြတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုအခါမွ အံ့က်ဴးကို ၾကည့္ေနတဲ့ ဆံပင္႐ွည္ေတြနဲ႔ ကိုကို႔အစား အျပဳံးေတြ ပိုပိုလွ်ံလွ်ံပို႔ေပးေနတဲ့ ငယ့္ကိုသာ ေတြ႕ရျပန္သည္။

“Oppa ပင္ပန္းသြားၿပီ စိတ္ၾကည္သြားေအာင္ အခ်ိဳရည္ေလးေသာက္လိုက္”

လိေမၼာ္ေရာင္ Sunkistသံဗူးကို ေပးလာတာမို႔ အံ့က်ဴး မျငင္းပဲ ယူထားလိုက္သည္။လႊမ္းရိပ္ငယ္က ၾကည့္ေနတာမို႔ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ အံ့က်ဴး ေမာ့ေသာက္ျပလိုက္မွ ျပဳံးျပလာသည္။

“အဟင္း…oppa ဖုန္းဝင္လာလို႔ ငယ္ကိုင္လိုက္တယ္”

“ဘာ!!”

အံ့က်ဴးက သူပိုင္တဲ့ပစၥည္းကို သူစိမ္းေတြ ထိတာ မႀကိဳက္ မုန္းသည္။ လေရာင္သသကလြဲၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာင္ မထိေစခ်င္ေပမယ့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္စြာပင္ လေရာင္သသက လက္ဖ်ားနဲ႔ေတာင္မထိဖူးပဲ ဟိုေကာင္ေတြကသာ ေမႊေႏွာက္႐ွာတတ္သည္။အံ့က်ဴးေအာ္လိုက္ေတာ့ လႊမ္းရိပ္ငယ္က ေခါင္းေလးငုံ႔သြားသည္။ႏႈတ္ခမ္းကေတာ့ အျပဳံးမပ်က္ေပ။

“oppa ကလည္း စိတ္ႀကီးလိုက္တာ”

အံ့က်ဴး ေပါင္တံေတြကို လာပြတ္သပ္ေနတဲ့ လက္တစ္ဖက္။ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကလည္း အံ့က်ဴးရဲ႕ လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ပြတ္သပ္ေနသည္။

“ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ”

အံ့က်ဴးတြန္းထုတ္ပစ္ခ်င္ေပမယ့္ အားမ႐ွိသလို ခံစားရသည္။ဟ ေနတဲ့ အက်ႌရင္ဘတ္ၾကားေနရာထိ လႊမ္းရိပ္ငယ္ရဲ႕ လက္က ေရာက္လာသည္။ အံ့က်ဴးေဒါသထြက္စိတ္တိုမိေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္က မတြန္းဖယ္မိ။ပူေလာင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္က သူ႕အလိုလိုတုံ႔ျပန္ေနသည္။

“မင္း..”

“အဟက္…”

တစ္ခုခုကို ရိပ္မိလာတာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ထိန္းခ်ဳပ္ေနရာကေန လႊမ္းရိပ္ငယ္ကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။ဘားမွာ ကခုန္ေနၾကတဲ့သူေတြနဲ႔ ယစ္မူးေနၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ အံ့က်ဴးတို႔ကို မထူးဆန္းသလို သမား႐ိုးက်သေဘာမ်ိဳးသာ ၾကည့္သြားသည္။ရဲထြဋ္နဲ႔ ညီမင္းဟန္ကို ခပ္လွမ္းလွမ္းကဝိုင္းမွာ ျမင္ေနရတာေၾကာင့္ အားယူၿပီး  ေလးကန္စြာဦးတည္လိုက္သည္။

“oppa…လိုခ်င္ေနၿပီလား… ၊ oppa သူငယ္ခ်င္းေတြက ကူညီေပးႏိုင္မယ္ မထင္ဘူးေနာ္ အဟက္…”

“မင္းေစာက္ေပါက္ကို ပိတ္လိုက္..”

“ဟားဟား…ဟား….”

တရိပ္ရိပ္နဲ႔ တက္လာတဲ့ အပူလိႈင္းက ထိန္းခ်ဳပ္ရလြန္း၍ အံ့က်ဴးေျခေထာက္ေတြပါ မခိုင္ခ်င္ေတာ့။ ေဘးနားကေန လက္ႏွစ္ဖက္ပိုက္ၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတမ္းရယ္ေမာေနသူကို မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးစုတ္ျပတ္သြားေအာင္ ထိုးပစ္ခ်င္သည္။တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ ထိမိတာနဲ႔ ေပါက္ကြဲသြားေတာ့မယ့္ အေျခအေနေၾကာင့္သာ အံ့က်ဴးစိတ္ကို တင္းထားလိုက္သည္။

“ညီ..က်စ္..ညီမင္း..ဟန္”

ေအာင့္မ်က္လာတဲ့ဆဲလ္ေတြကို သည္းခံၿပီး အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့နဲ႔ ေခၚေတာ့ မူးေနသူႏွစ္ေယာက္က လွည့္မလာေပ။ တစ္ကိုယ္လုံးက ႐ွိသမွ်ဆဲလ္ေတြက အခ်ိန္ၾကာေလေလ ဆူပြက္လာေလျဖစ္သည္။ တင္းမာေနတဲ့မာနက ဒီေနရာမွာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မေျဖေလ်ာ့ခ်င္ပါ။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးက ကိုယ့္ဘက္က ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာနဲ႔ စိတ္မသန္႔႐ွင္းစရာအမွားတစ္ခုကို ျပဳမိေကာင္းျပဳမိႏိုင္သည္။

အခ်စ္ဆုံးကို အေကာင္းဆုံး အသန္႔႐ွင္းဆုံးကိုသာ ေပးခ်င္၍ sexနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အံ့က်ဴးက သန္႔စင္ေနဆဲျဖစ္သည္။

“အဟင္း…”

ဒယီးဒယိုင္နဲ႔ ကားပါကင္ထိ ေအာင့္အီးၿပီး အံ့က်ဴးေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ေနာက္က မသတီစရာ ရယ္သံကို ၾကားလိုက္ေတာ့ အံ့က်ဴးကို အတင္းလာကပ္ေနသည့္ လႊမ္းရိပ္ငယ္။

“မင္း…”

သန္မာေနတဲ့ လက္ဖဝါးႀကီးတစ္ဖက္နဲ႔ ေဆာင့္တြန္းခံလိုက္ရ၍ ငယ္ ပုံလ်က္သားေလး လဲက်သြားသည္။ ဒီလူ႕အားသန္ခ်က္နဲ႔ ေစာင့္စည္းျခင္းကိုေတာ့ လႊမ္းရိပ္ငယ္ တကယ္ပဲ စိတ္ပ်က္သြားမိပါသည္။ ကူကယ္ရာမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ ဒီေယာက်္ားဟာ သိပ္လွတဲ့ လိပ္ျပာေလး ငယ့္ကို သူ႕အခက္အခဲအတြက္ အကူအညီေတာင္းသင့္သည္ေလ။

“အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္…”

“ဘယ္..ဘယ္သူလဲ”

ကားပါကင္ဆီကို လူတစ္ေယာက္ေလွ်ာက္လာသည္။ထြန္းထားတဲ့ မီးလုံးတစ္လုံးေအာက္ အေရာက္မွာေတာ့ လႊမ္းရိပ္ငယ္ ထိုလူ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းျမင္လိုက္ရသည္။

သူတို႔ဆီကို ဦးတည္လာေနတဲ့ ထိုလူသားကို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လႊမ္းရိပ္ငယ္ပင့္သက္႐ိႈက္မိသြားသည္။ ႐ုတ္တရက္မိန္းမလွေလးလို႔ ထင္လိုက္ေပမယ့္ ငယ့္လိုပဲ ျပားကပ္ကပ္ရင္ဘတ္နဲ႔ အဖုအထစ္မ႐ွိ သြယ္လ်ေနတဲ့ ကိုယ္ေနဟန္ထားေၾကာင့္သာ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္လိုက္ရသည္။ တည္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ငယ့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ အၾကည့္စူးစူးေၾကာင့္ အေနရခက္သြားသည္။

“အံ့က်ဴး…ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ”

“က်စ္ လေရာင္သသ..ဘာလာလုပ္တာလဲ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္ ဟာ့”

အခ်စ္ဆိုတဲ့ အသိမွတ္နဲ႔တင္ အံ့က်ဴးလိုအင္ဆႏၵက ပိုမိုမ်ားျပားလာသည္။ သူ႕ကို မယုံၾကည္ႏိုင္သလို ၾကည့္ေနတဲ့လူကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ လက္ေမာင္းရင္းကေန ဆြဲၿပီး ကားထဲပစ္ထည့္လိုက္သည္။ညဝတ္အက်ႌနဲ႔ ႐ွင္းသန္႔ေျပျပစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔လူက အံ့က်ဴးေတာက္ေလာင္မႈကို ပိုမိုျပင္းျပေနေစေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

“oppa… “

“ငါက မင္းကို fuck ေပးမယ့္လူ မဟုတ္ေပမယ့္ မင္းဘဝကိုေတာ့ စုတ္ျပတ္သတ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္ ေနာက္တစ္ခါ ငါ့ကိုလာမၿငိနဲ႔”

အံ့က်ဴး လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ကာ ထိုမွ်သာေျပာၿပီး ကားထဲဝင္ကာ အျမန္ေမာင္းထြက္ခဲ့သည္။

“အားးးးေတာက္!”

လႊမ္းရိပ္ငယ္ အ႐ွက္ကြဲစြာပင္ အသားကုန္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္သည္။ မာနကို ထိခိုက္သြားသူကို သံမိႈစြဲသလို ရင္ထဲေတးထားလိုက္သည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ငယ့္ေျခေထာက္ေအာက္ ဒူးေထာက္ေနမယ့္လူေတြထဲမွာ oppa ေ႐ွ႕ဆုံးက ျဖစ္မေနပါေစနဲ႔ အဟက္…။

••••

ဘား႐ွိ ကားပါကင္ကိုဝင္,ဝင္ခ်င္းပဲ အံ့က်ဴးကို အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႕လိုက္ရ၍ လေရာင္သသ ပူထူသြားသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးက ကားေဘာ္ဒီကိုမွီၿပီး ေဝဒနာတစ္ခုခုကို ခံစားေနရသည့္ အေနအထားမို႔ ေဒါသထက္ စိတ္ပူမိသြားသည္။

လေရာင္ကို ဘာမွေျပာခြင့္မေပးပဲ ကားထဲ အတင္းထည့္ၿပီး ေမာင္းလာသူက ခုထိ ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာေသး။ လည္ပင္းေသြးေၾကာေတြက ေထာင္ထေနၿပီး ကားစတီယာရင္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနသည့္ လက္ေတြကလည္း လက္ဖ်ံေၾကာေတြ ေထာင္ထေနတာမို႔ တစ္ခုခုကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနမွန္းသိသာလြန္းေနသည္။

“အံ့က်ဴး…”

“….”

“ေနမေကာင္းဘူးလား…”

“….”

“ေဖေဖ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား”

“က်စ္…”

ေကာင္ေလးက ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာပဲ ကားကိုသာ သဲႀကီးမဲႀကီးေမာင္းေနသည္။လေရာင္ကားေလးကေတာ့ ဘားမွာပဲ က်န္ေနခဲ့သည္။ အလ်င္လိုလြန္း၍ pajamasနဲ႔ ဒီအတိုင္းပင္ ကားေသာ့ဆြဲၿပီး ထြက္လာခဲ့ရတာျဖစ္သည္။

“ငါေတာင္းပန္ပါတယ္…ဘာျဖစ္ေနတာလဲဟင္”

“ေစာေစာက တစ္ေယာက္ကေရာ ဘယ္သူလဲ”

“ဘယ္လို ပတ္သက္တာလဲ”

“ငါဖုန္းေခၚေတာ့ သူကိုင္တာထင္တယ္”

“အဲ့ေလာက္ထိ ရင္းႏွီးလား …..မင္းဖုန္းကို ကိုင္တဲ့အထိ”

လေရာင္ တတြတ္တြတ္ေျပာေနေပမယ့္ အံ့က်ဴးကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ပါ။ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးေတြပါ အနည္းငယ္နီရဲေနသည္။လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းခံရေတာ့ လေရာင္ငိုခ်င္လာသည္။ ခ်စ္သူျဖစ္သြားၿပီလို႔ တစ္ခါပဲေျပာခဲ့ၿပီးကတည္းက ခ်စ္ေၾကာင္းလည္း မေျပာေတာ့သလို ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းထုတ္ျပတာလည္း နည္းလာသည္။ ကိုယ္တိုင္လည္း သူ႕ရဲ႕ အ႐ႈပ္ထုပ္ဇယားထဲက လူေတြနဲ႔ ပုံစံတူျဖစ္လာတာကို သိလာသည္။

“ဟင့္…အင့္”

မ်က္ရည္ေတြ က်ၿပီး ႐ိႈက္သံေတြပါ ထြက္လာသည္။လေရာင္က ဝမ္းနည္းလြယ္ေပမယ့္ အံ့က်ဴးနဲ႔ဆို ပိုၿပီးအထိမခံျဖစ္သည္။

electronic system တပ္ဆင္ထားေသာ ျခံတံခါးကို remote နဲ႔ ဖြင့္လိုက္ၿပီး ကားကို ဂိုေထာင္ထဲ ေမာင္းသြင္းလိုက္သည္။

ခႏၶာကိုယ္က ေပါက္ကြဲေတာ့မယ့္ ဗုံးတစ္လုံးနဲ႔ တူေနတာေၾကာင့္ အံ့က်ဴး ေဘာင္းဘီဂြကို အသာေခ်ာ့ျမႇဴလိုက္သည္။ စိတ္ညစ္သည့္အခ်ိန္ေတြမွာ စိတ္ႂကြေဆးအခ်ိဳ႕ကို ထိေတြ႕ဖူးေပမယ့္ အခု သူအလွည့္စားခံလိုက္ရသည့္ ေဆးဒဏ္ကိုေတာ့ အံ့က်ဴး အံမတုႏိုင္စြာပင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ေနသည္။ၾကာေလ ပိုဆိုးေလ အေနအထားမို႔ လေရာင္သသကို အနားမွာ ႐ွိမေနေစခ်င္ေတာ့။

“အာ့…ဟာ့..က်စ္..လေရာင္သသ”

ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ေပါက္ထြက္မတတ္ဖိကိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီအေပၚကေနပဲ ေခ်ာ့ျမႇဴကာ ထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။

“အံ့…အံ့က်ဴး..”

ကားေပၚမွာတင္ ျဖစ္ေနတဲ့ အံ့က်ဴးအေနအထားႀကီးက လေရာင္ကို ထိတ္လန္႔ေစသည္။ လေရာင္ကို မွန္းၿပီး ေျဖေလ်ာ့တာကို ၾကားဖူးေပမယ့္ အခုလိုႀကီး လူကိုေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာထားၿပီး ေျဖေလ်ာ့လိမ့္မယ္လို႔ လုံးဝ မေတြးမိဖူးေပ။

“က်စ္..သြား…သြားေတာ့”

“ဘာ..ဘာျဖစ္ေနတာလဲ အြန္႔..”

ငိုထားလို႔ မ်က္ရည္စေလးေတြ စို႔ေနသူက အံ့က်ဴးကို ပိုထိန္းခ်ဳပ္ရခက္ေစသည္။ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ အသံေလးက အံ့က်ဴးေအာက္မွာဆို ပိုနားဝင္ခ်ိဳႏိုင္သည္။

ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံး ငုံစုပ္ခံေနၿပီး အံ့က်ဴးအနမ္းေတြက ျပင္းျပလြန္းေနသည္။ ပူေႏြးေႏြးလွ်ာဖ်ားက လေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ လ်က္သည္။ အနမ္းေတြက ရမၼက္ဆန္ေနလြန္းကာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သြားနဲ႔ကိုက္ေဖာက္ခံရသည္။

“အဟင့္…”

ေသြးအရသာကို ခံစားလာရေတာ့မွ လႊတ္ေပးကာ နဖူးခ်င္းထိစပ္ထားသည္။

“က်စ္…ေဆာရီး..က်ဳပ္ေဆးမိလာတယ္”

ထိုမွ်သာ ေျပာၿပီး အံ့က်ဴး ကားေပၚက ဆင္းလိုက္သည္။ေဖာင္းတက္လာသည့္ ေအာက္ပိုင္းအရာကို ဝတ္ထားသည့္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကပင္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ေနသည္။

ဂ်ဳန္း!

တံခါးကို ဆြဲပိတ္ၿပီး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္သည္။ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအတြင္းသားကို ဖိကိုက္ရလြန္းသျဖင့္ ေသြးပါထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ မုန္းတီးလြန္းသျဖင့္ ျမင္ေနရသည့္ နံရံကို ထိုးေနမိသည္။ ညေနက ေဖေဖ့ေ႐ွ႕မွာ ေပါက္ကြဲလာတဲ့ လက္ကဒဏ္ရာက အနာသက္သာစမို႔ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဒဏ္ရာကို  ထိမိေတာ့ ေသြးစေတြနဲ႔ ပြန္းပဲ့လာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ဂ႐ုမစိုက္အား။အျပင္က ေဝဒနာထက္ ခႏၶာကိုယ္ေတာက္ေလာင္မႈက ပိုဆိုးသည္။

“အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္!!”

အခန္းထဲက အေျခအေနေၾကာင့္ လေရာင္ဝင္ၿပီး ေလာ့ခ်ထားလိုက္သည္။အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ကိုယ္မွာ အဝတ္အစားဟူ၍ boxer တစ္ထည္သာ႐ွိေနၿပီး ျမင္ေနရသည့္အရာႀကီးက မ်က္ႏွာကို မီးစနဲ႔ထိမိသလို ပူေလာင္ေစသည္။

“မလာနဲ႔…အားးးး”

ကိုယ့္လက္ဖ်ံကို ကိုက္ၿပီး ေအာ္ေနတဲ့ေကာင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ျပင္းျပေနလည္း သိသာသည္။ လက္ဆစ္ေတြက နီရဲၿပီး ေသြးေတြကလည္း ျမင္မေကာင္းေအာင္ထြက္ေနတာမို႔ လေရာင္ ငိုခ်င္ေနသည္။

“ယူလိုက္…ငါ့ကိုယ္ကိုယူလိုက္..”

“…”

ၿငိမ္က်သြားၿပီး လေရာင္ကို ၾကည့္လာတာမို႔ အားတင္းၿပီး စကားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။ခ်စ္ရသူအတြက္မို႔ ဘာျဖစ္ျဖစ္ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ကိုကိုက..အံ့က်ဴးကို သိပ္ခ်စ္တာေလ…။

“အားးးး”

လေရာင္ကို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးၾကည့္ၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတမ္းေအာ္သူက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနသည္။

“မင္းပဲ ငါ့ခ်စ္သူဆို…ခ်စ္သူရည္းစားဆိုတာ ေအးအတူပူအမွ်မဟုတ္လား…လိုအပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္႐ွိေနေပးရမွာေလ”

“မလိုအပ္ဘူး…. သြားပါ အီးဟီးဟီး”

နံရံကိုမွီၿပီး ငိုခ်လာတဲ့ အံ့က်ဴးက လေရာင္ကို ႏွေျမာေနျခင္း၊မယုံၾကည္ႏိုင္ျဖစ္ျခင္းေတြ ပါေနသည္။ခ်စ္ေၾကာင္းကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းထုတ္ျပတတ္တဲ့လူက ဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ ယူရက္ပါ့မလဲ။

“လိုအပ္တယ္…ငါက လိုအပ္ေနတာမလို႔ ငါ့ကိုျဖည့္ဆည္းေပးပါ… ငါ အခု မင္းနဲ႔အတူေနခ်င္တယ္…”

အ႐ွက္ႀကီးလွတဲ့ လူက ႐ုတ္တရက္ အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီိး အံ့က်ဴးဆီကို လွမ္းလာသည္။

“အာ့…”

လေရာင္ကိုယ္ေလး ခါးကေနဆြဲမခံလိုက္ရၿပီး ေမြ႕ယာေပၚ ပစ္က်လာသည္။အေပၚကေန အုပ္မိုးလာတာမို႔ လေရာင္ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ျပဳံးလိုက္သည္။

“ယူလိုက္…မင္းစိတ္ႀကိဳက္ယူလိုက္၊ ပင္ပန္းခဲ့သမွ်ကို အတိုးခ်လိုက္”

စကားဆုံးတာနဲ႔ လေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေတြ သိမ္းပိုက္ခံလိုက္ရသည္။ဒီတစ္ခါ အနမ္းကေတာ့ အ႐ိုင္းမဆန္ေတာ့ပဲ မြတ္သိပ္ျခင္းက စတင္သည္။ႏႈတ္ခမ္းတစ္လႊာခ်င္းကို ဆြဲယူေနၿပီး လေရာင္ကိုယ္အႏွံ႔ကို ပူေႏြးေႏြးလက္ဖဝါးတစ္ဖက္က ေျပးလႊားေနသည္။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို အလိုက္တသိဖြင့္ဟေပးလိုက္ေတာ့ တိုးဝင္လာသည့္ လွ်ာေႏြးေႏြး။ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံမို႔ ႐ွက္ေပမယ့္ လေရာင္မျငင္းေပ။ ေကာင္ေလးအဆင္ေျပဖို႔က အဓိကျဖစ္သည္။

“အြန္း..”

လေရာင္ လွ်ာေသးေသးေလးပါ အားျပင္းျပင္းဆြဲစုပ္ခံလိုက္ရ၍ လည္ေခ်ာင္းထဲက ညည္းသံပင္ထြက္သြားသည္။ထိုအခါမွ အဝတ္မ႐ွိေတာ့သည့္ လေရာင္ရင္ဘတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္လာၿပီး ရင္ဘတ္ၾကား အခ်ိဳင့္ေနရာေလးကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔စုပ္ယူသည္။

အူ႐ိုင္းေလးမို႔ လေရာင္ခႏၶာကိုယ္ကလည္း တုံ႔ျပန္ေနသည္။အသက္႐ွဴသံျပင္းျပင္းက လည္တိုင္ဆီကို ေရာက္လာၿပီး လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ စုပ္ယူခံေနရသည္။

“ဟာ့..ေမာင္..”

နား႐ြက္ဖ်ားေလးကိုပါ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ အလ်က္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ အသိလြတ္သြားၿပီး ေအာ္ညည္းမိသြားသည္။

“ထည့္ေတာ့မယ္…အရမ္းေအာင့္ေနၿပီ”

“….”

ခြင့္ျပဳသလို ေတာင္းဆိုလာေပမယ့္ boxer ကိုတန္းခြၽတ္ခ်လိုက္တာမို႔ ဖတ္ခနဲ သူ႕ဝမ္းဗိုက္သူ႐ိုက္လာသည့္ သူ႕အရာႀကီးေၾကာင့္ မ်က္စိစုံမွိတ္ကာ ေခါင္းကိုသာ ၿငိမ့္ျပလိုက္ရသည္။လေရာင္ဆီးခုံက ေႏြးခနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး လေရာင္အငယ္ေလးဆီထိပါ ပူေႏြးေႏြးအထိအေတြ႕ခံစားလိုက္ရသည္။အံ့က်ဴးက ငုံ႔နမ္းလိုက္ျခင္းပင္။

“အာ့…အီးဟီးဟီး…နာတယ္”

လေရာင္အဝထဲ ဝင္လာတဲ့ ႐ွည္႐ွည္သြယ္သြယ္အရာေၾကာင့္ ေက်ာေကာ့ေအာင္ ေအာ္ငိုပစ္လိုက္မိသည္။

“ဒီဟာကိုမွ လက္မခံႏိုင္ရင္ ဘယ္လိုဆံ့မလဲ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထား!!”

အံ့က်ဴးဆီက ေအာ္ေငါက္သံေၾကာင့္ ငါ့ခ်စ္သူ ငါ့ေကာင္ေလးဆိုသည့္ အေတြးေတြးကာ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထားရသည္။လေရာင္ေပါင္သားကို ေထာက္လာသည့္ မာေတာင့္ေတာင့္အရာႀကီးေၾကာင့္ ေယာင္ၿပီး အသက္႐ွဴေအာင့္လိုက္မိေတာ့ လေရာင္အငယ္စားေလး ဆုပ္ကိုင္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။

“အာ့…နာတယ္ ေမာင့္ အီးဟီးဟီး”

လက္ေခ်ာင္းေရက တစ္ေခ်ာင္းကေန ႏွစ္ေခ်ာင္း၊ ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန သုံးေခ်ာင္းျဖစ္လာေတာ့ လေရာင္အသားကုန္ေအာ္မိသည္။first time က ဒီေလာက္နာက်င္မွန္းသိရင္ အံ့က်ဴးကို ကူညီေပးဖို႔ ေျပာမိမွာမဟုတ္ေပ။

ျဗစ္..ျဗစ္!!

“အားးးး”

လက္သုံးေခ်ာင္းထြက္သြားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ တိုးဝင္လာသည့္ အရာႀကီးေၾကာင့္ လေရာင္ မ်က္ျဖဴပင္လန္ခ်င္သြားသည္။အံ့က်ဴးဟာႀကီးက လူတစ္ေယာက္မွာ႐ွိသင့္တဲ့အရာေရာ ဟုတ္ရဲ႕လား။

“မငိုနဲ႔..က်စ္…ေဆာင့္ခ်င္ေနၿပီ”

အသိေပးၿပီး ခ်က္ခ်င္းတိုးဝင္လာသည့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြမွာ လေရာင္ဟာ ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ စီးေမ်ာေနရသည္။လေရာင္မ်က္ႏွာေ႐ွ႕ ေခါင္းအပ္ၿပီး ရင္ဘတ္က ပြင့္ခ်ပ္ေတြကို စုပ္ယူၿပီး ဖိေခ်လာတာေၾကာင့္ ဆံပင္ေတြကို ဆြဲယူၿပီးသာ သူ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို သည္းခံေနရသည္။

“အာ့…ဟာ့”

အတြင္းထဲက တစ္ေနရာကို အံ့က်ဴးအရာႀကီး ထိမိေတာ့ လိႈက္ခနဲျဖစ္လာသည့္ ခံစားခ်က္နဲ႔အတူ တိမ္ေတြေပၚေရာက္သြားသလို ခံစားေနရသည္။ အသံထြက္ညည္းမိသြားေတာ့ အလိုက္သိစြာပင္ အံ့က်ဴးက ထိုေနရာကို ထိုးေမႊလာသည္။

“ၿပီး…ၿပီးေတာ့မယ္..”

လေရာင္အငယ္ေလးက တုန္ရီကာ တင္းလာသည္ေၾကာင့္ အသံထြက္ေျပာလိုက္သည့္ အေနာက္ကေဆာင့္ရင္း လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ပြတ္ဆြဲေပးလာသည္။

“အင္းဟင္း..”

ျဖဴညစ္ညစ္အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကို အံ့က်ဴးလက္ေပၚမွာပဲ သြန္ထုတ္လိုက္ၿပီး လေရာင္ေပ်ာ့ေခြသြားသည္။သူ႕အေပၚကလူကေတာ့ မေမာပန္းႏိုင္စြာပင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးစားေနဆဲျဖစ္သည္။

________________________________________
So_So_Sophia(19.10.2022)

ဘာမွ ေျပာစရာစကားမ႐ွိေတာ့ပါဘူး 😷။ဒီpartက မၿပီးေသးတာမို႔ မနက္ျဖန္မွ (13.5)ေရးေပးပါ့မယ္။

Tags: read novel My Possessive Of You 13, novel My Possessive Of You 13, read My Possessive Of You 13 online, My Possessive Of You 13 chapter, My Possessive Of You 13 high quality, My Possessive Of You 13 light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 14