НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine

A+ A-

“හරි..තොට ඕන උනේ à·„à·”#න්න නේ…තොට මගේ ආදරේ නෙවෙයි නේ ඕන…උබට ඕන à·„à·”#න්න නේ….වරෙන්…අද මන් උබව මරනවා…වරෙන් බැ#ලි…”

මෙච්චර වෙලා අඬ අඬා කියවපු ජන්කුක් එක පාරටම බිම වාඩි වෙලා හිටපු මගේ දකුණු අතේ වැලමිටෙන් ඇදල බෙඩ් එකට තල්ලු කරල දැම්ම…

මට හිතාගන්න බැරි උනා මොනවද කරන්න ඕන කියල…මගෙයි වැරැද්ද..ඔව්..මටයි ඕන උනේ මේක…මට ඕන උනේ මේ වෙන්න යන දේ අනිත් පැත්ත බව ඇත්ත…ඒත් එහෙම කියල දැන් ජන්කුක් à·€ යට කරගන්නවා කියන්නේ කරන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි නේ…

අනික දැන් වෙන්න යන දේට මන් විරුද්ද වුනොත් වෙන්නේ ජන්කුක් පිස්සට තව පිස්සු හැදෙන එක…එහෙම උනොත් මූ මගේ අත පය හතර ඇඳට තියල බැදලා හරි උට ඕන දේ කරගනීවි…දැන් මෙතැනදී කරන්න පුළුවන් හොදම දේ අදට විතරක් අඩියක් පස්සට ගන්න එක…අදට විතරයි කිම් ටේහ්යුන්ග්…අපි පසුවට මේවගේ වාඩුව ගමු…

සන්සුන් වෙන්න ටේහ්යුන්ග්…සන්සුන් වෙන්න….කමක් නෑ…අදට විතර නේ…අපි බොටම් වෙමු…

මන් බෙඩ් එක උඩ වාඩි වෙලා ඉදගෙන වෙන්න යන දේට හිත එකග කරගන්න ට්‍රයි කරද්දී ජන්කුක් උගේ ඇගෙ බොක්සර් එක විතරක් ඉතුරු වෙන විදියට කලිසමත් පන්නල දැම්මා…

“ගලවපන් උබේ අදුමුත්…”

“හෙහෙ…හරි හරි කෑගහන්න එපා ඉතින් මන් ගලවන්නම්…කවුද බෑ කිව්වේ…”

බෙඩ් එක ළගට ආපු ජන්කුක් ආයෙම වතාවක් බෙරිහන් දෙද්දී මන් මෝඩයෙක් වගේ හිනාවෙලා පොඩි විතර මෝඩ ජෝක් එකක් කරා…පොඩ්ඩක් නිවෙන්නකෝ daddy…baby boy ට සිද්දන්න එපා…ම්හ්ක්….

මන් ජන්කුක්ට හෙන අහිංසක හිනාවක් දීගෙන ම මගේ ඇගේ බොක්සර් එක විතරක් ඉතුරු වෙන්න ඇදගෙන හිටපු පෑන්ට් එක ගලවල දැම්ම…ඕකැයි…

මන් බොක්සර් එකෙන් ඉලිප්පිලා පේන මීයෙක් වගේ අකිලිලා ඉන්න මගේ මල්ලි පැටියට මන් දුක් බර හිනාවක් දුන්නා….මේ අයියට සමාවෙයන් මල්ලි…අයිය අදට විතරක් බොටම් වෙන්න යන්නේ කොල්ලෝ…මේ අයියගේ නම්බුව රැකපන්…කරුණාකරලා ඒ කුජිත සිද්ධිය වෙනකොට කෙලින් නොවී හිටපන්….උබේ අයිය අද බොටම් උනාට දාර ටොපක් කියල ඔප්පු කරපන් මල්ලි…

“ඕකත් ගලවල ඇදේ දනගහපන්…” ජන්කුක් බෙඩ් එකට ගොඩ වෙන ගමන් කිව්වා…

“ඒ ජන්කුක්…මට ලැජ්ජයි නේ හලෝ…අපි දෙන්නම එකට ගලවමු…”

ජන්කුක් ගේ ඇගේ එක ඇදුමක් හරි ඉතුරු වෙලා තියෙද්දී සම්පූර්ණයෙන්ම හෙලු වෙන්න තිබ්බ අකමැත්ත නිසාම මන් එහෙම කිව්වත් ඌ රවපු රවිල්ලට මන් ඇබරිලාම ගියා…

“හරි හරි ඉතින් ඔරවන්නේ මේ ගලවනවා…මේ ඔන්න ගැලෙව්වා…”

ලැජ්ජාව පැත්තක තියාපු මන් ඇගේ තිබ්බ බොක්සර් එකත් ගලවල දාල ජන්කුක් ඉස්සරහ සම්පූර්නෙන් නිරුවත් වුනා…

මන් බොක්සර් එක ගලවල ඉවර වෙද්දීම වගේ ජන්කුක් උගේ ඩික් එක එලියට ගත්තේ මගේ ඇස් දෙක ටීක් බෝල සයිස් වෙද්දී…

මන් මීට කලින් බොටම් වෙන්න හදාගත්ත හිත මාව දාල කොහෙටද මන්ද දුවල ගියා…එක මගේ අතින් සම්පූර්නෙන් ව්රැප් කරන්න බැරි තරම් මහතයි… මාව සුදුමැලි වෙලා ගියා…

“ජ…ජන්…ජන්කුක්…අපි අපි මේක කතා කරලා විසදගනිමුකෝ….”

මන් ගොත ගගහ කියවද්දී ජන්කුක් කට කොනින් මහ නපුරු විදියට හිනා වෙලා මාව ඇදේ අනිත් පැත්ත හරවල මගේ බෙල්ල තද කරලා අල්ල ගත්තා….මට හෙලවෙන්න බෑ…හුස්ම හිරවෙන තරම් තද නැති වුනත් ඒ බෙල්ල අල්ලාගෙන හිටපු විදියට මට හෙල්ලෙන්න අමාරු වුනා….

“අනේ ජන්කුක්…ඕක මගේ හිලට දැම්මොත් ඒක ඉරිලා යාවිනේ…”

ජන්කුක් මන් කියන දේවල් ඇහෙන්නේ නැති ගානට මගේ පස්ස උස්සල ඩොගී ස්ටයිල් එකට හදාගත්ත…

“දගලන්න එපා…උබ දගලුවොත් වැඩේ අමාරු වෙන්නේ උබටමයි…මන් කැමති නෑ අර තියන වදක භාණ්ඩ මන් ආදරේ කරන එකාට පාවිච්චි කරන්න…ඒ නිසා දගලන්න එපා…තමුන්ගේ අන්තිම වෝනින් එක මේ…”

මන් දගලලා ජන්කුක්ගේ අත් වලින් ගැලවෙන්න ට්‍රයි කරද්දී ජන්කුක් මගේ කනට කරලා උගේ තියන අමුතුම ඇග හිරි වැටෙන ගැබුරු ම කටහඩින් මට වොරන් කරා…

ඇග දිගේ ගියපු හිරියත් එක්ක මන් දගලන එක නවත්තල දැම්මා….අද මේ වෙන්න යන දේ මට නවත්තන්න පුළුවන් දෙයක් නෙවෙයි..මොකද මන් මයි පටන් ගත්තෙ…

“අනේ…ජන්කුක් මාව මැරෙයි යකෝ….”

ජන්කුක්ගේ දිග මහත ඇගිලි මගේ හෝල් එක උඩ රවුමට යද්දී මගේ ඇග හීතල වෙලා ගියා…මන් බොටම් වෙන පලවෙනි වතාව වුනාට මට කියන්න පුළුවන් බොටම් වෙන එක එතරම් හොද අත්දැකීමක් වෙන එකක් නෑ…

“ආඅහ්…”

මෙච්චර වෙලා මගේ හෝල් එක අත ගගා හිටපු ජන්කුක්ගෙන් මගේ බට් එක හෙල්ලිලා යන්න තරම් තදට වැදුණු පාර නිසා මට කෙදිරි ගෑවුනා…ෂිට්…උගේ අත ලස්සනට ප්‍රින්ට් වෙලා ඇති මගේ බට් චීක් එකේ…

“ම්ම්ම්හ්….ස්ස්ස්ස්…”

ජන්කුක් මගේ හෝල් එකට කෙල ගහල උගේ දිව මගේ ඈස් හෝල් එකේ රවුමට ගෙනියද්දි මගේ කකුල් වල ඉදල අමුතු හිරියක් මුළු ඇග පුරාම ගියා…ඌ ටිකෙන් ටික උගේ දිව හෝල් එක ඇතුලට ගෙනියද්දි මට කෙදිරි ගෑවුනා…ෆක්…මට මේ මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ…හෙල් නෝ කිම් ටේහ්යුන්ග් …යූ කාන්ට් එන්ජෝයි දිස්…යු ආ නොට් අ ෆකින් බොටම්….

“ආආවුහ්…”

ජන්කුක් එක පාරටම මගේ හෝල් එක සක් කරන එක නවත්තල උගේ දිග මහත ඇගිල්ලක් හෝල් එකට පුශ් කරාම මට තරු පෙනුනා…අනේ යකෝ…ඕක බ්‍රෑන්ඩ් නිව් හිලක් යකෝ…කෙස් ගහක් තරම්වත් දෙයක් ඕකට දාල නෑ පගෝ….මන් ඕකෙන් කරලා තියන එකම වැඩේ කක්ක දාන එක විතරයි හුත්තෝ… මන් හිතෙන කොච්චර කෑගැහුවත් කටින් එක වචනයක් වත් පිට වුනේ නැහැ…

“ආආ…ආවු….ආවු…ෂිට්…”

ජන්කුක් හෙවිල්ලක් බැලිල්ලක් නැතිව ඇගිල්ල ගානේ වැඩි කරන ගමන් රෆ් විදියට මගේ හෝල් එකට ෆින්ගර් ෆක් කරද්දී මට රිදෙනවා හෙමින් කරපන් කියල කෑගහන්න ඕන උනත් මගේ කටේ වචන හිර වෙලා තිබ්බා…

පලවෙනි වතාවට සෙක්ස් සෙෂන් එකකදී මගේ ඇස් වල කදුළු පිරිලා…අම්මට සිරි වෙන්න මට රිදෙනවා…ඒ මදිවට මට ජන්කුක් එක්ක විතරක් නෙවෙයි මාත් එක්කත් මාරම තරහයි…ඔක්කොටම වඩා මට ලැජ්ජයි…මේක ගැන ජන්කුක් කාට හරි කිව්වොත්…ෂිට්…මට ඒ ගැන හිතන්න වත් ඕන නෑ….

විනාඩි පහලවක් විතර ජන්කුක් උගේ ඇගිලි තුනකින් මට ෆක් කරා… මන් බෙඩ් ෂීට් පොඩි කරගෙන දත් මිටි කාගෙන වේදනාව දරා ගත්තා…

ඌ තව ඇගිල්ලක් දාන්න ට්‍රයි කරත් මගේ වර්ජින් හිලට දරාගන්න පුළුවන් වුනේ ඇගිලි තුනක් විතරයි…එහෙවු එකේ මන් කල්පනා කරේ මුගේ මෝල් ගහ මගේ හිලට කොහොම දාන්නද කියල…

මගේ මුළු ඇගම දාඩියෙන් පෙගිලා…මුළු මූණම කදුළු වලට පෙගිල…කකුල් වල ඉදන් වෙවුලනවා ෆින්ගර් ෆක් එකකට විතරක්…වාසනාවකට මගේ නම්බුව තාම සුරක්ෂිතයි…මගේ මල්ලි බබා නැගිට්ටේ නෑ…

විකාර හිත හිත හිටපු මාව එක පාරම ස්ටක් උනා…මගේ පස්ස පැත්ත හිරි වැටුන වගේ…මුකුත්ම දැනෙන්නේ නැතුව ගියා…මට ලාවට වගේ ඇහුන කවුරු හරි යටි ගිරියෙන් බෙරිහන් දෙනවා…සමහර විට ඒ මන් වෙන්න ඇති….

මන් බෙඩ් එක උඩට කඩාගෙන වැටෙන එක නවත්තන්න ජන්කුක් උගේ අත් මගේ ඉන වටෙන් දාල මාව උගේ ඇගට තද කරගත්තා…

“ආආ………අතාරිනවා මාව…යකෝ මම ටොප්…”

“ජන්කුක් හොද හිතින් කියන්නේ….අතැරපන් මාව…”

“අම්මෝ…බුදු අම්මෝ…රිදෙනවා මිනිහෝ….මගේ පු# හිරිවැටිලා වගේ…”

“ඔය පොල්ල එලියට ගනින් යකෝ….”

මගේ ආත්මාභිමානය කෑලි කෑලි වලට බිදිලා ගියා….හිතේ දුකටත් එක්ක මන් වැඩියෙන් කෑගැහුව….ඒත් ජන්කුක් නෙවෙයි මාව අතෑරියේ…ඌ මූවූ වෙන්නේ නැතුව මාව උගේ ඇගට තද කරගෙන හිටිය මගේ කෑගැහිල්ල නතර වෙනකම්ම…ඇත්තටම මන් ඒ වෙලේ කෑගැහුවේ රිදුනු නිසා නෙවෙයි…මොකද රිදෙන්න වත් මට මගේ පස්ස දැනුනේ නෑ….

ටික ටික හිරි වැටිච්ච ගතිය ඇරිලා යද්දී මට දැනුනේ අපායේ ඉන්නවා වගේ වේදනාවක්…ඒත් එක්කම ජන්කුක් මගේ ඇතුලට ත්රස්ට් කරන්න ගත්තේ මන් මුළු රෙඩ් රූම් එකම දෙදරලා යන්න තරම් සද්දෙන් කෑගහද්දී…

මගේ සද්දේ ඉවසගන්න බැරි නිසාද කොහෙද ජන්කුක් එක අතක් මගේ ඉන වටේ තියෙද්දී ම අනිත් අතෙන් මගේ කට පොඩි කරලා අල්ලගත්ත මට කෑගහන්න බැරි වෙන්න….

එතනින් එහාට ගෙවුනේ මගේ ජිවිතේ මන් වැඩිපුරම වේදනා විදපු පැය…නවතින්නේ නැතුව මගේ ඇස් වලින් කදුළු ගලාගෙන ගියා වේදනාව නිසා….

අන්තිමේදී ජන්කුක් උගේ ලෝඩ් එක මගේ ඇතුලේ පිට කරලා මාව අතාරිද්දී පණක් නැති මගේ ඇග බෙඩ් එක උඩට කඩාගෙන වැටුනා….

අන්තිමේදී ඒ වේදනාව ඉවර වුනා…ජන්කුක් සතුටින් ද දන්නේ නෑ…මන් ඌ à·€ බොරු කියල රවට්ටපු එකට තව දුරටත් මන් උට ණය නැහැ….

මගේ ඇස් පියවෙන්න කලින් මන් අන්තිමට දැක්කේ මගේ දිහා කිසිම හැගීමක් නැති විදියට බලාගෙන හිටපු ජන්කුක්ගේ බොදවුණු මූණ….

========================

මේක කැතයි…මට ඕන වුනු විදියට ආවේ නැ අප්පා…ලියපු ටික දෙපාරක් ඩිලීට් කරලා මේක ලිව්වේ…ඒත් මගුල හරියට ආවේ නෑ චන්ද්‍රපාල අයියේ…සැක්…

කොහොම හරි ඔයාල හිතාගන්න මෙතන සෙස් පාර්ට් එකක් තිබ්බ කියල…ටේහ්යුන්ග් බොටම් උනා…එච්චරයි….

හෙට එන්නම් ආයේ…

Thanks akkandi… 😘
sindabell

Tags: read novel НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine, novel НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine, read НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine online, НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine chapter, НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine high quality, НŽð§Ð¥Ð² Н…Н«Ð¢ÐŽð§ÐÐ¬Â‚–‚’‚’‚–Áµ¥ nine light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 9