Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode

All chapters are in Wrong Time Right Person(Completed)
A+ A-

wrong time right person

(ဒီအပိုင်းမှာ ပါးပါးလေး နီထားပါတယ်
အသက်မပြည့်သေးရင် ဒီကနေလှည့်ပြန်နိုင်ပါတယ် ကလေးတို့)

အပိုင်း(၈)

အရောင်အသွေးစုံလင်သော နီယွန်မီးများမှာ နန်းဦး အားစိတ်ရှုပ်ထွေးစေသည်။
ပွဲသို့တက်လာသူတော်တော်များများ၏ အဝတ်အစားများမှာ ခေတ်ရှေ့ ပြေးနေလျက် နန်းဦးတစ်ယောက်သာ
ပုဆိုး၊ လည်ကတုံးနှင့်ဖြစ်သည်။
အိမ်သစ်တက်ကို ဘုန်းကြီး ဆွမ်းကျွေးတရားနာပဲကြားဖူးတာ။
ပါတီဆိုပေမယ့်
ခုလိုမျိုး ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက် ပါတီဖြစ်နေမယ်လို့မထင်ခဲ့။
ကိုကိုနဲ့မို့ လိုက်ခဲ့သော်လည်း
ပါတီရောက်တည်းက ကိုကိုမှာ
မားဂရက်စိန်စိန်တင်လာခေါ်သွားတာ ခုထိပေါ်မလာ။
ဦးတူးကလည်း ကားထဲတွင်စောင့်ကျန်ခဲ့သည်မို့ နန်းဦး တစ်ယောက်တည်း
စားပွဲဝိုင်းတွင် ယောင်လည်လည်။

“တစ်ယောက်တည်းလား ညီ”

ကြည့်လိုက်တော့ အနောက်တိုင်းဝတ်စုံနှင့် ကိုကိုတို့အရွယ် သန့်သန့်ခန့်ခန့်လူရွယ်တစ်ယောက်။
ကြည့်ရတာ ရည်ရည်မွန်မွန်မို့ နန်းဦးလည်း အသိအမှတ်ပြုကာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“အစ်ကိုထိုင် လို့ရမလား”
“ဟုတ်ကဲ့ “
“ညီက ဘယ်သူနဲ့လာတာလဲ
တစ်မျိုးမထင်နဲ့နော် အစ်ကိုကလူကောင်းပါ”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို နဲ့ ကိုကြည်သူမိုးမြေ့ပါ”
“သြော် ကြည်သူနဲ့ကိုး အစ်ကို က မားဂရက် ရဲ့ cousinပါ ဇင်မင်းသော်ပါ”
“ဟုတ်ကဲ့”
“ညီက ဒီလိုပွဲမျိုးလာနေကျမဟုတ်ဘူးထင်တယ် “
“ဟုတ်ကဲ့ ပထမဆုံးပါ”
“အစ်ကို အဖော်ပြုပေးလို့ရတယ်မဟုတ်လား ကြည်သူက မားဂရက်ဆွဲသွားတာဆိုတော့ တော်တော်နဲ့ ပေါ်မလာလောက်ဘူး
အပေါ်ထပ်မှာ က အသောက်အစားလေးနဲ့ဆိုတော့ ညီပိုစိတ်ညစ်ရမှာ “
“ဟုတ်ကဲ့”

နန်းဦး က ရှေ့တွင်ရှိသော လိမ္မော်ရည်ခွက်အား တစ်ငုံ ငုံလိုက်သည်။
ဒီလိုတစ်ယောက်တည်းထား သွားမှာဆိုဘာလို့ခေါ်လာသေးတာလဲ။
မမလိုက်မလာလို့တော်ပါသေးရဲ့။
ဒီလိုပွဲမျိုးဆို မမနဲ့လည်းအဆင်ပြေမှာမဟုတ်။
နန်းဦး လက်မှ လက်ပတ်နာရီတစ်ပတ်နွမ်းလေးအား ကြည့်လိုက်တော့ ကိုးနာရီထိုးပြီဖြစ်သည်။
မားဂရက်၏ ဝမ်းကွဲဆိုသူမှာ နန်းဦး အား စကားလှည့်ပတ်၍ပြောနေသောလည်း နန်းဦး မှာ အင်းဟုတ်ကဲ့ထက်မပိုကာ အိမ်ပြန်ချင်လှပြီဖြစ်သည်။
ဟိုလူကလည်း စူဠလိပ်ရေထဲလွှတ်သလို ပေါ်မလာတော့။
အိမ်ကြီး၏ အပေါ်ထပ်တွင် ကြည်သူမှာ မားဂရက်တစ်လှည့် မားဂရက်၏ ဒယ်ဒီနှင့်မာမီကတစ်လှည့် ဆွဲနေသည်မို့ နန်းဦး နားပြန်မရောက်နိုင်ဖြစ်နေရသည်။
ထို့နောက် ကျောင်းတုန်းက သိဟောင်းကျွမ်းဟောင်းများပါ ပါလာကာ
စကားစ ဖြတ်မရပဲရှိနေ၏။
မားဂရက်ကမ်းပေးသော ဝိုင်ခွက်အား
အလိုက်သင့်ယူကာ အာခေါင်ခြောက်နေသည်မို့ နှုတ်ခမ်းစွတ်ရုံသောက်မည့်အစား တစ်ကျိုက်တည်းမော့ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် အပြင်အဆင်များခေတ်ရှေ့ပြေးနေကာ ဝိုင်ခွက်များအားလက်တွင်ကိုင်လျက် တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားသော စုံတွဲအား
လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ

“”အန်တီ နဲ့ အန်ကယ် ကျတော် ပြန်လိုက်ပါဦးမယ်”
“သြော် မောင်ကြည်သူ ကောင်းပြီလေ
မားဂရက် သမီး မောင်ကြည်သူကို ကားနားထိ
လိုက်ပို့လိုက်ပါဦး”

ကြိုးတစ်လုံးဂါဝန်အနီရဲရဲအား
ခြုံပုဝါပါးပါးတစ်ထည် ပြန်ခြုံလျက်
အရိုင်းဆန်ဆန် လှနေသော မားဂရက်မှာ ကြည်သူလက်အား ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်
လာရောက်ဆုပ်ကိုင်၏။
မားဂရက်၏ သူငယ်ချင်းများမှာ မားဂရက်အား မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ကာ
အချက်ပြလိုက်လေသည်။
မြွှေမြွှေချင်း ခြေမြင်သော
မားဂရက်မှာ ချက်ချင်းသဘောပေါက်သွားလေသည်။
တကယ့်ကို အလိုက်သိတဲ့သူငယ်ချင်းတွေ။ မားဂရက်လိုချင်တာကို
မားဂရက် ကိုယ်တိုင်လုပ်ယူစရာပင်မလိုလိုက်။
မားဂရက်ရွှေဆောင်ပြန် လာတာ ကိုကို စေ့စပ်သည့်သတင်းကြားလို့လည်းပါသည်။ မားဂရက် ရင်ခုန်တတ်စအရွယ်တည်း က ကိုကို့ကိုသဘောကျခဲ့ရတာ။ ဒီကြားထဲ စိတ်ကစားကာ ရည်းစားထည်လဲတွဲခဲ့ ပေမယ့် မားဂရက်ပိုင်ဆိုင်လိုသူမှာ ကိုကိုပဲဖြစ်သည်။
စေ့စပ်ထားတာမကလို့ လက်ထပ်ထားရင်တောင်မားဂရက်က ဂရုစိုက်မည်မဟုတ်။
မားဂရက် လက်အတင်းချိတ်တွဲတာ ခံထားရသော ကြည်သူမှာလည်း လည်ချောင်းဝမှ ပူဆင်းစကာ
တစ်ကိုယ်လုံး
အပူချိန်သိသိသာသာ တက်လာ၍
ခေါင်းထဲ ရီဝေလာလျက်။
သူသောက်တာမှ ဝိုင်ငါးခွက်ထက်မပို။
ဝီစကီ သောက်နေကျဖြစ်သောသူသည်
ဝိုင်ငါးခွက်နဲ့ ခုလိုမူးစရာအကြောင်းမရှိ။
မျက်စိရှေ့ရှိပုံရိပ်များမှာ နှစ်ထပ်ဖြစ်လာလျက်
ဘေးမှ ချိတ်တွဲထားသော မားဂရက်အားဖယ်ချလိုက်သည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို”
“ကိုယ်
toiletသွားချင်တယ်”

ကြည်သူ က ပြောရင်းတစ်ဖက်သို့ယိုင်သွားလျှင် မားဂရက်က အချိန်မီဖမ်းထိန်းလိုက်သည်။

“ဒီဘက်ကိုကို “

ကြည်သူအားထိန်းထားလျက် မားဂရက်မှာ နီးစပ်ရာအခန်းထဲ
အမြန်ဝင်လိုက်သည်။
မားဂရက်သူငယ်ချင်းများမှာ
မိမိတို့ လုပ်ဆောင်ချက် အထမြှောက်သွားသည်မို့ အူမြူးနေ၏။
ကြည်သူက toiletထဲ အမြန်ဝင်ကာ
မျက်နှာ အား အမြန်သစ်လိုက်သည်။
သို့သော်လည်းအပူလျှော့မသွားသည့်အပြင် တစ်နေရာရာ မှ သိသိသာသာ
အထိမခံနေတာ ပါသတိထားမိလိုက်သည်။
တစ်ခုခုမှားနေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်သည်နှင့် အခန်းပြင်မြန်မြန်ထွက်ရန် လုပ်လိုက်သည်။
toiletအပြင်ရောက်သည်နှင့်
တံခါးအား ခပ်လျှောလျှောမှီလျက် သူ့ဘက်ညှို့ငင်နေသော မားဂရက်မှာ
ခုဏ က ကြိုးတစ်လုံးဂါဝန်ပေါ်တွင် ခြုံထားသော
ဇာခြုံထည် ပါးပါးလေးမှာရှိမနေတော့။

“ကိုကို အဆင်ပြေလား”
“မင်း ဘာလုပ်ထားလဲ မားဂရက်”
“မားဂရက် ဘာမှလုပ်မထားပါဘူး ကိုကိုရဲ့”

ခပ်ညုညု စကားသံမှာ နားထဲ အော်ဂလီဆန်စွာပြေးဝင်လာ၏။
ကြည်သူက မားဂရက်အနားပို၍ကပ်သွားလိုက်ရာ မားဂရက်မျက်နှာက ကြည်သူနှုတ်ခမ်းဆီဦးတည်လာ၏။
ကြည်သူက အလိုက်သင့်ခေါင်းငုံ့ချလိုက်ကာ မားဂရက်နှုတ်ခမ်းမှာ သူ့နှုတ်ခမ်းဆီမရောက်မီ ဇက်ပိုးအား
အားနှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲလှန်လိုက်လေသည်။
ကျန်လက်တစ်ဖက်မှာ လည်မြိုအားညှစ်လိုက်ကာ

“ဒီလောက်လေးနဲ့ ငါ့ကို လှည့်စားမလို့လား မင်းမိဘတွေရဲ့မျက်နှာကြောင့်
လွှတ်ပေးလိုက်မယ် ကဲပြောငါ့ကို ဘာလုပ်ထားလဲ”
“အစ် “

မားဂရစ်က လည်ပင်းဆွဲညှစ်ခံထားရတာမို့ စကားပြောမရပဲတအစ်အစ်ဖြစ်နေရာ ကြည်သူက လွှတ်ပေးကာ
အရှိန်နှင့်တွန်းပစ်၏။
ဆိုဖာပေါ်ပစ်စလစ်ခတ်ပြုတ်ကျကာ
အသက်လုရှူရင်း မားဂရက်မှာ မျက်ရည်အဝိုင်းသားဖြင့်
ကြည်သူဖက်ပြန်လှည့်လာ၏။
အံကြိတ်ထားသဖြင့် မေးကြောကြီးများထောင်ကာ ဒေါသကြောင့်နီရဲနေသော
ကြည်သူမျက်နှာအား မရဲတရဲစိုက်ကြည့်လျက်

“မားဂရက်လုပ်တာမဟုတ်ဘူးကိုကို
မားဂရက်သူငယ်ချင်းတွေက စနောက်ပြီး ကိုကို့ဝိုင်ထဲ”
“တော်ပြီ”

ကြည်သူက သဘောပေါက်သွားဟန်ဖြင့် ခြေလှမ်းကြဲကြီးများဖြင့်
အခန်းတံခါးအား ဝုန်းကနဲဆွဲ ဖွင့်ကာ
ဒေါသတကြီး ထွက်သွားလေသည်။
ပုံရိပ်များမှ မျက်လုံးထဲနှစ်ထပ်ဖြစ်နေသည်မို့ လူတချို့အား တိုးတိုက်မိကာ ကိုင်ထားသော ဝိုင်ခွက်များမှာ လွှင့်စင်ကုန်၏။

“ချလွမ် ခွမ်း”

နန်းဦး အသံလာရာဆီ ကြည့်လိုက်ရာ
လူတချို့အား တိုးတိုက်လျက်
နန်းဦး ဆီဦးတည်လာနေသောကိုကို။
မျက်ဝန်းများမှာ အစွမ်းကုန်ရီဝေနေလျက် အလောတကြီးနိုင်နေပြန်သည်။
နှစ်နာရီလောက်ပျောက်သွားတာ ခုလိုမူးလာတာတဲ့လား။
နန်းဦး ရန်မတွေ့ရသေးခင် အားပါ၍သန်မာသော လက်များက နန်းဦး လက်တစ်ဖက်အား အလျင်စလိုဆုပ်ကိုင်လာ၏။

“သွားမယ်”
“အ့ ကိုကို လက်ကိုလျှော့ဦး”

နန်းဦး ပြောတာ မကြားသည့်နှယ် ခြေလှမ်းကြဲကြီးများဖြင့် ရှေ့မှဦးဆောင်သွားနေသူနောက် အပြေးတစ်ပိုင်းလိုက်ရသည်။

“ကားကဒီဘက်မှာလို့”

နန်းဦး က ရှေ့မှ ကမူးရှူးထိုးဖြစ်နေသူအား အားကုန်သုံးလျက် ကားဆီအမြန်ဆွဲလာရသည်။
ကိုကို့ ခန္ဓာ ကိုယ်ကြီးက နန်းဦး ပေါ်တစ်ချက်တစ်ချက် လာမှီသည်မို့
လဲမကျအောင် ထိန်းရင်း ကားဆီ ခက်ခက်ခဲခဲ လျှောက်လာရသည်။

“ဒေါက် ဒေါက်”
“ဦးတူး “

နန်းဦး က ကားထဲတွင်စောင့်နေသော ဦးတူးအား တံခါးခေါက်၍ ခေါ်လိုက်ရာ
ကားတံခါး ပွင့်လာ၏။
နန်းဦး က ကားနောက်ခန်းအားဖွင့်ကာ
အမူးသမား၏ ကိုယ်အား အတင်းတွန်းထည့်လိုက်သည်။
နန်းဦး အား ပြန်ဆွဲထားတာမို့
နန်းဦး ပါ ကိုကို့ ကိုယ်ပေါ် ပစ်စလက်ခတ်ပြုတ်ကျလေသည်။

“သတိထားဦး လေ ကိုကို”
“ထိုးလိုက် “
“ဟမ် ဘာလဲ”

အစွမ်းကုန်ရီဝေလျက် မျက်နှာအား
နန်းဦး ရှေ့ထိုးပေးနေသော ကိုကို ကြောင့် နန်းဦး မှာ ကြောင်အသွားလေသည်။

“မျက်နှာကို တစ်ချက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးလိုက်လို့”

နန်းဦး လက်အားဆွဲမရင်း
ပြောလာသည်မို့ နန်းဦး ခုဏက စောင့်ရင်းစိတ်တိုနေသော အရှိန်နှင့်
မျက်နှာအားထိုးချလိုက်သည်။

“ခွပ်”
“အင်း နောက်တစ်ချက်”

နန်းဦးလက်ချက်ဖြင့် သွေးစို့သွားသော နှုတ်ခမ်းအား လျှာဖျားဖြင့်ထိုးကာ ဆိုလာလျှင် နန်းဦး က ရီဝေဝေနှင့် အစွမ်းကုန်ဆွဲဆောင်မှုရှိနေသော မျက်နှာချောချောအား တစ်ဖက်သို့တွန်းလွှတ်လိုက်လေသည်။

“ဦးလေး
တူး ကားထွက်တော့လေ”

ထိုအခါမှ နန်းဦး တို့အားနားမလည်သလို ကြည့်ကောင်းကောင်းနှင့်ကြည့်နေသော
ဦးတူးမှာ ခုမှ တစ်ရေးနိုးလာသူလို နန်းဦးပြောမှ ကားထွက်ဖို့သတိရလေသည်။
အမူးသမားမှာ ကားထွက်သည်နှင့် နန်းဦးပခုံးပေါ်မှေးတင်လာ၏။

“ကိုကို ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ”
“ခဏပဲ ခဏလေးငြိမ်ငြိမ်နေချာတိတ်”

ကိုကို ခင်ဗျား ကျတော့ သမာဓိကစမ်းနေတာပဲ။ ကိုယ်ချစ်တဲ့သူက ကိုယ်နှင့် နီးနီးကပ်ကပ်ကြီးရှိနေသည်မို့
နန်းဦး အသက်ပင်ရဲရဲမရှူရဲ။
ပခုံးပေါ်မှီနေသူ၏ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းမှာ နန်းဦး လည်ပင်းအား ကြည်စယ်နေ၏။
ခေမာမြိုင်ရောက်သည်အထိ နန်းဦး ပခုံးပေါ်မှ မခွာသည်မို့ ပခုံးတစ်ခုလုံးကျင်တက်အောင့်မျက်နေကာ
မျက်နှာချောချောအား
ဖယ်မချရက်။
မနက်ဖြန်ဆို နန်းဦး ကျွန်းလှပြန်တော့မှာ။
စိတ်ကြိုက်မှီလိုက်ကိုကို။
ဦးတူးက ကားသိမ်းကာ ခြံတခါးသော့ခတ်ရဦးမည်မို့ ကိုကို့အား
နန်းဦး ပဲ ခေါ်လာခဲ့သည်။
မူးနေသူက သူ့ကိုယ်ကြီးဖြင့်
နန်းဦး အား အားနာရကောင်းမှန်းမသိစွာ
မှီထား၏။
ကျွန်းလှေကားပေါ်အား
ခက်ခက်ခဲခဲ တွဲတက်ရင်း ကိုကို့ အခန်းဆီခေါ်လာခဲ့သည်။
မူးနေသူက ကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ကြီးပစ်လဲသွားလေသည်။

“ချောက်”
အိပ် ရာခေါင်းရင်းမှ ညအိပ်မီးသီး ဝါကျင်ကျင်လေးအား
လှမ်းဖွင့်ရင်း နန်းဦး ဘက်လှည့်ကာ စကားဆိုလာ၏။

“ပြန်တော့”

ဘယ်သူကရော နေချင်လွန်းလို့လဲ။
နန်းဦး က လှည့်ထွက်သွားရန်ပြင်ပြီး တံခါးနားရောက်မှ
ကုတင်ပေါ်မှလူမှာ ဖိနပ်လည်းမချွတ်သေးတာသတိရသည်။
တံခါး နားမှပြန်လျှောက်လာကာ
ခြေထောက်အားဆွဲမလျက်
ဖိနပ်အားချွတ်ပေးလိုက်သည်။

“အိပ်သွားတာလား ကိုကို အဝတ်အစားမလဲတော့ဘူးလား”
“အင်း “
“ဘာအင်းလဲ”
“ပူတယ်”

မျက်လုံး ကြီးမှိတ်ကာ
နက်ခ်တိုင်အားဒီတိုင်းကြီးဆွဲနေသည်မို့ နန်းဦး မနေသာစွာ လည်ပင်းမှ လျို၍ဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။
လက်အားကုပ်ပိုးအောက်အသာလျှိုဝင်ကာ ခေါင်းကိုအမ ကိုကို့ရဲ့အသက်ရှူသံပျင်းပျင်းက နန်းဦး လည်ပင်းအား ကြည်စယ်လာသည်မို့
တံ
တွေးအား ဂလုကနဲမြိုချကာ နက်ခ်တိုင်အား အောင်မြင်စွာဆွဲဖြုတ်လိုက်၏။
ကိုယ်ချစ်တဲ့သူကို အခန်းတစ်ခုတဲ့ ခုလိုနီးနီး ကပ်ကပ်မြင်နေရတာ
မပြစ်
မှားချင်တဲ့ယောကျာ်းဘယ်မှာရှိမှာတဲ့လဲ။
နန်းဦးက မျက်လုံးမှိတ်ထားသော ဝါကျင်ကျင် မီးရောင်အောက်မှ
မျက်နှာ ချောချောအား အနီးကပ်
ကြည့်လိုက်ကာ
တစ်ခါပဲကိုကို တစ်ခါလောက်
ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံး အနေနဲ့ အခွင့်အရေးယူမယ်။
အတွေးနဲ့အတူ ကိုကို့ အောက်မေးဆီမှ
မေးချိုင့်လေးအား နှုတ်ခမ်းနှင့်ထိကပ်နမ်းလိုက်သည်။
မှိတ်ထားသော မျက်လုံးမှာ ဖျတ်ကနဲ
ပွင့်လာကာ
နန်းဦး အမြန်ဖယ်လိုက်သော်လည်း မမှီလိုက်။
နန်းဦး ကုပ်ပိုးအား
ဆွဲကိုင်
ကာ ချက်ချက်းဆိုသလို
ငုံ့ကိုင်းနေသော နန်းဦး ကိုယ်အားမွေ့ယာပေါ်ဆွဲချလိုက်လေသည်။
အလိုရမ္မက်များဖြင့် ရီဝေနေသော မျက်လုံး မှာ မျက်ရည်ကြည်များဖြင့် လဲ့နေလျက်။

“ခွင့်ပြုမယ် မဟုတ်လား နွယ်”
“မဟုတ်ဘူး အွမ်း”

နန်းဦး အငြင်းစကားပင်မဆုံးလိုက်
မူးနေသောသူမှာ မမအမှတ်ဖြင့်
နန်းဦး အား ဖိကပ်၍နမ်းလာလေသည်။
နန်းဦး ကိုယ်ဟာနဲ့ကိုယ် ဆတ်ဆော့မိလို့
မှားပြီဆိုတာ သိလိုက်သော်လည်း နောင်တရချိန်မမီလိုက်။
နန်းဦး နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ပြတ်ထွက်မတတ်စားသုံး ခံနေရကာ
ကိုကို့ လက်ထဲတွင် ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာ မလူးသာမလွန့်သာ။
ကိုကို့ကို လိုချင်ပေမယ့် ဒီလိုတော့
အမှားမခံနိုင်ဘူးလေ။
နန်းဦး အစွမ်းကုန်ရုန်းသော်လည်း
ပို၍အားထည့်ကာ ဖိချုပ်ခြင်းခံလိုက်ရကာ ဝတ်ထားသော လည်ကတုံး
ဗြိကနဲဆွဲ ဖြဲခြင်းခံရလေသည်။
နှုတ်ခမ်းမှာ လွှတ်မြှောက်သွားသော်လည်း စကားမဆိုနိုင်သေး
အောက်ဆီဂျင်ပြတ်လတ်သွားသည်မို့
အသက်ကိုအရင်လုရှူရသည်။

“အ့”

လည်ပင်းအား ငုံကိုက်ခံလိုက်ရတာမို့
အသိပြန်ဝင်လာကာ

“ကိုကို ကျတော်လေ မမ မဟုတ်ဘူး
အွတ်”

နန်းဦး ပြောလိုက်သော်လည်း အချည်းနှီးဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံး ဝါးမြိုသွားပြန်သည်။
နမ်းနေရင်း အဝတ်အစားများမှာ
ဘယ်လိုချွတ်သွားတယ်မသိ။
နန်းဦး အပေါ်မှ လူမှာ
အပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းလျက် ရင်ဘတ်ဆီမှ အမွှေးအမျှင် များထိ မြင်နေရလေသည်။
မလွှတ်တမ်း ငုံခဲခြင်း ခံထားရသော နှုတ်ခမ်းများမှာ အနည်းငယ်ပေါက်ပြဲသွားမှ လွှတ်ပေးခြင်း ခံရကာ
နန်းဦး တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်နိုင်အောင် အားအင်ကုန်ခမ်းလျက်။

“ချောက်”

ညအိပ်မီးသီး လေးမှာ
ချက်ချင်းမှောင်မိုက်သွားကာ
နန်းဦး အောက်ပိုင်းသည်
ချက်ချင်းဆိုသလိုလစ်ဟာသွားလေသည်။

“မ မရဘူး”

နန်းဦး ပေါင်ကြားဆီကျူးကျော်လာသော အပူချောင်းကြီးကြောင့်
နန်းဦး နောက်ဆုံးအနေနဲ့
အစွမ်းကုန်ကျုံးထလိုက်သော်လည်း
ပခုံးမှ ပြန်ဖိချခြင်းခံလိုက်ရလေသည်။

“ခွင့်ပြုမယ် မဟုတ်လား”

ပုန်ကန်ချင်နေသော
စိတ်ဝိညာဥ်အလုံးစုံမှာ အလိုရမ္မက်ဖြင့် သြရှကာ ခံအက်အက်ဖြစ်နေသော
အသံအောက်လွှင့်စင်ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။
ယူလိုက်တော့ကိုကို။
နန်းဦး အပေါ်မှလူရဲ့စိတ်ဝိညာဥ်ဟာ
နန်းဦး အတွက်မဟုတ်ဘူးဆိုရင်တောင်
နန်းဦး မိုက်တွင်းနက်ချင်ပါသည်။
အားလုံးပြီးလို့ နန်းဦး ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်သွားရင် စိတ်နဲ့ကိုယ်နဲ့ မကပ်သော ကိုကိုက ဒီအဖြစ်အပျက်ဟာ
အိပ်မက်လိုလိုနဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားဖို့
မျှော်လင့်သည်။
ဒါလည်း ကိုကို့အတွက်
နန်းဦး ပေးတဲ့ပ
ထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးလက်ဆောင်ပါကိုကို။

“ချစ်တယ်”

မမ ကို မဟုတ်လား။
နန်းဦး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟုတွေးကာ
မျက်လုံးအားမှိတ်ချက်လိုက်တော့ ပူနွေးသော မျက်ရည်များမှာ
မျက်လုံးထောင့်မှစီးကျလာ၏။

“အ့”

အစပျိုးခြင်းမခံရပဲ
အစိမ်းသက်သက်ကြီး ဝင်လာသော
အထိအတွေ့မှာ အသက်ရှူနှုန်းတွေဟာ
ဂယောင်ချောက်ချားနိုင်၏။

“အား”

အရိုင်းဆန်ဆန် နှင့် တင်းကျပ်သော အထိအတွေ့မှာ ကြည်သူသည်လားမသက်သာလှ။ ကျင်တက်သွားသော ထိပ်ဖူးနှင့်အတူ ခေါင်းမော့ ညည်းလိုက်ရင်း လွှတ်နေသော စိတ်ကပို၍
အသိစိတ်ပျောက်သွားလေသည်။

“ကိုကို အား အ..ကျတော့ကိုသနားပါဦး”
“အား ရှီး ကောင်းတယ် “

နန်းဦး ရဲ့ ငိုရှိုက်သံညင်းသဲ့သဲ့နှင့်အတူ
အသားချင်းရိုက်သံ
နှင့် ကြည်သူ၏ ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်းညည်းငြူသံများမှာ အခန်းထဲ နာရီအနည်းငယ်အထိ ပျံ့လွှင့်နေ၏။
နန်းဦး ရယူလိုက်တာ
မေးချိုင့်လေးတစ်ခုတည်း ဖြစ်ပါလျက်
ပေးဆပ်လိုက်ရတာ
တစ်ညလုံးဖြစ်ကာ
ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်ရမယ်ဆိုတာ
စိတ်က သိနေသည့်တိုင်
စိတ်သွားတိုင်း ကိုယ်မပါနိုင်တော့။
တရားခံမှာ
မေးချိုင့်လေးဖြစ်ကာ
ပြစ်ဒဏ်ကျသူမှာ
နန်းဦး ဖြစ်နေလျက်။

မိုချီ(ခတ္တလူ့ပြည်)

Tags: read novel Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode, novel Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode, read Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode online, Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode chapter, Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode high quality, Wrong Time Right Person(Completed) part(8)unicode light novel, ,

Related Series

Novel Á€™Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€Á€­Á€¯Á€·Á€†Á€­Á€¯Á€Œá€± Á€•Á€»Á€¬Á€¸Á€Žá€€Á€¬Á€Žá€­Á€¯Á€·Á€Á€»Á€­Á€¯Á€Œá€¾Á€…Á€± [[ Complete ]]
Á€™Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€Á€­Á€¯Á€·Á€†Á€­Á€¯Á€Œá€± Á€•Á€»Á€¬Á€¸Á€Žá€€Á€¬Á€Žá€­Á€¯Á€·Á€Á€»Á€­Á€¯Á€Œá€¾Á€…Á€± [[ Complete ]]
Chapter 64
7.8
Novel Coffee With Honey (Complete)
Coffee With Honey (Complete)
Chapter 36
7.8
Novel ”Á€¡Á€Œá€­Á€™Á€¹Á€™Á€¬Á€›Á€„Á€ºá€™Á€¾Á€¬Á€›Á€¾Á€­”
”Á€¡Á€Œá€­Á€™Á€¹Á€™Á€¬Á€›Á€„Á€ºá€™Á€¾Á€¬Á€›Á€¾Á€­”
Chapter 41
7.8
Novel Á€›Á€¾Á€±Á€¸Á€Á€±Á€Á€ºá€Žá€­Á€¯Á€·Á€€Á€°Á€¸Á€•Á€¼Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€¸Á€•Á€¼Á€®Á€¸Á€”Á€±Á€¬Á€€Á€ºá€•Á€±Á€«Á€€Á€ºá€…Á€®Á€Œá€±Á€¸Á€™Á€»Á€¬Á€¸Á€¡Á€¬Á€¸Á€•Á€¼Á€¯Á€…Á€¯Á€•Á€»Á€­Á€°Á€¸Á€‘Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€Á€¼Á€„Á€ºá€¸
Á€›Á€¾Á€±Á€¸Á€Á€±Á€Á€ºá€Žá€­Á€¯Á€·Á€€Á€°Á€¸Á€•Á€¼Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€¸Á€•Á€¼Á€®Á€¸Á€”Á€±Á€¬Á€€Á€ºá€•Á€±Á€«Á€€Á€ºá€…Á€®Á€Œá€±Á€¸Á€™Á€»Á€¬Á€¸Á€¡Á€¬Á€¸Á€•Á€¼Á€¯Á€…Á€¯Á€•Á€»Á€­Á€°Á€¸Á€‘Á€±Á€¬Á€„Á€ºá€Á€¼Á€„Á€ºá€¸
Chapter ?
7.8
Novel À¶¸À·’À·„À·’À¶¯À·”À¶¸À·Š À·Ƒ්ල – Yizhan Nonfiction [Completed ˜‘ϸ]
À¶¸À·’À·„À·’À¶¯À·”À¶¸À·Š À·Ƒ්ල – Yizhan Nonfiction [Completed ˜‘ϸ]
Chapter 31
7.8
Novel À¶¸À·Šà¶ ( Ongoing )
À¶¸À·Šà¶ ( Ongoing )
Chapter 26
7.8
Novel System Venus [Bl] [ˆš]
System Venus [Bl] [ˆš]
Chapter 14
7.8

Comment

Leave a Reply

Chapter 16