False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2)

A+ A-

နောက်နေ့တွင် ဧကရာဇ် လည်းအီတလီကနေ မြန်မာနိုင်ငံကိုရောက်လာပြီးလေ
မနက်4နာရီလောက်ရောက်တာကြောင့် လေယာဉ်ကွင်းနဲ့နီးတဲ့ သူ့ဟိုတယ် တစ်ခုမှာဝင်နားနေတယ် အချိန်အားဖြင့်4နာရှိပြီမို့ ညပိုင်းအလုပ်တာဝန်ကျတဲ့လူတွေသာရှိသည်

ဧကရာဇ်လည်းနဲနဲစောသေးတာကြောင့် VIPအခန်းထဲဝင်ပြီးခဏပြန်အိပ်နေတယ်

…………………………….

9:00a.m

၉နာရီထိုးပြီးဆိုတော့ ဧကရာဇ်လည်းစေ့စပ်ပွဲသွားဖို့ပြင်ဆင်နေပြီ
ပြင်ဆင်ပြီးတော့ဟိုတယ်မြေညီထပ်ကိုဆင်းလာတယ်
ဝန်ထမ်းအာလုံးကရောက်လာပြီးသူတို့အလုပ်ရှင်ကိုကြိုဆိုကြသည်အချိန်မှာ ပြေး လာသူကတော့ရောင်ဖြာနေခြည်ပေါ့

“ရောင်ဖြာနေခြည်ဘယ်လို့ဖြစ်လာတာလည်း”

“အိပ်ရာထ‌‌ေနာက်ကျသွားလို့ ပါ မန်နေဂျာ”

“အင်း နောက်တစ်ခါနောက်မကျစေနဲ့ကြားလား အော်ဒါနဲ့  bossကစိတ်တိုလွယ်တယ်နော် ကြိုတင်သတိပေးထားတာ ကြားလား”

“ဟုတ်ကဲ့ ကြားပါတယ်မန်နေဂျာ”

ရောင်ဖြာနေခြည်ရောက်တဲ့အချိန်က ဧကရာဇ်စေ့စပ်ပွဲတောင်ရောက်နေလောက်ပြီလေ

………………..
နဲနဲကျော်မယ်
……..………..….
ညနေရောက်ပြီး
ရောင်ဖြာနေခြည် အလုပ်ကပြန်လာကျအချိန်ပေါ့
ဧကရာဇ်လည်းဟိုတယ်မှာမနေချင်တာကြောင့် အပြင်ကိုလျှောက်ထွက်ပြီးပြန်လာတဲ့အချိန်
ည7နာရီထိုးပြီဖြစ်တဲ့အတွက်လူခြေမနည်းတိတ်နေပြီလေ
နေဖြာနေခြည်အလုပ် လုပ်တဲ့ဟိုတယ်နဲ့သူနေတဲ့နေရာကနည်းနည်းနီးတော့ လမ်းလျှေက်ပဲပြန်လေ့ရှိတယ်
‌သူပြန်လာတော့ ကော်ဖီဆိုင်နားတွင် လူမိုက်သုံးယောက်သူအနားကိုရောက်လာသည်
 
“ဟိုဟာလူမိုက်တွေပဲ ငါ့အမြန်ဆုံးရှောင်ပြေးရမယ်”

“ဟေ့ကောင်လေး  ဟား းး”

“ဗျ ….ဗျာ ခ ခခမျာ”

ရောင်ဖြာအနားကိုလူမိုက်တွေကတဖြည်းဖြည်းတို့းလာပြီးသူအသားကိုမထိတထိလုပ်လာသည်
လူမိုက်3ကယောက်သူ့ကို အော်လို့မရအောင်ပါးစပ်ကိုအုပ်ထားသည်

“ကယ်ကျပါအုံးးးးး”

“အလှလေးကတော်တော်အသံစွာတာပဲ တော်ကြာနေအော်ဖို့အားမရှိဘူးဖြစ်အံုးမယ်ခဏ ပြီးရင်ကိုယ်တို့အိပ်ရာထဲမှာကြိုက်သ‌ေလာက်အော်”

“ကျွ .. ကျွန်တော် ကိုလွှတ် ..လွှတ်ပေးပါ
တောင်းပန်ပါတယ်”

အဲအဖြစ်အပျက်တွေကိုကားပေါ်က‌ေနမြင်နေသူကတော့ ဧကရာဇ်ပေါ့ လူမိုက်တွေကရောင်ဖြာကိုသူတို့ကားပေါ်တင်ခေါ်သွားမယ်အလုပ် ဧကရာဇ်ကသူ့ကားပေါ်ကဆင်းလားပြီး

“‌ဟေ့ကောင်တွေ ရပ်လိုက်စမ်း”

ထိုအချိန်လူမိုက်တွေကကားပေါ်ကနေချက်ချင်းထလာပြီး

“မင်းကဘာကောင်မလို့ငါကိုလာတားနေတာလဲ ..ဟမ့်”

“သိချင်ရင် ရှေ့တိုးလာခဲ့လိုက်လေ”

လူမိုက်တွေရှေ့တို့းလာတဲ့အချိန်မှတော့ ဧကရာဇ်က သူရဲ့သေနက်ကိုထုတ်လိုက်တော့ လူမိုက်တွေကနဲ့နဲ့ နောက်ဆုတ်သွားတယ်

“မင်းသတ္တိမရှိလို့သေနက်ထုတ်တာလာ…ဟမ့်”

“သတ္တိမရှိတာမင်းတို့လေ ကျုပ်မဟုတ်ဘူး နားလည်လား”

“မင်းတကယ်သတ္တိရှိတယ်ဆိုရင် မင်းရဲ့သေနက်ကိုအောက်ချလိုက်လေ ဟားးးးးဟားးး”

အဲလို‌ေပြာတော့ဧကရာဇ်ကသေနက်ကိုအောက်ကိုပစ်ချလိုက်သည်

“မင်းတို့တွေအဲ့ကလေးကိုလွှတ်ပေးလိုက် ကျုပ်ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပြောနေရင်နားထောင် ပြီးခါမှကျုပ်ကိုစောက်ပြစ်မပြောနဲ့”

“အော် ဒီအလှလေးကိုလား
မပေးနိုင်ပါဘူး လိုချင်ရင်ငါတို3ယောက်ကိုကျော်ပြီးမှ
ရမယ် ဟားးဟားးး”

“ရတယ်လေ”

ဧကရာဇ်လဲအဲလိုပြောပြီးသူတို့နဲ့စပြီးတိုက်ခိုက်ပါတော့တယ်
ဟိုက3ယောက်မလို့
ဧကရာဇ်မနည်းတော့တိုက်လိုက်ရတယ်
ဟို3ယောက်ကလဲဓားတွေအသီးသီးပါကြတယ်ဆို့ပေမဲ့တိုက်ခိုက်ရေးကသေချာမှမလေ့ကျင့်ထားတော့ ဧကရာဇ်ကအလွယ်လေးအနိုင်ရတာပေါ့
ဒါပေမဲ့လည်းဟိုက3ယောက်အားဆိုတော့ ဧကရာဇ်နည်းနည်းတော့ခံလိုက်ရတာပေါ့

“မင်းတို့သူ့ကိုနောက်တစ်ခါအခုလို့လုပ်အုံးမှာလာ
ပြောစမ်း”

“မ..မလုပ်တော့ပါ..ပါဘူး”
ပြီး‌ေတာ့ရောင်ဖြာနေခြည်ကိုကားထဲကဆင်းခိုင်းပြီး
လူမိုက်3ယောက်ရှေ့ခေါ်လာတယ်

“မင်းတို့ဒီကောင်လေးကိုတောင်းပန်လိုက်”

“ဟု..ဟုတ်တောင်းပန်ပါတယ်ကောင်လေး ခွင့်လွှတ်ဖို့မမျှော်လင့်ပေမဲ့နောက်တစ်ခါအခုလို့မဖြစ်စေရပါဘူး”

“အင်းကျွန်တော်ကတော့ခွင်မလွှတ်ချင်ပေမဲ့ဒီအကိုကြောင့်ခွင့်လွှတ်ပေးလိုက်မယ်”

“မင်းတို့စောက်ခွက်တွေမမြင်ချင်ဘူး အခုချက်ချင်းထွက်သွားစမ်း”

“ဟု..ဟုတ်”

ဒီလို့နဲ့လူမိုက်3ယောက်ကထွက်သွားပြီနောက်

“ကျွန်တော်အကို ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်”

“ရပါတယ်”

ပြီးခါမှရောင်ဖြာနေခြည် ဧကရာဇ်လက်မောင်းသွေးတွေကိုမြင်သွားပြီး

“အကိုသွေး‌ေတွက မဖြစ်ဘူးဆေးထည့်ပြီးပတ်တီးစည်းမှဖြစ်တော့မယ်”

ဧကရာဇ်ကိုယ်တိုင်တောင်သတိမထားမိဘူးလေ
ကောင်လေးကားပေါ်ကဆင်းလာကတည်းက
သူဆီကအကြည့်မခွာတော့တာ

“ဟုတ်သားပဲ”

“အကိုမှာကားပါတယ်မလား ကျွန်တော်နေတဲ့တိုက်ခန်းကဒီနားလေးမှာ အိမ်မှာကဆေးတွေကအဆင့်သင့်ရှိတယ် “

သူ့ကအဲ့လိုပြောပြီးဧကရာဇ်တွဲခေါ်သွားတာကားနားအထိပေါ့
“အကို လက်ထိထားတော့ကားမောင်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး
ကဲပါ ကျွန်တော်ပဲမောင်းတော့မယ်”

ဆိုပြီးသူကိုယ်တိုင်မောင်းသွားတယ်

အိမ်ရောက်တော့ အိမ်ထဲထိသူလေးပဲ့တွဲခေါ်သွားတယ်

“အကို ဧည်‌ခန်းမှခဏထိုင် ကျွန်တော်ဆေးသတ္တာသွားယူအုံးမယ်”

ဆိုပြီးအထဲကိုဝင်သွားပြီး ခဏနေတော့ပြန်ထွက်လာတယ်

“ကျွန်တော်ကြာသွားလား စောင့်ခိုင်းရတာအားနာပါတယ်”

“သိပ်မကြာပါဘူးရပါတယ်”

“အကိုအင်ကျီချွတ်လိုက်ကောင်းမယ်ထင်မယ်
ဘာ လို့ဆို ဒဏ်ရာကလက်‌ေမာင်းမှမလို့လေ”

“‌အင်း”

အဲ့လိုပြောပြီးအင်ကျီကိုချွတ်လိုက်တော့
ကြီးမားလှတဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားကြီးတွေကအထင်းသားပေါ်နေပြီး
မျက်နှာက လေးထောင့်ကျပြီး မထူမပါးမျက်ခုံးမွှေးနဲ့
သိမ်းငှက်မျက်လုံး၊ ချွန်ပြီးတန်းနေသောနှာတံ ရှိတဲ့မျက်နှာနှင့်တွဲကြည့်ပါက အတော်ကိုခန့်ညားလှပါသည်
အဖေကအီတလီလူမျိုးဖြစ်တဲ့အတွက် မျက်နှာကနိုင်ငံခြားအနည်းငယ်ဆန်ပါတယ် မညာတန်းပြောရမယ်ဆိုရင် ဧကရာဇ်ကအလွန်ချောမောခန့်ညားလှသည်
ဆေးလိမ်းပေးပီးလို့‌ရောင်ဖြာခေါင်းမော့လိုက်တော့
မျက်နှာနှစ်ခုကအရမ်းနီးကပ်နေပြီးထိမတက်ဖြစ်နေသည်

“အကိုဆေးလိမ့်လို့ပြီးပြီး”

“အော် အင်း”

“အကိုကျွန်တော်မေးစရာလေးရှိလို့”

“မေးလေ”

“အကိုကမြန်မာအစစ်လား”

“ဟင့်အင်း ကိုယ်ကအီတလီ -မြန်မာ ကပြား”

“အကိုနာမည်က”

“မာနဧကရာဇ်”

“အော် အကိုက ဘယ်မှနေတာလဲ”

“အီတလီမှာ”

“ဒါဆိုမြန်မာနိုင်ငံမှာဘာလာလုပ်တာလဲ နောက်ပြီး အကိုကမြန်မာစကားကိုကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်ပြောတက်တာပဲ့နော်”

“ကိုယ်ကမြန်မာနိုင်ငံကကိုယ်အဖေမိတ်ဆွေရဲ့သမီးစေ့စပ်ပွဲကိုလာတာ နောက်ပြီးကိုယ်အမေကမြန်မာလူမျိုးလေ အာကြောင့် ကိုယ်ကမြန်မာစကားကိုကောင်းကောင်းပြောတက်တာ”

“အကိုအသက်က”

“27”

“ကျွန်တော်ထက်7နှစ်ကြီးတာပေါ့”

နောက်နေ့မှဆက်ရေးတော့မယ်နော်သဲလေးတို့ရေ

………………
Zawgyi

ေနာက္ေန႔တြင္ ဧကရာဇ္ လည္းအီတလီကေန ျမန္မာႏိုင္ငံကိုေရာက္လာၿပီးေလ
မနက္4နာရီေလာက္ေရာက္တာေၾကာင့္ ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔နီးတဲ့ သူ႔ဟိုတယ္ တစ္ခုမွာဝင္နားေနတယ္ အခ်ိန္အားျဖင့္4နာရွိၿပီမို႔ ညပိုင္းအလုပ္တာဝန္က်တဲ့လူေတြသာရွိသည္

ဧကရာဇ္လည္းနဲနဲေစာေသးတာေၾကာင့္ VIPအခန္းထဲဝင္ၿပီးခဏျပန္အိပ္ေနတယ္

…………………………….

9:00a.m

၉နာရီထိုးၿပီးဆိုေတာ့ ဧကရာဇ္လည္းေစ့စပ္ပြဲသြားဖို႔ျပင္ဆင္ေနၿပီ
ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ဟိုတယ္ေျမညီထပ္ကိုဆင္းလာတယ္
ဝန္ထမ္းအာလုံးကေရာက္လာၿပီးသူတို႔အလုပ္ရွင္ကိုႀကိဳဆိုၾကသည္အခ်ိန္မွာ ေျပး လာသူကေတာ့ေရာင္ျဖာေနျခည္ေပါ့

“ေရာင္ျဖာေနျခည္ဘယ္လို႔ျဖစ္လာတာလည္း”

“အိပ္ရာထ‌‌ေနာက္က်သြားလို႔ ပါ မန္ေနဂ်ာ”

“အင္း ေနာက္တစ္ခါေနာက္မက်ေစနဲ႔ၾကားလား ေအာ္ဒါနဲ႔  bossကစိတ္တိုလြယ္တယ္ေနာ္ ႀကိဳတင္သတိေပးထားတာ ၾကားလား”

“ဟုတ္ကဲ့ ၾကားပါတယ္မန္ေနဂ်ာ”

ေရာင္ျဖာေနျခည္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္က ဧကရာဇ္ေစ့စပ္ပြဲေတာင္ေရာက္ေနေလာက္ၿပီေလ

………………..
နဲနဲေက်ာ္မယ္
……..………..….
ညေနေရာက္ၿပီး
ေရာင္ျဖာေနျခည္ အလုပ္ကျပန္လာက်အခ်ိန္ေပါ့
ဧကရာဇ္လည္းဟိုတယ္မွာမေနခ်င္တာေၾကာင့္ အျပင္ကိုေလွ်ာက္ထြက္ၿပီးျပန္လာတဲ့အခ်ိန္
ည7နာရီထိုးၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္လူေျခမနည္းတိတ္ေနၿပီေလ
ေနျဖာေနျခည္အလုပ္ လုပ္တဲ့ဟိုတယ္နဲ႔သူေနတဲ့ေနရာကနည္းနည္းနီးေတာ့ လမ္းေလွ်က္ပဲျပန္ေလ့ရွိတယ္
‌သူျပန္လာေတာ့ ေကာ္ဖီဆိုင္နားတြင္ လူမိုက္သုံးေယာက္သူအနားကိုေရာက္လာသည္
 
“ဟိုဟာလူမိုက္ေတြပဲ ငါ့အျမန္ဆုံးေရွာင္ေျပးရမယ္”

“ေဟ့ေကာင္ေလး  ဟား းး”

“ဗ် ….ဗ်ာ ခ ခခမ်ာ”

ေရာင္ျဖာအနားကိုလူမိုက္ေတြကတျဖည္းျဖည္းတို႔းလာၿပီးသူအသားကိုမထိတထိလုပ္လာသည္
လူမိုက္3ကေယာက္သူ႔ကို ေအာ္လို႔မရေအာင္ပါးစပ္ကိုအုပ္ထားသည္

“ကယ္က်ပါအုံးးးးး”

“အလွေလးကေတာ္ေတာ္အသံစြာတာပဲ ေတာ္ၾကာေနေအာ္ဖို႔အားမရွိဘူးျဖစ္အံုးမယ္ခဏ ၿပီးရင္ကိုယ္တို႔အိပ္ရာထဲမွာႀကိဳက္သ‌ေလာက္ေအာ္”

“ကြၽ .. ကြၽန္ေတာ္ ကိုလႊတ္ ..လႊတ္ေပးပါ
ေတာင္းပန္ပါတယ္”

အဲအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုကားေပၚက‌ေနျမင္ေနသူကေတာ့ ဧကရာဇ္ေပါ့ လူမိုက္ေတြကေရာင္ျဖာကိုသူတို႔ကားေပၚတင္ေခၚသြားမယ္အလုပ္ ဧကရာဇ္ကသူ႔ကားေပၚကဆင္းလားၿပီး

“‌ေဟ့ေကာင္ေတြ ရပ္လိုက္စမ္း”

ထိုအခ်ိန္လူမိုက္ေတြကကားေပၚကေနခ်က္ခ်င္းထလာၿပီး

“မင္းကဘာေကာင္မလို႔ငါကိုလာတားေနတာလဲ ..ဟမ့္”

“သိခ်င္ရင္ ေရွ႕တိုးလာခဲ့လိုက္ေလ”

လူမိုက္ေတြေရွ႕တို႔းလာတဲ့အခ်ိန္မွေတာ့ ဧကရာဇ္က သူရဲ႕ေသနက္ကိုထုတ္လိုက္ေတာ့ လူမိုက္ေတြကနဲ႔နဲ႔ ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္

“မင္းသတၱိမရွိလို႔ေသနက္ထုတ္တာလာ…ဟမ့္”

“သတၱိမရွိတာမင္းတို႔ေလ က်ဳပ္မဟုတ္ဘူး နားလည္လား”

“မင္းတကယ္သတၱိရွိတယ္ဆိုရင္ မင္းရဲ႕ေသနက္ကိုေအာက္ခ်လိုက္ေလ ဟားးးးးဟားးး”

အဲလို‌ေျပာေတာ့ဧကရာဇ္ကေသနက္ကိုေအာက္ကိုပစ္ခ်လိုက္သည္

“မင္းတို႔ေတြအဲ့ကေလးကိုလႊတ္ေပးလိုက္ က်ဳပ္ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေျပာေနရင္နားေထာင္ ၿပီးခါမွက်ဳပ္ကိုေစာက္ျပစ္မေျပာနဲ႔”

“ေအာ္ ဒီအလွေလးကိုလား
မေပးႏိုင္ပါဘူး လိုခ်င္ရင္ငါတို3ေယာက္ကိုေက်ာ္ၿပီးမွ
ရမယ္ ဟားးဟားးး”

“ရတယ္ေလ”

ဧကရာဇ္လဲအဲလိုေျပာၿပီးသူတို႔နဲ႔စၿပီးတိုက္ခိုက္ပါေတာ့တယ္
ဟိုက3ေယာက္မလို႔
ဧကရာဇ္မနည္းေတာ့တိုက္လိုက္ရတယ္
ဟို3ေယာက္ကလဲဓားေတြအသီးသီးပါၾကတယ္ဆို႔ေပမဲ့တိုက္ခိုက္ေရးကေသခ်ာမွမေလ့က်င့္ထားေတာ့ ဧကရာဇ္ကအလြယ္ေလးအႏိုင္ရတာေပါ့
ဒါေပမဲ့လည္းဟိုက3ေယာက္အားဆိုေတာ့ ဧကရာဇ္နည္းနည္းေတာ့ခံလိုက္ရတာေပါ့

“မင္းတို႔သူ႔ကိုေနာက္တစ္ခါအခုလို႔လုပ္အုံးမွာလာ
ေျပာစမ္း”

“မ..မလုပ္ေတာ့ပါ..ပါဘူး”
ၿပီး‌ေတာ့ေရာင္ျဖာေနျခည္ကိုကားထဲကဆင္းခိုင္းၿပီး
လူမိုက္3ေယာက္ေရွ႕ေခၚလာတယ္

“မင္းတို႔ဒီေကာင္ေလးကိုေတာင္းပန္လိုက္”

“ဟု..ဟုတ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေကာင္ေလး ခြင့္လႊတ္ဖို႔မေမွ်ာ္လင့္ေပမဲ့ေနာက္တစ္ခါအခုလို႔မျဖစ္ေစရပါဘူး”

“အင္းကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ခြင္မလႊတ္ခ်င္ေပမဲ့ဒီအကိုေၾကာင့္ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္မယ္”

“မင္းတို႔ေစာက္ခြက္ေတြမျမင္ခ်င္ဘူး အခုခ်က္ခ်င္းထြက္သြားစမ္း”

“ဟု..ဟုတ္”

ဒီလို႔နဲ႔လူမိုက္3ေယာက္ကထြက္သြားၿပီေနာက္

“ကြၽန္ေတာ္အကို ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္”

“ရပါတယ္”

ၿပီးခါမွေရာင္ျဖာေနျခည္ ဧကရာဇ္လက္ေမာင္းေသြးေတြကိုျမင္သြားၿပီး

“အကိုေသြး‌ေတြက မျဖစ္ဘူးေဆးထည့္ၿပီးပတ္တီးစည္းမွျဖစ္ေတာ့မယ္”

ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္သတိမထားမိဘူးေလ
ေကာင္ေလးကားေပၚကဆင္းလာကတည္းက
သူဆီကအၾကည့္မခြာေတာ့တာ

“ဟုတ္သားပဲ”

“အကိုမွာကားပါတယ္မလား ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့တိုက္ခန္းကဒီနားေလးမွာ အိမ္မွာကေဆးေတြကအဆင့္သင့္ရွိတယ္ “

သူ႔ကအဲ့လိုေျပာၿပီးဧကရာဇ္တြဲေခၚသြားတာကားနားအထိေပါ့
“အကို လက္ထိထားေတာ့ကားေမာင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး
ကဲပါ ကြၽန္ေတာ္ပဲေမာင္းေတာ့မယ္”

ဆိုၿပီးသူကိုယ္တိုင္ေမာင္းသြားတယ္

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ထဲထိသူေလးပဲ့တြဲေခၚသြားတယ္

“အကို ဧည္‌ခန္းမွခဏထိုင္ ကြၽန္ေတာ္ေဆးသတၱာသြားယူအုံးမယ္”

ဆိုၿပီးအထဲကိုဝင္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ျပန္ထြက္လာတယ္

“ကြၽန္ေတာ္ၾကာသြားလား ေစာင့္ခိုင္းရတာအားနာပါတယ္”

“သိပ္မၾကာပါဘူးရပါတယ္”

“အကိုအင္က်ီခြၽတ္လိုက္ေကာင္းမယ္ထင္မယ္
ဘာ လို႔ဆို ဒဏ္ရာကလက္‌ေမာင္းမွမလို႔ေလ”

“‌အင္း”

အဲ့လိုေျပာၿပီးအင္က်ီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့
ႀကီးမားလွတဲ့ ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားႀကီးေတြကအထင္းသားေပၚေနၿပီး
မ်က္ႏွာက ေလးေထာင့္က်ၿပီး မထူမပါးမ်က္ခုံးေမႊးနဲ႔
သိမ္းငွက္မ်က္လုံး၊ ခြၽန္ၿပီးတန္းေနေသာႏွာတံ ရွိတဲ့မ်က္ႏွာႏွင့္တြဲၾကည့္ပါက အေတာ္ကိုခန႔္ညားလွပါသည္
အေဖကအီတလီလူမ်ိဳးျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်က္ႏွာကႏိုင္ငံျခားအနည္းငယ္ဆန္ပါတယ္ မညာတန္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဧကရာဇ္ကအလြန္ေခ်ာေမာခန႔္ညားလွသည္
ေဆးလိမ္းေပးပီးလို႔‌ေရာင္ျဖာေခါင္းေမာ့လိုက္ေတာ့
မ်က္ႏွာႏွစ္ခုကအရမ္းနီးကပ္ေနၿပီးထိမတက္ျဖစ္ေနသည္

“အကိုေဆးလိမ့္လို႔ၿပီးၿပီး”

“ေအာ္ အင္း”

“အကိုကြၽန္ေတာ္ေမးစရာေလးရွိလို႔”

“ေမးေလ”

“အကိုကျမန္မာအစစ္လား”

“ဟင့္အင္း ကိုယ္ကအီတလီ -ျမန္မာ ကျပား”

“အကိုနာမည္က”

“မာနဧကရာဇ္”

“ေအာ္ အကိုက ဘယ္မွေနတာလဲ”

“အီတလီမွာ”

“ဒါဆိုျမန္မာႏိုင္ငံမွာဘာလာလုပ္တာလဲ ေနာက္ၿပီး အကိုကျမန္မာစကားကိုကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ေျပာတက္တာပဲ့ေနာ္”

“ကိုယ္ကျမန္မာႏိုင္ငံကကိုယ္အေဖမိတ္ေဆြရဲ႕သမီးေစ့စပ္ပြဲကိုလာတာ ေနာက္ၿပီးကိုယ္အေမကျမန္မာလူမ်ိဳးေလ အာေၾကာင့္ ကိုယ္ကျမန္မာစကားကိုေကာင္းေကာင္းေျပာတက္တာ”

“အကိုအသက္က”

“27”

“ကြၽန္ေတာ္ထက္7ႏွစ္ႀကီးတာေပါ့”

ေနာက္ေန႔မွဆက္ေရးေတာ့မယ္ေနာ္သဲေလးတို႔ေရ

Tags: read novel False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2), novel False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2), read False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2) online, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2) chapter, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2) high quality, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part(2) light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 4