My Possessive Of You 13.5

All chapters are in My Possessive Of You
A+ A-

“အာ့…”

လွှတ်ထုတ်လိုက်ရ၍ လရောင်ပင်ပန်းသွားပေမယ့် အသက်ပင် ဝအောင်မရှူလိုက်ရသေး ချက်ချင်းထိုးဆောင့်လာတာကြောင့် လရောင်ကိုယ်လေး ရွေ့သွားသည်။လရောင်ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးထားကာ လက်မောင်းအိုးကြီးတွေက လရောင်ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ထောက်ထားကာ အကြောစိမ်းစိမ်းတွေ ထင်းနေသည်။

နာကျင်နေတဲ့ကြားကနေ ကြည့်မိတော့ လရောင်ကို ရမ္မက်ခိုးဝေနေသည့် မျက်လုံးတွေနဲ့ သူ့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ဒီလိုပုံစံနဲ့ မပေးဆပ်ချင်ပေမယ့်လည်း စိတ်ပြေရာဟာ ကိုယ်ဖြစ်နေ၍ လရောင်ကြိတ်ပျော်မိပါသေးသည်။

“နမ်းချင်တယ် ခေါင်းမော့”

ကျောအောက်ကနေ လက်လျှိုသွင်းမကာ သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထားဖြစ်အောင် ပြင်ယူသည်။ လရောင်ကိုယ်ထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ အရာက ပိုကြီးလာပြီး အနည်းငယ်တင်းလာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့သဘောကျ ခေါင်းမော့ပေးလာတော့ နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။အငမ်းမရစုပ်ယူရင်း လျှာဖျားကိုပါ လရောင်ပါးစပ်ထဲ မွှေနှောက်ပစ်လိုက်သည်။

အံ့ကျူးချယ်လှယ်သလို ခံနေပေမယ့် အတန်ကြာလာတော့ အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာသည်။နှစ်ယောက်သား ပြင်းပြင်းပြပြအနမ်းတွေက အသံပလံလေးတွေပင် ထွက်လာသည်အထိ…။

“အောင့်နေပြီ….အဟင့်”

လည်တိုင်နဲ့ ပုခုံးသားတွေကို တရှိုက်မတ်မတ်စုပ်ယူနေမိတော့ လရောင်ဆီမှ ငိုသံလေးထွက်လာသည်။ အံ့ကျူးအရာက ဒီအတိုင်းထည့်ထားပြီး ဘာမှမလှုပ်ရှားပဲ အပေါ်ပိုင်းကိုသာ စိတ်တိုင်းကျနမ်းနေတာဖြစ်သည်။

ကိုယ်လေးတွန့်ပြီး မျက်နှာလေးရှုံ့ကာ ပြောလာတဲ့လရောင်က ထပ်လိုချင်နေသေးသည်ထင်သည်။ သူ့မျက်နှာနား လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး အောက်ပိုင်းကို အလုပ်ပေးလိုက်တော့ လရောင်ဆီက အသံလေးတွေ ပလုံစီထွက်လာသည်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးရဲပေါက်ပြီး အံ့ကျူးစုပ်နမ်းထား၍ အရာထင်းနေသည့် အမှတ်အသားတွေနဲ့ လရောင်က ဆွဲဆောင်မှုရှိလွန်းနေသည်။ ပထမဆုံးအကြိမ်ဆိုပေမယ့် ကိုကိုလည်း အံ့ကျူးအထိအတွေ့မှာ သာယာနေတာထင်သည်။ဖြူနုနေသည့် ခန္ဓာကိုယ်က အဆုပ်အနှယ်ခံရလွန်း၍ တစ်ကိုယ်လုံး ပန်းသွေးကြွနေသည်။အောက်နှုတ်ခမ်းလေး အသာကိုက်ပြီး အလိုက်သင့်နေပေးသည့် သူ့ကို အံ့ကျူးမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်စွာပင် တရကြမ်းတိုးဝင်မိတော့သည်။

“အာ့! အာ့! အထဲကို..အင့် ရောက်လွန်းနေပြီ”

သူ့မျက်နှာနားမှာရှိတဲ့ လက်ဖျံကျစ်ကျစ်ကို ကုတ်ခြစ်ရင်း လရောင်အော်နေရသည်။အတွင်းတစ်နေရာကို ထိသွားတိုင်း ခံစားချက်က ကောင်းလွန်းလှတာမို့ အံ့ကျူး မပြီးသေးခင်မှာပင် လရောင်က နောက်တစ်ကြိမ်ပြီးသွားပြန်သည်။

လရောင်ဆီမှ ပြီးမြောက်ခြင်းအရည်တွေက အံ့ကျူးဝမ်းဗိုက်ကိုပါ လာစင်သည်။နှစ်ကြိမ်တောင် ပြီးလိုက်ရတော့ လူက ပျော့ခွေပြီး မျက်လုံးလေးတွေ စင်းနေပြီ။ အံ့ကျူးမှာတော့ လိုအင်က မပြည့်နိုင်သေး။ ဆေးစွမ်းက ပြယ်ချင်ပြယ်နိုင်လောက်ပေမယ့် နဂိုကတည်းက လရောင်သသနဲ့ဆိုရင် ရမ္မက်ပိုကြီးတဲ့ သူက တစ်နာရီနီးပါး ထိုးသွင်းနေတာတောင် မပြီးနိုင်သေး။

“ခင်များရသေးရဲ့လား”

အံ့ကျူးက သူ့အရာကို လရောင်အတွင်းထဲမွှေနေရင်း မျက်နှာနား ငုံ့မိုးပြီး မေးလိုက်တော့ ပျော့ခွေနေသူက ခေါင်းညိတ်ပြပြီး မျက်နှာလွှဲသွားသည်။ မရလည်း အံ့ကျူးက ယူမှာပဲမို့ အိပ်မပျော်သွားအောင် သက်သက်အသိပေးရုံသာဖြစ်သည်။

ဆံနွယ်ရှည်တွေက အိပ်ရာခင်းသဏ္ဍာန် ကျောအောက်မှာ ပြန့်ကျဲနေကာ ပန်းသွေးရောင်ပေါက်နေသူကို အံ့ကျူး ပုခုံးကနေ ထိန်းပြီး သူ့ကိုယ်ကို လှဲချကာ အပေါ်မှာနေရာယူစေလိုက်သည်။ခါးကနေ အသာမပြီး သူ့အရာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ အံ့ကျူးရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်လျက်လေးကျလာသည်။

“ခင်များ လုပ်ပေး”

“ဟင်”

“လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ခင်များအပေါက်ဝင်အောင်ထည့်လိုက်
ကျုပ်စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပေးရင် ဒီတစ်ချီပဲ။ကျုပ်ဘာသာကျုပ်ဆိုရင်!”

“ငါလုပ်မယ်”

လရောင် တင်ပါးကို အနည်းငယ်ကြွပြီး သူ့ဝမ်းဗိုက်ပေါ် လက်တစ်ဖက်ထောက်ကာ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိပ်ဖူးပြောင်လက်နေသည့် သူ့အရာကို တင်ပါးနဲ့ချိန်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။တစ်ကြိမ်ပြီးဖို့တောင် အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က ဘယ်လောက်ကြာမယ်အသိ။သူ့စိတ်တိုင်းကျသာဆိုရင် လရောင်ပင်ပန်းလွန်းလို့ သေနိုင်သည်။

“အားး နာတယ် မောင်”

အံ့ကျူးအရာက သူ့အထဲ တစ်ဝက်လောက်ပဲ ဝင်ရသေးသည်။ခါးလေးကော့ပြီး အော်နေပြီဖြစ်သည်။အံ့ကျူးကို သုံးနှုန်းလိုက်တဲ့ နာမ်စားကို ရုတ်တရက်ကြားလိုက်မိပေမယ့် သူနားကြားမှားတာ နေမှာပါဟုသာ တွေးလိုက်သည်။လရောင်သသက အဲလိုတွေ ro တတ်မှာမှ မဟုတ်တာ။

“ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချ ကျုပ်လည်း အောင့်တယ်”

သူ့အရာကို ကိုင်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းထည့်နေတဲ့ လရောင်ကို မျက်လုံးတွေမှေးစင်းပြီး အံ့ကျူးကြည့်နေလိုက်သည်။သူခိုင်းတဲ့အတိုင််း စိတ်ရှည်လက်ရှည်လုပ်နေတဲ့ လရောင်သသက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ လှလွန်းနေသည်။ငိုထားရလို့ ဖောင်းအစ်နေတဲ့ မျက်နှာမို့မို့နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အံ့ကျူးအမှတ်အသားတွေက ဖြူနုနေတဲ့လူနဲ့လှလွန်းနေသည်။သူတစ်ချက်လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ဝဲလွင့်သွားတဲ့ ဆံနွယ်တွေနဲ့ လရောင်သသက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ထက်တောင် ပိုလှတယ်လို့ အံ့ကျူးထင်မိသည်။

“အာ့! အာ့! အာ့!”

တစ်ချက်ချင်းထိုင်ထလုပ်နေတဲ့ လရောင်ကို အားမရဖြစ်စွာပင် ဒူထောင်ပြီး အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်လိုက်သည်။အံ့ကျူးဝမ်းဗိုက်ပေါ် လက်ကလေးထောက်ကာ တင်ပါးလေးနောက်ပစ်ထားသူကြောင့် အံ့ကျူးစိတ်ရှိတိုင်းသာ ဆောင့်သွင်းနေမိတော့သည်။ထိုအနေအထားအတိုင်း အချက်နှစ်ဆယ်ခန့် လှုပ်ရှားအပြီးမှာတော့ လရောင်ကိုယ်ထဲမှာပဲ လွှတ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။

“အမေ့!”

လရောင်ကိုယ်ထဲ အရည်တစ်ချို့ဝင်ရောက်လာတာကြောင့် ယောင်ပြီး လရောင်အော်လိုက်မိသည်။အံ့ကျူးက သူ့ cumတွေကို လရောင်ကိုယ်ထဲ ပန်းထုတ်လိုက်တာဖြစ်မည်။ချစ်ရသူမို့ မငြိုမငြင်ပေးထားသော်လည်း ရှုပ်ပွေတတ်တဲ့ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်ကို လရောင်မယုံ။

လရောင်သသကိုယ်ကို ခုတင်ပေါ်အသာချပေးလိုက်ပြီး အံ့ကျူးမျိုးနွယ် နေရာကထလိုက်သည်။ဆေးစိတ်က ပြင်းလွန်းနေပေမယ့် အံ့ကျူးထိန်းထားလိုက်ဖို့သာ တွေးလိုက်သည်။မဟုတ်ရင် လရောင်သသက ပထမတစ်ညနဲ့တင် နောင်တရသွားနိုင်သည်။ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် အသိဆုံးမို့ ရေချိုးခန်းထဲ သွားကာ နောက်တစ်ကြိမ်ဖြေရှင်းလိုက်ရသည်။

သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ လရောင်သသက အံ့ကျူးထားခဲ့တဲ့အတိုင်းပင် အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သည်။ ခုတင်ပေါ် တင်ပလွှဲထိုင်ကာ နဖူးစပ်ပေါ်ကျနေတဲ့ ဆံစတွေကို သပ်တင်ပေးပြီး လရောင်မျက်နှာဖူးဖူးကို သေချာစိုက်ကြည့်မိသည်။

ဒီကလေးလို မျက်နှာလေးက လူကိုရူးအောင်လုပ်တတ်သည်။ဒီ ဆံနွယ်ရှည်တွေဖုံးအုပ်ထားတဲ့ခေါင်းလုံးလုံးလေးတွေကလည်း အံ့ကျူးကိုဆို ခေါင်းမာလွန်းသည်။တစ်ကိုယ်လုံး ခြုံငုံကြည့်ရင် လရောင်သသက အဖုအထစ်တွေနဲ့ အမျိုးသမီးတွေထက်ကို လှလွန်းနေသည်။ နဂိုကတည်းက နုရွနေလွန်းတာကြောင့် ဆံပင်အရှည်နဲ့ဆိုရင် မိန်းမဆန်ကာ လူတကာက လရောင်သသကို သူ့ကွယ်ရာမှာ စနောက်နေမှာ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်လုံးဝမကြိုက်။ထို့ကြောင့်ပင် ငယ်ငယ်လေးကတည်းက လရောင် ဆံပင်တွေကို အရှည်မခံခဲ့တာဖြစ်သည်။ဆံပင်ရှည်နဲ့ လရောင်သသက လှလွန်းပေမယ့် အံ့ကျူးကလွဲရင် ဘယ်သူ့အမြင်မှ လှတယ်လို့ မထင်စေချင်ပေ။

တဘက်တစ်ထည်နဲ့ ရေသွားယူပြီး နွမ်းလျသွားသူကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်သည်။ဗီဒိုထဲက အံ့ကျူးရဲ့ တီရှပ်တစ်ထည်ကိုဝတ်ပေးလိုက်တော့ ပေါင်လယ်လောက်ထိ ရောက်သွားသည်။သေးလွန်းညှပ်လွန်းသူက အံ့ကျူးအင်္ကျီတစ်ထည်တည်းနဲ့တင် တစ်ကိုယ်လုံး လုံလောက်နေပြီမို့ ဘောင်းဘီတော့ ဝတ်မပေးလိုက်တော့ပေ။အင်္ကျီကဘယ်လောက်ကြီးကြီး ဝတ်လို့ဖြစ်ပေမယ့် ဘောင်းဘီကတော့ ခါးဆိုဒ်ချင်းမတူတာမို့ အဆင်ပြေမှာလည်း မဟုတ်ပေ။

အိပ်ရာခင်းတွေပါ ပေပွသွားတာကြောင့် လရောင်သသကို ပွေ့ပြီး ဘေးကပ်ရက်က သူ့အခန်းထဲပဲ ခေါ်သွားလိုက်သည်။ အံ့ကျူးအခန်းက အိပ်ရာခင်းလဲတာကိုတော့ မနက်မှ အိမ်အကူကောင်မလေးတွေကို ခေါ်ခိုင်းရတော့မှာဖြစ်သည်။

လရောင်သသအခန်းက ခုတင်က အံ့ကျူးအခန်းမှာရှိတဲ့ ခုတင်လောက်မကျယ်တာကြောင့် လရောင်သသကို အံ့ကျူးရင်ဘတ်တစ်ခြမ်းပေါ်တင်ပြီး အိပ်စေလိုက်သည်။ပါးပြင်တစ်ဖက်က ဖိခံထားရ၍ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးက စူထွက်နေသည်။အသဲယားစွာပင် မျက်နှာကိုအသာဆွဲယူပြီး မျက်နှာတစ်ပြင်လုံး ငုံ့နမ်းနေမိသေးသည်။

•••••
“အမဆွေ လရောင်သသ ဘယ်သွားလဲ”

“သူဌေးခေါ်လို့ ကုမ္ပဏီလိုက်သွားတယ် အကိုလေး”

“ဘာအတွက်လဲ”

“အဲတာတော့ မဆွေ မသိဘူး အကိုလေး”

အံ့ကျူးနိုးတာနဲ့ ချက်ချင်းမတွေ့တာကြောင့် လရောင်သသကို အခန်းထဲအနှံ့လိုက်ရှာနေသေးသည်။မနေ့ညက ပင်ပန်းထားတာကြောင့် စိတ်ပူနေရသည်။လရောင်သသက ငယ်ငယ်ကတည်းက အထိခိုက်မခံတဲ့လူဖြစ်သည်။တစ်ခုခုဆို သူက အရင်နေမကောင်းဖြစ်သည်။

ကုမ္ပဏီပါသွားတယ်ဆိုတော့ အံ့ကျူး အံ့သြနေရသည်။ဖေဖေက ဘာတွေများ စီစဥ်ထားပြန်ပြီလဲ မသိ။

“မနက်စာရော စားသွားလား”

“မစားဘူး အကိုလေး။ နေမကောင်းဘူးထင်တယ် ကောင်းကောင်းတောင် မထိုင်ဘူး”

အံ့ကျူးစိတ်ပူသွားရသည်။ညက ဆေးဒဏ်အပြင်၊သူ့ဆန္ဒတွေကလည်း ပြင်းပြလွန်းသဖြင့် လရောင်သသကို တော်တော်လေးသောင်းကြမ်းပစ်လိုက်သည်။မနေနိုင်တဲ့ အဆုံး ကုမ္ပဏီကို လိုက်ဖို့ပြင်ရသည်။

“အကိုလေး မနက်စာ”

“ပြန်လာမှ စားမယ်။ဆန်ပြုတ်ပျော့ပျော့လေး လုပ်ထားပေး မဆွေ”

အကိုလေး အံ့ကျူးက ဆန်ပြုတ်လုပ်ခိုင်းသွား၍ မိဆွေ ကြောအမ်းအမ်းနဲ့ ခေါင်းပင် ကုတ်လိုက်မိသည်။နေမကောင်းရင်တောင် ဆန်ပြုတ်လုံးဝ မသောက်တဲ့သူက မနက်စာကို ဆန်ပြုတ်လုပ်ခိုင်း၍ ဖြစ်သည်။ဒီကလေး နေများမကောင်းလို့လား။လရောင်လေးကလည်း မျက်နှာမကောင်း။ရာသီအပြောင်းအလဲမို့ အအေးမိကြတာဖြစ်မည်။

အံ့ကျူး ကုမ္ပဏီရှေ့ရောက်တော့ ဝန်ထမ်းကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို လမ်းညွှန်ခိုင်းပြီး ဖေဖေ့ဆီ သွားလိုက်သည်။ဖေဖေပြီးရင် သူဆက်ခံရမည့်နေရာဆိုပေမယ့် အံ့ကျူး လုံးဝစိတ်မဝင်စားပေ။သို့သော်လည်း လုပ်ငန်းကိစ္စအားလုံးကိုတော့ အကုန်သိသည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က မတတ်တာမှ မရှိပဲ။

“ဒေါက်! ဒေါက်!”

အပြင်က တံခါးခေါက်သံကြောင့် လရောင် ခါးကိုဆန့်ပြီး ဖေဖေ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ဖေဖေက အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုံ့သွားသလို ရှိသော်လည်း ချက်ချင်းပင် ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်။

“Bossရဲ့သား ရောက်နေပါတယ်”

“အင်း..လွှတ်လိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ boss”

ဖေဖေ့ဆီက တောင်းဆိုချက်နဲ့ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားတွေကြောင့် လရောင်အံ့သြနေရာကနေ အံ့ကျူးပါ ကုမ္ပဏီလိုက်လာသည်ဆို၍ လရောင်လန့်သွားရသည်။ဖေဖေအစီအစဉ်တွေကိုများ အံ့ကျူးက သိပြီး..! မဖြစ်နိုင်ပေ။

“ကျစ် လရောင်သသ ခင်များနေမကောင်းဘူးလေဗျာ”

လက်ထဲမှာ အထုပ်တစ်ချို့နဲ့ အံ့ကျူးမျိုးနွယ်က ဖေဖေ့ရုံးခန်းထဲမှာတောင် လရောင်ကို ဆူသလိုပြောသည်။သူ့ပုံစံနဲ့ အမူအရာကြောင့် လရောင်အနည်းငယ် ရတက်အေးသွားရသော်လည်း ညက ကိစ္စကို ဖြတ်ခနဲတွေးမိ၍ ပါးပြင်တွေ ရဲတက်လာရသည်။

“မှန်းစမ်း။ ဖျားတယ်မလား”

ရုတ်တရက်ဆိုသလိုပင် အံ့ကျူးက လရောင်ဆံပင်တွေကို နောက်ကို သိမ်းပို့ပြီး နဖူးကို လက်ဖဝါးနွေးနွေးနဲ့ စမ်းလာသည်။နှစ်ယောက်တည်းဆိုရင် ဘာမှမဖြစ်ပေမယ့် အခုက ဖေဖေ့ရှေ့ကြီးမှာမို့ လရောင်မျက်နှာပူသည်။အံ့ကျူးက အခုထိလည်း ဖေဖေ့ကို မော့ပင်မကြည့်သေး။

“ရတယ် အံ့ကျူး။ငါလည်း ခဏနေ ပြန်တော့မှာ ဖေဖေနဲ့ စကားပြောစရာရှိရင် နေခဲ့အုန်းလေ။ ဖေဖေ…ကျွန်တော် ပြန်ပါတော့မယ်”

တစ်လက်စတည်း သူ့ကို အကျိုးအကြောင်းပြောပြီး ဖေဖေ့ကိုပါ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။အံ့ကျူးကတော့ လရောင်ဆီကနေ အကြည့်မလွှဲ။မျက်နှာမှာ တည်တင်းမှုတွေကိုလည်း တွေ့နေရသည်။ဖအေကို ဂျစ်တိုက်ဖို့ ဒီကောင်လေး လုပ်နေပြန်ပြီ။

“ကျုပ်က ခင်များကို လာခေါ်တာ နေမကောင်းနေတာ ကျုပ်သိတယ်။ ညက ပင်! အွန်း”

လရောင်ကို ဆူနေတဲ့ သူ့ပါးစပ်ကို အလျင်အမြန်ပင် ပိတ်လိုက်ရသည်။ဖေဖေ့ကို မရှိသလို အမူအရာနဲ့ တမင်ရွဲ့နေတာလရောင် သိသည်။ဖေဖေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေ့မျက်နှာက အံ့ကျူးလောက်မတင်းမာပေမယ့် ပျော့တဲ့အနေအထားလည်းမဟုတ်။သားအရင်းခေါက်ခေါက်ဆီက လျစ်လျူရှုခြင်းကို ဖေဖေသေချာပေါက် နာကျင်လိမ့်မည်။

“ဖေဖေ…”

လရောင် အားနာသလို ဖေဖေ့ကို ခေါ်တော့ လရောင်ကို တစ်ချက်ပဲကြည့်ပြီး ဖေဖေက စားပွဲပေါ်က file တွေကို တစ်ရွက်ချင်းလှန်နေသည်။

“ကျုပ် ပွေ့ခေါ်ရမလား”

“ရတယ် ငါသွားမယ်”

ဂျစ်ကန်ကန်နဲ့ လူဆိုးကောင်ကြောင့် ဖေဖေ့ကို ဒီထက်ပို အရွဲ့မတိုက်စေချင်၍ လရောင်ကပဲ ဦးဆောင်ထွက်လာလိုက်သည်။

“ငါ မနက်ဖြန် Aussie ကို ပြန်တော့မယ်”

“….”

အခန်းထဲက ထွက်ခါနီး ဖေဖေ့ဆီက စကားကြောင့် အံ့ကျူး ခဏတော့ ဆွံ့အသွားသည်။သို့သော်လည်း နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကွေးရုံ ပြုံးလိုက်ပြီး….

“ဘဝမှာ တစ်ကြိမ်တစ်ခါပဲ မှားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါ”။

________________________________________
So_So_Sophia(22.10.2022)
Note:ကျွန်တော် ခွဲစိတ်မှု အသေးစားလေးလုပ်ရဖို့ ဖြစ်လာပါတယ်၊စိုးရိမ်စရာနေရာမဟုတ်တာမို့ အပ်ဒိတ်ကတော့ မကြာမကြာလာနေအုန်းမှာပါ။ဟိုနေကအတွက် တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော် ဒဏ်ရာစရနေတဲ့ အချိန်ဖြစ်သွားလို့ပါ။
စောစောက noti တက်သွားတာက မပြီးသေးပဲ မှားနှိပ်မိသွားတာရှင့်။

“အာ့…”

လႊတ္ထုတ္လိုက္ရ၍ လေရာင္ပင္ပန္းသြားေပမယ့္ အသက္ပင္ ဝေအာင္မ႐ွဴလိုက္ရေသး ခ်က္ခ်င္းထိုးေဆာင့္လာတာေၾကာင့္ လေရာင္ကိုယ္ေလး ေ႐ြ႕သြားသည္။လေရာင္ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးထားကာ လက္ေမာင္းအိုးႀကီးေတြက လေရာင္ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ေထာက္ထားကာ အေၾကာစိမ္းစိမ္းေတြ ထင္းေနသည္။

နာက်င္ေနတဲ့ၾကားကေန ၾကည့္မိေတာ့ လေရာင္ကို ရမၼက္ခိုးေဝေနသည့္ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ သူ႕ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ဒီလိုပုံစံနဲ႔ မေပးဆပ္ခ်င္ေပမယ့္လည္း စိတ္ေျပရာဟာ ကိုယ္ျဖစ္ေန၍ လေရာင္ႀကိတ္ေပ်ာ္မိပါေသးသည္။

“နမ္းခ်င္တယ္ ေခါင္းေမာ့”

ေက်ာေအာက္ကေန လက္လွ်ိဳသြင္းမကာ သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ျပင္ယူသည္။ လေရာင္ကိုယ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနတဲ့ အရာက ပိုႀကီးလာၿပီး အနည္းငယ္တင္းလာသည္ဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႕သေဘာက် ေခါင္းေမာ့ေပးလာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္။အငမ္းမရစုပ္ယူရင္း လွ်ာဖ်ားကိုပါ လေရာင္ပါးစပ္ထဲ ေမႊေႏွာက္ပစ္လိုက္သည္။

အံ့က်ဴးခ်ယ္လွယ္သလို ခံေနေပမယ့္ အတန္ၾကာလာေတာ့ အနမ္းေတြကို တုံ႔ျပန္လာသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ျပင္းျပင္းျပျပအနမ္းေတြက အသံပလံေလးေတြပင္ ထြက္လာသည္အထိ…။

“ေအာင့္ေနၿပီ….အဟင့္”

လည္တိုင္နဲ႔ ပုခုံးသားေတြကို တ႐ိႈက္မတ္မတ္စုပ္ယူေနမိေတာ့ လေရာင္ဆီမွ ငိုသံေလးထြက္လာသည္။ အံ့က်ဴးအရာက ဒီအတိုင္းထည့္ထားၿပီး ဘာမွမလႈပ္႐ွားပဲ အေပၚပိုင္းကိုသာ စိတ္တိုင္းက်နမ္းေနတာျဖစ္သည္။

ကိုယ္ေလးတြန္႔ၿပီး မ်က္ႏွာေလး႐ႈံ႕ကာ ေျပာလာတဲ့လေရာင္က ထပ္လိုခ်င္ေနေသးသည္ထင္သည္။ သူ႕မ်က္ႏွာနား လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး ေအာက္ပိုင္းကို အလုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ လေရာင္ဆီက အသံေလးေတြ ပလုံစီထြက္လာသည္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးရဲေပါက္ၿပီး အံ့က်ဴးစုပ္နမ္းထား၍ အရာထင္းေနသည့္ အမွတ္အသားေတြနဲ႔ လေရာင္က ဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိလြန္းေနသည္။ ပထမဆုံးအႀကိမ္ဆိုေပမယ့္ ကိုကိုလည္း အံ့က်ဴးအထိအေတြ႕မွာ သာယာေနတာထင္သည္။ျဖဴႏုေနသည့္ ခႏၶာကိုယ္က အဆုပ္အႏွယ္ခံရလြန္း၍ တစ္ကိုယ္လုံး ပန္းေသြးႂကြေနသည္။ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး အသာကိုက္ၿပီး အလိုက္သင့္ေနေပးသည့္ သူ႕ကို အံ့က်ဴးမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္စြာပင္ တရၾကမ္းတိုးဝင္မိေတာ့သည္။

“အာ့! အာ့! အထဲကို..အင့္ ေရာက္လြန္းေနၿပီ”

သူ႕မ်က္ႏွာနားမွာ႐ွိတဲ့ လက္ဖ်ံက်စ္က်စ္ကို ကုတ္ျခစ္ရင္း လေရာင္ေအာ္ေနရသည္။အတြင္းတစ္ေနရာကို ထိသြားတိုင္း ခံစားခ်က္က ေကာင္းလြန္းလွတာမို႔ အံ့က်ဴး မၿပီးေသးခင္မွာပင္ လေရာင္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၿပီးသြားျပန္သည္။

လေရာင္ဆီမွ ၿပီးေျမာက္ျခင္းအရည္ေတြက အံ့က်ဴးဝမ္းဗိုက္ကိုပါ လာစင္သည္။ႏွစ္ႀကိမ္ေတာင္ ၿပီးလိုက္ရေတာ့ လူက ေပ်ာ့ေခြၿပီး မ်က္လုံးေလးေတြ စင္းေနၿပီ။ အံ့က်ဴးမွာေတာ့ လိုအင္က မျပည့္ႏိုင္ေသး။ ေဆးစြမ္းက ျပယ္ခ်င္ျပယ္ႏိုင္ေလာက္ေပမယ့္ နဂိုကတည္းက လေရာင္သသနဲ႔ဆိုရင္ ရမၼက္ပိုႀကီးတဲ့ သူက တစ္နာရီနီးပါး ထိုးသြင္းေနတာေတာင္ မၿပီးႏိုင္ေသး။

“ခင္မ်ားရေသးရဲ႕လား”

အံ့က်ဴးက သူ႕အရာကို လေရာင္အတြင္းထဲေမႊေနရင္း မ်က္ႏွာနား ငုံ႔မိုးၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ ေပ်ာ့ေခြေနသူက ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲသြားသည္။ မရလည္း အံ့က်ဴးက ယူမွာပဲမို႔ အိပ္မေပ်ာ္သြားေအာင္ သက္သက္အသိေပး႐ုံသာျဖစ္သည္။

ဆံႏြယ္႐ွည္ေတြက အိပ္ရာခင္းသ႑ာန္ ေက်ာေအာက္မွာ ျပန္႔က်ဲေနကာ ပန္းေသြးေရာင္ေပါက္ေနသူကို အံ့က်ဴး ပုခုံးကေန ထိန္းၿပီး သူ႕ကိုယ္ကို လွဲခ်ကာ အေပၚမွာေနရာယူေစလိုက္သည္။ခါးကေန အသာမၿပီး သူ႕အရာကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ အံ့က်ဴးရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္လ်က္ေလးက်လာသည္။

“ခင္မ်ား လုပ္ေပး”

“ဟင္”

“လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ခင္မ်ားအေပါက္ဝင္ေအာင္ထည့္လိုက္
က်ဳပ္စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေပးရင္ ဒီတစ္ခ်ီပဲ။က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ဆိုရင္!”

“ငါလုပ္မယ္”

လေရာင္ တင္ပါးကို အနည္းငယ္ႂကြၿပီး သူ႕ဝမ္းဗိုက္ေပၚ လက္တစ္ဖက္ေထာက္ကာ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ထိပ္ဖူးေျပာင္လက္ေနသည့္ သူ႕အရာကို တင္ပါးနဲ႔ခ်ိန္ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္သည္။တစ္ႀကိမ္ၿပီးဖို႔ေတာင္ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က ဘယ္ေလာက္ၾကာမယ္အသိ။သူ႕စိတ္တိုင္းက်သာဆိုရင္ လေရာင္ပင္ပန္းလြန္းလို႔ ေသႏိုင္သည္။

“အားး နာတယ္ ေမာင္”

အံ့က်ဴးအရာက သူ႕အထဲ တစ္ဝက္ေလာက္ပဲ ဝင္ရေသးသည္။ခါးေလးေကာ့ၿပီး ေအာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။အံ့က်ဴးကို သုံးႏႈန္းလိုက္တဲ့ နာမ္စားကို ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္မိေပမယ့္ သူနားၾကားမွားတာ ေနမွာပါဟုသာ ေတြးလိုက္သည္။လေရာင္သသက အဲလိုေတြ ro တတ္မွာမွ မဟုတ္တာ။

“ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုင္ခ် က်ဳပ္လည္း ေအာင့္တယ္”

သူ႕အရာကို ကိုင္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းထည့္ေနတဲ့ လေရာင္ကို မ်က္လုံးေတြေမွးစင္းၿပီး အံ့က်ဴးၾကည့္ေနလိုက္သည္။သူခိုင္းတဲ့အတိုင္္း စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္လုပ္ေနတဲ့ လေရာင္သသက ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ လွလြန္းေနသည္။ငိုထားရလို႔ ေဖာင္းအစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာမို႔မို႔နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ေပၚက အံ့က်ဴးအမွတ္အသားေတြက ျဖဴႏုေနတဲ့လူနဲ႔လွလြန္းေနသည္။သူတစ္ခ်က္လႈပ္႐ွားလိုက္တိုင္း ဝဲလြင့္သြားတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြနဲ႔ လေရာင္သသက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ထက္ေတာင္ ပိုလွတယ္လို႔ အံ့က်ဴးထင္မိသည္။

“အာ့! အာ့! အာ့!”

တစ္ခ်က္ခ်င္းထိုင္ထလုပ္ေနတဲ့ လေရာင္ကို အားမရျဖစ္စြာပင္ ဒူေထာင္ၿပီး ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္လိုက္သည္။အံ့က်ဴးဝမ္းဗိုက္ေပၚ လက္ကေလးေထာက္ကာ တင္ပါးေလးေနာက္ပစ္ထားသူေၾကာင့္ အံ့က်ဴးစိတ္႐ွိတိုင္းသာ ေဆာင့္သြင္းေနမိေတာ့သည္။ထိုအေနအထားအတိုင္း အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ လႈပ္႐ွားအၿပီးမွာေတာ့ လေရာင္ကိုယ္ထဲမွာပဲ လႊတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

“အေမ့!”

လေရာင္ကိုယ္ထဲ အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ဝင္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ေယာင္ၿပီး လေရာင္ေအာ္လိုက္မိသည္။အံ့က်ဴးက သူ႕ cumေတြကို လေရာင္ကိုယ္ထဲ ပန္းထုတ္လိုက္တာျဖစ္မည္။ခ်စ္ရသူမို႔ မၿငိဳမျငင္ေပးထားေသာ္လည္း ႐ႈပ္ေပြတတ္တဲ့ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ကို လေရာင္မယုံ။

လေရာင္သသကိုယ္ကို ခုတင္ေပၚအသာခ်ေပးလိုက္ၿပီး အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္ ေနရာကထလိုက္သည္။ေဆးစိတ္က ျပင္းလြန္းေနေပမယ့္ အံ့က်ဴးထိန္းထားလိုက္ဖို႔သာ ေတြးလိုက္သည္။မဟုတ္ရင္ လေရာင္သသက ပထမတစ္ညနဲ႔တင္ ေနာင္တရသြားႏိုင္သည္။ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ အသိဆုံးမို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေျဖ႐ွင္းလိုက္ရသည္။

သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ လေရာင္သသက အံ့က်ဴးထားခဲ့တဲ့အတိုင္းပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ခုတင္ေပၚ တင္ပလႊဲထိုင္ကာ နဖူးစပ္ေပၚက်ေနတဲ့ ဆံစေတြကို သပ္တင္ေပးၿပီး လေရာင္မ်က္ႏွာဖူးဖူးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္မိသည္။

ဒီကေလးလို မ်က္ႏွာေလးက လူကို႐ူးေအာင္လုပ္တတ္သည္။ဒီ ဆံႏြယ္႐ွည္ေတြဖုံးအုပ္ထားတဲ့ေခါင္းလုံးလုံးေလးေတြကလည္း အံ့က်ဴးကိုဆို ေခါင္းမာလြန္းသည္။တစ္ကိုယ္လုံး ျခဳံငုံၾကည့္ရင္ လေရာင္သသက အဖုအထစ္ေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြထက္ကို လွလြန္းေနသည္။ နဂိုကတည္းက ႏု႐ြေနလြန္းတာေၾကာင့္ ဆံပင္အ႐ွည္နဲ႔ဆိုရင္ မိန္းမဆန္ကာ လူတကာက လေရာင္သသကို သူ႕ကြယ္ရာမွာ စေနာက္ေနမွာ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္လုံးဝမႀကိဳက္။ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက လေရာင္ ဆံပင္ေတြကို အ႐ွည္မခံခဲ့တာျဖစ္သည္။ဆံပင္႐ွည္နဲ႔ လေရာင္သသက လွလြန္းေပမယ့္ အံ့က်ဴးကလြဲရင္ ဘယ္သူ႕အျမင္မွ လွတယ္လို႔ မထင္ေစခ်င္ေပ။

တဘက္တစ္ထည္နဲ႔ ေရသြားယူၿပီး ႏြမ္းလ်သြားသူကို သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ေပးလိုက္သည္။ဗီဒိုထဲက အံ့က်ဴးရဲ႕ တီ႐ွပ္တစ္ထည္ကိုဝတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေပါင္လယ္ေလာက္ထိ ေရာက္သြားသည္။ေသးလြန္းညႇပ္လြန္းသူက အံ့က်ဴးအက်ႌတစ္ထည္တည္းနဲ႔တင္ တစ္ကိုယ္လုံး လုံေလာက္ေနၿပီမို႔ ေဘာင္းဘီေတာ့ ဝတ္မေပးလိုက္ေတာ့ေပ။အက်ႌကဘယ္ေလာက္ႀကီးႀကီး ဝတ္လို႔ျဖစ္ေပမယ့္ ေဘာင္းဘီကေတာ့ ခါးဆိုဒ္ခ်င္းမတူတာမို႔ အဆင္ေျပမွာလည္း မဟုတ္ေပ။

အိပ္ရာခင္းေတြပါ ေပပြသြားတာေၾကာင့္ လေရာင္သသကို ေပြ႕ၿပီး ေဘးကပ္ရက္က သူ႕အခန္းထဲပဲ ေခၚသြားလိုက္သည္။ အံ့က်ဴးအခန္းက အိပ္ရာခင္းလဲတာကိုေတာ့ မနက္မွ အိမ္အကူေကာင္မေလးေတြကို ေခၚခိုင္းရေတာ့မွာျဖစ္သည္။

လေရာင္သသအခန္းက ခုတင္က အံ့က်ဴးအခန္းမွာ႐ွိတဲ့ ခုတင္ေလာက္မက်ယ္တာေၾကာင့္ လေရာင္သသကို အံ့က်ဴးရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းေပၚတင္ၿပီး အိပ္ေစလိုက္သည္။ပါးျပင္တစ္ဖက္က ဖိခံထားရ၍ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးက စူထြက္ေနသည္။အသဲယားစြာပင္ မ်က္ႏွာကိုအသာဆြဲယူၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံး ငုံ႔နမ္းေနမိေသးသည္။

•••••
“အမေဆြ လေရာင္သသ ဘယ္သြားလဲ”

“သူေဌးေခၚလို႔ ကုမၸဏီလိုက္သြားတယ္ အကိုေလး”

“ဘာအတြက္လဲ”

“အဲတာေတာ့ မေဆြ မသိဘူး အကိုေလး”

အံ့က်ဴးႏိုးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမေတြ႕တာေၾကာင့္ လေရာင္သသကို အခန္းထဲအႏွံ႔လိုက္႐ွာေနေသးသည္။မေန႔ညက ပင္ပန္းထားတာေၾကာင့္ စိတ္ပူေနရသည္။လေရာင္သသက ငယ္ငယ္ကတည္းက အထိခိုက္မခံတဲ့လူျဖစ္သည္။တစ္ခုခုဆို သူက အရင္ေနမေကာင္းျဖစ္သည္။

ကုမၸဏီပါသြားတယ္ဆိုေတာ့ အံ့က်ဴး အံ့ၾသေနရသည္။ေဖေဖက ဘာေတြမ်ား စီစဥ္ထားျပန္ၿပီလဲ မသိ။

“မနက္စာေရာ စားသြားလား”

“မစားဘူး အကိုေလး။ ေနမေကာင္းဘူးထင္တယ္ ေကာင္းေကာင္းေတာင္ မထိုင္ဘူး”

အံ့က်ဴးစိတ္ပူသြားရသည္။ညက ေဆးဒဏ္အျပင္၊သူ႕ဆႏၵေတြကလည္း ျပင္းျပလြန္းသျဖင့္ လေရာင္သသကို ေတာ္ေတာ္ေလးေသာင္းၾကမ္းပစ္လိုက္သည္။မေနႏိုင္တဲ့ အဆုံး ကုမၸဏီကို လိုက္ဖို႔ျပင္ရသည္။

“အကိုေလး မနက္စာ”

“ျပန္လာမွ စားမယ္။ဆန္ျပဳတ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး လုပ္ထားေပး မေဆြ”

အကိုေလး အံ့က်ဴးက ဆန္ျပဳတ္လုပ္ခိုင္းသြား၍ မိေဆြ ေၾကာအမ္းအမ္းနဲ႔ ေခါင္းပင္ ကုတ္လိုက္မိသည္။ေနမေကာင္းရင္ေတာင္ ဆန္ျပဳတ္လုံးဝ မေသာက္တဲ့သူက မနက္စာကို ဆန္ျပဳတ္လုပ္ခိုင္း၍ ျဖစ္သည္။ဒီကေလး ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား။လေရာင္ေလးကလည္း မ်က္ႏွာမေကာင္း။ရာသီအေျပာင္းအလဲမို႔ အေအးမိၾကတာျဖစ္မည္။

အံ့က်ဴး ကုမၸဏီေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို လမ္းၫႊန္ခိုင္းၿပီး ေဖေဖ့ဆီ သြားလိုက္သည္။ေဖေဖၿပီးရင္ သူဆက္ခံရမည့္ေနရာဆိုေပမယ့္ အံ့က်ဴး လုံးဝစိတ္မဝင္စားေပ။သို႔ေသာ္လည္း လုပ္ငန္းကိစၥအားလုံးကိုေတာ့ အကုန္သိသည္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က မတတ္တာမွ မ႐ွိပဲ။

“ေဒါက္! ေဒါက္!”

အျပင္က တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ လေရာင္ ခါးကိုဆန္႔ၿပီး ေဖေဖ့ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ေဖေဖက အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳံ႕သြားသလို ႐ွိေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝင္ခိုင္းလိုက္သည္။

“Bossရဲ႕သား ေရာက္ေနပါတယ္”

“အင္း..လႊတ္လိုက္”

“ဟုတ္ကဲ့ boss”

ေဖေဖ့ဆီက ေတာင္းဆိုခ်က္နဲ႔ မထင္မွတ္ထားတဲ့ စကားေတြေၾကာင့္ လေရာင္အံ့ၾသေနရာကေန အံ့က်ဴးပါ ကုမၸဏီလိုက္လာသည္ဆို၍ လေရာင္လန္႔သြားရသည္။ေဖေဖအစီအစဥ္ေတြကိုမ်ား အံ့က်ဴးက သိၿပီး..! မျဖစ္ႏိုင္ေပ။

“က်စ္ လေရာင္သသ ခင္မ်ားေနမေကာင္းဘူးေလဗ်ာ”

လက္ထဲမွာ အထုပ္တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အံ့က်ဴးမ်ိဳးႏြယ္က ေဖေဖ့႐ုံးခန္းထဲမွာေတာင္ လေရာင္ကို ဆူသလိုေျပာသည္။သူ႕ပုံစံနဲ႔ အမူအရာေၾကာင့္ လေရာင္အနည္းငယ္ ရတက္ေအးသြားရေသာ္လည္း ညက ကိစၥကို ျဖတ္ခနဲေတြးမိ၍ ပါးျပင္ေတြ ရဲတက္လာရသည္။

“မွန္းစမ္း။ ဖ်ားတယ္မလား”

႐ုတ္တရက္ဆိုသလိုပင္ အံ့က်ဴးက လေရာင္ဆံပင္ေတြကို ေနာက္ကို သိမ္းပို႔ၿပီး နဖူးကို လက္ဖဝါးေႏြးေႏြးနဲ႔ စမ္းလာသည္။ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ ဘာမွမျဖစ္ေပမယ့္ အခုက ေဖေဖ့ေ႐ွ႕ႀကီးမွာမို႔ လေရာင္မ်က္ႏွာပူသည္။အံ့က်ဴးက အခုထိလည္း ေဖေဖ့ကို ေမာ့ပင္မၾကည့္ေသး။

“ရတယ္ အံ့က်ဴး။ငါလည္း ခဏေန ျပန္ေတာ့မွာ ေဖေဖနဲ႔ စကားေျပာစရာ႐ွိရင္ ေနခဲ့အုန္းေလ။ ေဖေဖ…ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ပါေတာ့မယ္”

တစ္လက္စတည္း သူ႕ကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး ေဖေဖ့ကိုပါ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။အံ့က်ဴးကေတာ့ လေရာင္ဆီကေန အၾကည့္မလႊဲ။မ်က္ႏွာမွာ တည္တင္းမႈေတြကိုလည္း ေတြ႕ေနရသည္။ဖေအကို ဂ်စ္တိုက္ဖို႔ ဒီေကာင္ေလး လုပ္ေနျပန္ၿပီ။

“က်ဳပ္က ခင္မ်ားကို လာေခၚတာ ေနမေကာင္းေနတာ က်ဳပ္သိတယ္။ ညက ပင္! အြန္း”

လေရာင္ကို ဆူေနတဲ့ သူ႕ပါးစပ္ကို အလ်င္အျမန္ပင္ ပိတ္လိုက္ရသည္။ေဖေဖ့ကို မ႐ွိသလို အမူအရာနဲ႔ တမင္႐ြဲ႕ေနတာလေရာင္ သိသည္။ေဖေဖ့ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာက အံ့က်ဴးေလာက္မတင္းမာေပမယ့္ ေပ်ာ့တဲ့အေနအထားလည္းမဟုတ္။သားအရင္းေခါက္ေခါက္ဆီက လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းကို ေဖေဖေသခ်ာေပါက္ နာက်င္လိမ့္မည္။

“ေဖေဖ…”

လေရာင္ အားနာသလို ေဖေဖ့ကို ေခၚေတာ့ လေရာင္ကို တစ္ခ်က္ပဲၾကည့္ၿပီး ေဖေဖက စားပြဲေပၚက file ေတြကို တစ္႐ြက္ခ်င္းလွန္ေနသည္။

“က်ဳပ္ ေပြ႕ေခၚရမလား”

“ရတယ္ ငါသြားမယ္”

ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ လူဆိုးေကာင္ေၾကာင့္ ေဖေဖ့ကို ဒီထက္ပို အ႐ြဲ႕မတိုက္ေစခ်င္၍ လေရာင္ကပဲ ဦးေဆာင္ထြက္လာလိုက္သည္။

“ငါ မနက္ျဖန္ Aussie ကို ျပန္ေတာ့မယ္”

“….”

အခန္းထဲက ထြက္ခါနီး ေဖေဖ့ဆီက စကားေၾကာင့္ အံ့က်ဴး ခဏေတာ့ ဆြံ႕အသြားသည္။သို႔ေသာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ေကြး႐ုံ ျပဳံးလိုက္ၿပီး….

“ဘဝမွာ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါပဲ မွားဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ”။

________________________________________
So_So_Sophia(22.10.2022)
Note:ကြၽန္ေတာ္ ခြဲစိတ္မႈ အေသးစားေလးလုပ္ရဖို႔ ျဖစ္လာပါတယ္၊စိုးရိမ္စရာေနရာမဟုတ္တာမို႔ အပ္ဒိတ္ကေတာ့ မၾကာမၾကာလာေနအုန္းမွာပါ။ဟိုေနကအတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ဒဏ္ရာစရေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္သြားလို႔ပါ။
ေစာေစာက noti တက္သြားတာက မၿပီးေသးပဲ မွားႏွိပ္မိသြားတာ႐ွင့္။

Tags: read novel My Possessive Of You 13.5, novel My Possessive Of You 13.5, read My Possessive Of You 13.5 online, My Possessive Of You 13.5 chapter, My Possessive Of You 13.5 high quality, My Possessive Of You 13.5 light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 15