À¶¸À·’À·„À·’À¶¯À·”À¶¸À·Š À·Ƒ්ල – Yizhan Nonfiction [Completed ˜‘ϸ] 21

.
.
.

“ම්ම්..එයාට තියෙන්නෙ බ්‍රෑන්ඩඩ් ඒවානෙ අනික එයා මං අදින ඇදුන් වලට කැමතිත් නැ..ඒත් මේ ලගදි මගෙන් එක ශර්ට් එකක් නම් අරං ගියා”

“ආහ්?හදිස්සියෙම?”

“ඔව්ව්..මං ඒක ගොඩක් වෙලාවට එහෙ මෙහෙ ඇදන් යනවා..මට පුදුමත් හිතුනා එයා ඒක අරං ගියාම..”

“ම්න්..මේ ඔයා ඔයාගෙ මල්ලිගෙ යාලුවො එහෙම හොදට දන්නවද?”

“ඕ එයාලා ගොඩක් වෙලාවට අපෙ ගෙදර එනෝනේ එතකොට දැකලා තියෙනවා..ඇයි?මොකක්ද.. වෙලා තියෙන්නෙ?” ශිතෙව් මගෙ දිහා බැලුවෙ ඇස් දෙක බෝල කරලා

“ම්ම්ම්..මේ වගේ බර්ත්මාර්ක් එකක් තියෙන කෙනෙක් ඉන්නවද එයාගෙ සෙට් එකේ?” කියපු මම පෙන්නුවෙ අයියා ගාව හිටපු කොල්ලගෙ ක්‍රොප් කරපු පින්තූරයක්..ඒක දැක්කම ශිතෙව්ගෙ ඇස් දෙක ලොකු වෙලා ගියා විශේශයෙන්ම මං අර කොල්ලගේ බර්ත්මාර්ක් එක සූම් කරලා පෙන්නුවම

“මේ…මෙ ඉන්නෙ කවීශනේ..අ-අර තියෙන්නෙ මගේ..” කියපු එයා අතින් කටත් වහගත්තා..

“හ්ම්..ශුවර්මනෙ ඒකයි ඒ ඉන්නෙ කියලා”මං හිතුවා හරි මූ මේකට සම්බන්දයි..තව ටිකක් ඉදපන්කෝ උඹලට දෙන්න සම්බුව

“මහ්ම්..මට ශුවර් ඒ ඉන්නේ කවීශමයි කියලා..අනික ඒක බර්ත්මාර්ක් එකක් නෙවෙ අයියේ..අපෙ මල්ලිලා කාත් එක්කද මංදා වලි දාගෙන..ඒ කට්ටිය මෙයාලට පුලුවන් තරං ගහලා..එයාලව මතක හිටින්න කියලා හැමෝගෙම ඇගේ පිහියකින් කතිර සලකුනු දාල ගිහින් තිබ්බා,අවිනාශ්ගේ බඩේත් ලොකු කතිරයක් තියේ..කවීශට විතරයි ඔය වගේ පොඩි වෞන්ඩ් එකකින් නතර වෙලා තිබ්බෙ”

“හ්ම්ම්..අයි සී..තැන්ක්‍යු පැටියෝ..මේක ලොකු උදව්වක්..”

“මේක ඔයාගෙ අයියට සම්බන්ද දෙයක්..නේද අයියේ..මං හිතනවා ඔයාට ඉක්මනට හැමදේම හොයාගන්න පුලුවන් වේවි කියලා..” කියපු ශිතෙව් මුහුද දිහා බලාගෙන ලොකු හුස්මක් අතැරියා..”කෝම උනත්..අපේ තාත්ත..අපේ තාත්තගෙන් පරිස්සම් වෙලා ඉන්න ප්ලිස්..අපි දැන් යමූ..” කියපු ශිතෙව් මගෙ අත අල්ලගෙනම එලියට ආවා..

…………………………….
…………………………….

“මෑන්ස්ව ගෙනාවද?”

“හ්ම්ම් ඔය ඉන්නෙ දගල දගල දෙකට  කැපිච්ච පනුවෙක් වගේ..මටත් හිතෙන්නෙ මේ ඉන්නෙ ඌමයි කියලා..අර මාර්ක් එක එහෙම පට්ට සේම්”

“ම්න්” කියපු මම එහෙන්මම කලුවර වෙච්ච රූම් එක ඇතුලට ගිහින් ලයිට් එක ඔන් කරා..ලයිට් එක ඔන් කරපු ගමන් අලුත් පනක් ආවා වගේ අත පය මූන ගැටගහලා හිටිය එකා නලියන්න ගත්තා.තොට තාම නලියන්න ඇගේ හයිය තියනවා ඒත් මගේ අයියා! ඌ තාම ඉස්පිරිතාලෙක ඇදක් උඩ!!

“ම්ම්ග්ග්ඩ්ෆ්ක්ක්ඛ් ම්න්ග්ඩ්ද්ජ්ක්ල්ල් ම්හ්ෆ් ම්හ්ෆ්”

*චටස්* * චටස්*

“උඹට තව අත පුරෝලා කන්න ඕන්නං අගලක් හරි හෙල්ලිලා බලපන්…ප#යාව කපනවා කෑලි වලට” ආපු ආවෙගෙටත් එක්ක ඌගෙ කම්මුලට සතපඩි සත්තපඩි වෙන්න නෙලුව මම ආයිත් පාරක් ඌගෙ කන හරහා ගහලා මූන වහලා තිබ්බ රෙද්ද අයින් කරලා දැම්මා.à·„à·„à·Š..අවිනාශ් මූවම තෝරගත්තු එක අහන්න දෙයක් නෑ එහෙනම්..

ඌට තිබ්බෙ ශිතෙව්ගේ පාටමයි..ඒ ඇගමයි ඒත් ඌ ශිතෙව්ට වඩා කොට උනා..ශිතෙව්ගෙ අහිංසකම,ලස්සන අහලකින්වත් මූව තියන්න බැරි උනත් ශිතෙව්ව හැබහින් දැකලා නැති අයියාට මූ, ඇස් දෙක වැගෙන්න කැප් එකකුයි,මාස්ක් එකකුයි දාන් හිටියම ඒ ඉන්නෙ ශිතෙව් නෙවෙයි කියන එක හොයාගන්න බැරිවෙච්ච්ච එක අහන්න දෙයක්ද??

“මොකටද උඹලා මාව මෙහෙම උස්සං ආවෙ?”

“උඹට ආදරේ කරන්න!!හුහ් කට වහගෙන අහන දේට විතරක් උත්තර දීපන් පකෝ මැදින් ඇඩ් දාන්න ආවා මෙතන” *චටස්*

“මං-මං උඹල-”

“ඇයි ඇයි උඹ අපිට මොනා කරන්නද?බොරුවක් කියලා ගෙන්නගෙන ටිපර් එකක හප්පලා මරලා දාන්නද?නැත්තං…” වගීශ කියද්දී උගෙ ඇස් දෙක ගැස්සිලා ගියා

“මො-මොක..”

“මෙහෙමනේ මල්ලි..උඹ අද ගෙදරට කකුලෙන් ඇවිදන් යනවද නැත්තං මිනි පෙට්ටියකින් ගෙදර යනවද කියනෙක තියෙන්නෙ මුගෙ අතේ..ඌ අහන ප්‍රශ්න වලට හරියට උත්තර දුන්නොත් උඹේ අම්මලා ගාවට උඹට යහතින් යන්න පුලුවන් වෙයි ඒත් උඹ බොරු කරොත්…ම්ම්ම්..බොරු කරොත් නේද..ඒක එවෙලෙට බලාගන්න පුලුවන්..” යුවිදු කිව්වෙ කටකොනෙන් හිනාවෙලා මගේ කරටත් අත දාගෙන

“එහෙනම් පලවෙනි ප්‍රශ්නේ..උඹ මීට මාස හතරකට කලින් AVendra cafe එකට ගියාද?”

“න්-නැ මං- මං අදමයි ඇහුවෙ”

“හ්ම්ම්”

“උඹ එතනට ගිහින් මගෙ උසම තියෙන කොල්ලෙක් එක්ක හිටියද නැද්ද?”

“නැ..යකෝ නෑ”

“හ්ම්ම්”

“උඹ එතකොට අවිනාශ්ව අදුරන්නෙත් නැ,ශිතෙව්ව අදුරන්නෙත් නැනෙ නේද?”

“………..”

“මේ ඉන්නෙ කවුද?” කියපු මම ශිතෙව්ට පෙන්නපු පින්තූරෙම ඌටත් පෙන්නුවා

“ම-..මං දන්න්..නැ”

“ම්න්..එහෙනම් උඹ දන්නැනෙ කිසිම දෙයක්..කවීශා සත්‍යාංගනී පීරිස්,කැලනිය කැම්පස් එකේ,වයස 22 යි,ඉන්නේ කැම්පස් එකෙන් 600M ගියාම තියෙන බෝඩින් හව්ස් එකේ හ්ම්ම්..දැනටමත් මගේ කොල්ලො හය දෙනෙක් ඒ කෙල්ලගේ-“

“මං කියන්නං! මං කියන්නං! නංගිට මොනවත් කරන්න එපා!”

“නටන්නැතුව එකපාරම ඔහොම කිව්වා නම් මෙච්චර කට්ටක් කන්න ඕන්නැනේ..මෝඩ ප*යා ආහ් දැන් ඉතින් වමාරපම්”

………………………………………………………………

🦋💎🐳
ආතරෙයීඊඊ