Coffee With Honey (Complete) part 13(warning)

All chapters are in Coffee With Honey (Complete)
A+ A-

သင်တန်းဆိုတော့ မနက်၉နာရီတက်‌ရပြီး နေ့လယ် ၁နာရီပြန်ရတယ်လေ။၁နာရီထိုးတော့ ငြိမ့် သင်တန်းပြီးသွားပြီမို့
ထွက်လာခဲ့တယ်။

ငြိမ့် ခပ်မြန်မြန်လျှောက်လာမိသည်။ဘာလို့ဆို နောက်က
လူတစ်ယောက်လိုက်လာလို့ကြောင့် ဖြစ်တယ်။

“အာ့..”

ငြိမ့် သူ့လက်ကို တစ်စုံတစ်ယောက်က ဆွဲလိုက်တာကြောင့်
တုံ့သွားမိသည်။

“ဘယ်သွားမလို့လဲ”

“ဘာလို့မေးတာလဲ အသိမလို့လား”

ထိုလူက နေမင်းဟန်ပင်။ငြိမ့် တစ်ချက်မခံ ပြန်ပြောသည်။
နောက်တော့ သူလက်ကို နေမင်းဟန်ဆီကနေ အတင်းရုန်းလိုက်သည်။

“ကောင်းကောင်းမပြောနိုင်ဘူးလား”

“ဘာလို့ပြောရမှာ…ဟွန့်”

~~တီ…တီ~~

ထိုအချိန် ငြိမ့် အိတ်ကတ်ထဲက ဖုန်းသံကြောင့် နေမင်းဟန်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ ဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။

“ဟယ်လို”

“ငြိမ့် ငါလေ မင်းသန့်”

“အော်….အေး ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ”

“ငါ ဉက္ကဌပေးတဲ့ပရောဂျက်မလုပ်နိုင်လို့ အတူလုပ်ပေးနိုင်မလား”

“ရပါတယ် ဒါပေမဲ့ ငါက ၀န်ထမ်းမဟုတ်တာက တစ်ခုဘဲ”

“အဲ့တာက အဆင်ပြေတယ် တိုးတိုးတိတ်တိတ်လေး လုပ်ရင်
ဘယ်သူမှသိမှာမဟုတ်ဘူး”

“အေး ဒါမဲ့ နောက်တစ်ခုက ငါ့အမျိုးသားဆီ ခွင့်တောင်းရအုံးမယ်”

“…………..”

“ဟယ်လို”

“အာ…ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ ဉက္ကဌသိရင် ငါ့ကိုအလုပ်ထုတ်‌လိမ့်မယ် ဒီတိုင်း တိုးတိုးလေးဘဲ လုပ်ကြပေါ့နော်”

“အယ်…ဒါဆိုလဲ ‌ရပါတယ် နောက်မှ လုပ်မဲ့နေရာ ချိန်းလိုက်လေ”

“‌အင်း ကျေးဇူးနော်”

“အေး”

ဖုန်းကို အပြီးသတ်ပြောပြီး ချပလိုက်သည်။ငြိမ့် သူ့ရှေ့က သူ့ကို ခပ်ပြုံးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ နေမင်းဟန်ကို နှာရှုံမိသည်။

“ဘယ်သူလဲ သူငယ်ချင်းလား”

“ဘာလို့ဖြေရမှာလဲ ငါ့ကိုအဲ့လိုမေးလို့ရတဲ့ ဆက်ဆံရေးလောက်တော့ မဟုတ်သေးဘူး ထင်တယ်”

“အော်….ဒါဆိုလဲ ဆောရီးပါ”

“အိုခေ ဒါဆို ငါသွားမယ် ငါ့လူ စိတ်ပူနေမှာဆိုးလို့”

“အေး”

ဆိုကာ နေမင်းဟန်နဲ့စကားပြောတာကို အပြီးသတ်လိုက်ပြီး
သင်တန်းထဲကနေ ထွက်လာခဲ့တယ်။နောက်မှာတော့
နေမင်းဟန် ခပ်မဲ့မဲ့ပြုံးလိုက်ကာ သူ့လည်းထွက်လာခဲ့တယ်။

ငြိမ့် အပြင်ထွက်လာတော့ အနက်ရောင် Ferrari ကားကို
တွေ့လိုက်တာကြောင့် ပြုံးလိုက်မိသည်။ သူ့ရဲ့လူက
ကားကိုမှီပြီး စီးကရက် သောက်‌နေကာ သူ့ကိုမြင်တော့
မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။

ငြိမ့် ရီလိုက်ပြီး ဘန် ဆီ အပြေးသွားလိုက်သည်။

“ကိုကို!!!”

“အင်း”

ဘန် စီးကရက်ကို ငြိမ်းလိုက်ပြီး သူ့ရင်ဘတ်လောက်မှာ ရှိတဲ့
ငြိမ့်ကို ကြည်နူးစွာ ကြည့်လိုက်သည်။

“ဒီနေ့ မုန့်၀ယ်ကျွေး”

“ဘာလို့လဲ”

“ဒီနေ့ ကျနော် ပန်းချီသင်တန်းစတက်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်အနေနဲ့”

“ဘူဖေးကျွေးမယ်”

“တကယ်လား”

“အင်း ကိုယ့်အချစ်ဘူဖေး ကိုယ့်အချစ်တွေကို အ၀စား”

ဘန် ငြိမ့်ရဲ့ပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေကိုကိုင်ရင်း
ချိုသာစွာပြောလိုက်သည်။ ငြိမ့် သူ့ကို တစွယ်လေးတွေ ပေါ်အောင် ပြုံးပြလာပြီး

“အတတ်ကြီး အွန့်”

~~ပြွတ်စ်~~

သူ့ရှေ့က အကောင်သေးသေးလေးကို အသဲယားလို့
နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

“တခြားသူ မြင်သွားအုံးမယ်”

ဘန် ရဲ့လုပ်ရပ်ကြောင့် ငြိမ့် ပါးပြင် နီရဲလာပြီး
နှုတ်ခမ်းဆူပြီပြောလိုက်သည်။

“မြင်ပါစေ မင်းက ကိုယ့်အပိုင်ဆိုတာကို လူတိုင်းသိရင် ပိုကောင်းမယ်”

“ဟီးဟီး…”

ဘန် ရဲ့စကားကြောင့် ငြိမ့် တစွယ်လေးတွေပေါ်အောင် ပြုံးလိုက်မိသည်။ တော်ဂီတွေနဲ့သူကိုရူးအောင်လုပ်နေတဲ့ လူကြီးပေါ့။

“ပြန်ကြမလား”

“ဟုတ်”

ဘန် ငြိမ့်ကို ကားတံခါးဖွင့်‌ပေးလိုက်ပြီး ၀င်ထိုင်စေသည်။
ကားထဲရောက်တော့ မင်းမှမင်းဘဲ ဆိုတဲ့သီချင်းလေးကို
ဖွင့်ထားလျက်။

…………
ငြိမ့် ဆိုဖာပေါ်မှာ သူလုပ်စရာ အလုပ်ကို လုပ်နေပေမဲ့
သူ့အာရုံတွေက တခြားလူဆီမှာပင်။

အိမ်ပြင်ဘက်မှာ ဖုန်းဆက်နေတဲ့လူဆီမှာပေါ့။
ငြိမ့် တစ်စုံတစ်ခုကို ခက်ခက်ခဲခဲစဉ်းစားနေရသည်။

သူ့ကို မင်းသန့် ချိန်းတာ ပြောပြရမလား

ဒါမှမဟုတ်

နေမင်းဟန်နဲ့သင်တန်းတူတာပြောရမလား

စိတ်အလိုမကျစွာဖြင့် ခေါင်းအုံးကို ထုရိုက်မိသည်။

“အားးးးးးလူတွေကို မုန်းသွားပြီ”

ငြိမ့် အသံစူးစူးလေးကြောင့် ဘန် ဖုန်းပြောနေရာကနေ
ချလိုက်ပြီး ငြိမ့်ဆီ လျှောက်လာသည်။ညင်သာစွာ
ငြိမ့်ဘေးနားမှာထိုင်လိုက်ပြီး

“ဘာဖြစ်လဲပြော ကိုယ့်ကို”

“မသိဘူးလို့….”

ငြိမ့် ဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာ ဘန်ရိပ်မိတယ်။
ငယ်ငယ်ကဆို သူ့ရွေးရတာ ခက်တာ ဒါမဟုတ် စိတ်မကြည်ရင် တွေ့တဲ့လူတိုင်းကို လိုက်ရစ်တယ်၊အဲ့ကျရင် အလိုလို
ဒေါသထွက်လာကာ အရာ၀တ္ထုတွေအပေါ် ပုံချတတ်တယ်လေ

“ဘာတွေ စိတ်မကြည်နေတာလဲ စနေသားလေးက”

“ဟာ……….ဘာမှမဖြစ်ဘူး”

ဘန် ငြိမ်သက်မိသွားပေမဲ့ ဒီချိန် သူအခွင့်ကောင်းယူရမှာ မဟုတ်ဘူးလား။

“နတ်ပြည်ကို ခနသွားရင် သက်သာသွားမှာပါ”

‌ဆိုကာ ငြိမ့်ကို ပေါင်ပေါ် ပွေ့တင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင်စေတယ်။

“ကိုကို….ဘာလုပ်တာလဲ”

“ချစ်မလို့ “

ဆိုကာ ဘန် ငြိမ့်မျက်နှာဆီနီးကပ်လာပြီး အနမ်းတစ်ခု ခြွေချလိုက်သည်။ဒါကြောင့် ငြိမ့် မျက်နှာနီရဲလာပြီး

“ကိုကို!! ဧည့်ခန်းကြီးမှာ”

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး အမှတ်တရလေး ရသွားအောင်လို့”

~~ပြွတ်စ်~~

ငြိမ့် အပြောကို မစောင့် ထပ်ကာထပ်ကာ နမ်းရှိုက်မိလာသည်။ငြိမ့် လက်တွေကို ဘန် လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီး
ဘန် လက်တွေကတော့ ငြိမ့်ရဲ့အောက်ပိုင်းဆီပေါ့

“ကိုကို….နာနေသေးတယ်”

“ဘာမှမဖြစ်ဘူး ပြီးရင် တိုင်းရင်းဆေးနဲ့ကုပေးမယ်”

ဆိုကာ ငြိမ့်ပါးပြင်ကိုတစ်ချက်နမ်းပြီး အင်းကျီကို ဆွဲချွတ်လာသည်။T shirt လေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီတိုကလည်း အောက်မှာ ပုံရပ်သားလေးပေါ့

“ညင်သာပေးမယ်နော် “

“အားးး”

ဘန် စကားကိုပြီးဆုံးတာနဲ့ သု့ရဲ့အညိုရောင်ကြီးကို ဆောင့်ခနဲ့ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ငြိမ့် ရုတ်တရက် အခြေအနေကြောင့်
ဘန်ကို ကျောကို ကုပ်ခြစ်နေမိသည်။

၁ နာရီ ၂ နာရီ ၃ နာရီ ၄ နာရီ ကြားပြီးတဲ့နောက်မှာ
ဆိုဖာပေါ်က အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး ပြီးဆုံးသွားခဲ့တယ်။
ဘန် ပခုံးပေါ်မှာ မော‌သွာတဲ့ ဘန် အမျိုးသားလေးရဲ့
နဖူးပေါ် အနမ်းခြွေလိုက်ကာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်စေသည်။

“ပင်ပန်းသွားပြီ ကိုယ့်ရဲ့ဟန်နီ”

………………
A/N
ဟိုဟာ ဒီဟာလေး နည်းနည်း နည်းနည်းစီ ထည့်ပေးထားတယ်နော်။

#from winter(ဆောင်း)

Tags: read novel Coffee With Honey (Complete) part 13(warning), novel Coffee With Honey (Complete) part 13(warning), read Coffee With Honey (Complete) part 13(warning) online, Coffee With Honey (Complete) part 13(warning) chapter, Coffee With Honey (Complete) part 13(warning) high quality, Coffee With Honey (Complete) part 13(warning) light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 14