False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11)

A+ A-

အဲလိုနဲရောင်ဖြာလည်းတစ်တ‌ေနကုန်အဲအခန်းထဲမှာဘဲအချိန်ကုန်သွားတယ်လေ
ဘာလိုဆို အဲအခန်းရဲ့ရှေ့မှာအစောင့်နှစ်ယောက်ကသူကိုအပြင်ထွက်ခွင့်မပေးဘူးလေ
ည‌သိုရောက်လာတာတောင် ဧကရာဇ်ကပြန်မလာဘူး
ဒီလိုနဲ့သူလည်း ပြတင်းပေါက်နားမှာမတ်တက်ရပ်နေရင် အပြင်ကိုသာ ကြည့်နေတယ်
ခဏအကြာမှာ တံခါးဖွင့်သံနဲအတူ ဧကရာဇ် ရောက်လာသည်

“ရောင်ဖြာနေခြည် …!!”

“ဟင်..”

ဧကရာဇ်က ရောင်ဖြာကိုနောက်ကနေ ဆွဲလှည့်ပြီး
ကုတင်ပေါ်သို့တွန်းချလိုက်တယ်ပြီးတော့ရောင်ဖြာအပေါ်ကို ခုန်အုပ်လာပြီး

“ခများဘာလုပ်မလို့လဲ”

“…………”

ဧကရာဇ်လည်းဘာမှမပြောဘဲ ပြန်ထလာပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်
ရောင်ဖြာလည‌်းကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်သွားသည်
ခဏအကြာ ဧကရာဇ်ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာသည်
သူပံုစံကစိတ်သိပ်မကြည့်တဲ့ပုံမဟုတ်ဘူး
ပြီးတော့ ရောင်ဖြာကို လက်ကနေဆွဲဆောင့်လိုက်ပြီး
နံရံနဲ့ကပ်လိုက်သည်

“ခများလွှတ် ကျွန်တော်အိပ်ချင်နေပြီး”

ဧကရာဇ်က‌ေတာ့သူပြောတာကိုမကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သူဆက်မပြောနိုင်အောင် အနမ်းကြမ်းများဖြင့်ပိတ်ဆို့လိုက်သည်  ပြီးတော့ ဖြုပြီး သွယ်နေတဲ့ လည်တိုင်လေးမှာ သူအမှတ်သားပေးထားတဲ့ အရာလေးတွေက အနီကွက်လေးအတိုင်းကျန်နေတယ်လေ
အဲချိန်မှာ ရောင်ဖြာက အတင်းရုန်းပြီး ခဏလွှတ်သွားတဲ့အချိန်လေးမ‌ှာဧကရာဇ်ရဲ့ပါးကိုရိုက်ချလိုက်တယ်

ဖြန်း

“လီးဖြစ်လို့ လာနမ်းနေတာလား မအေလိုးကြီးရဲ့”

“မအေကို‌ေတာ့မလိုးပါဘူးမင်းကိုလိုးရတာပဲပိုကြိုက်‌ေတာ့ဒီကောင်ကလင်လိုးပေါ့”

“ခများနော်!”

ဧကရာဇ်လည်းဆက်မနမ်းတော့ဘဲ ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်လိုက်သည် ရောင်ဖြာကတော့အိပ်ရာပေါ့်မှာ ထိုင်လိုပြီးဧကရာဇ်မျက်နှာကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ပြီး

“နေပါအုံး ဘာလို့ကျွန်တော်ကို အတင်းလက်ထပ်ပြီး
ဘာလို့အခုလိုဖမ်းထားတာလဲ  ဟမ့်”

” ဒီမှာ ကျုပ်ပြောတာနားထောင် လွန်ခဲ့တဲ့6နှစ်က မင်းအဖေနဲ့ မင်းမိထွေးပေါင်းပြီး ကျုပ်အမေကိုသတ်ခဲ့တာ”

“အဲ့တော့ကျွန်တော်နဲ့ဘာဆိုင်လဲ”

“မင်းအဖေအစား မင်းကိုက‌လဲ့စားချေတာ “

“ဖေဖေလုပ်တာကျွန်တော်နဲ့ဘာဆိုင်လဲ”

“ဆိုင်တာမဆိုင်တာတွေမသိဘူး”

ရောင်ဖြာလည်းနားမလည်နိုင်ဖြစ်သွားသည် သူ့အဖေကိစ္စသူနဲ့ဘာလို့လဲ

ထိုအချိန်တွင် ဘေးမှာချထားသောဖုန်းက ဖုန်းခေါ်သံကို ဧကရာဇ်ကြားတော့ ချက်ချင်း‌ကိုင်လိုက်သည်
ဖုန်းခေါ်လိုက်သူကတော့ အမုန်းဧကရီဖြစ်နေသည်

“Hello ညီမလေး‌”

“အကိုကြီး ပြောစရာရှိလို့ မနက်ဖြန်‌က အလုပ်ပိတ်ရက်ဆိုတော့ နင်အိပ်ကိုအလည်လာမလို့နင်အားလား”

“အားပါတယ် လာချင်ရင်လာခဲ့လိုက် “

“အင်း အဲဒါလှမ်းပြောတာ “

ဧကရာဇ်ဖုန်းပြောနေတုန်း ရောင်ဖြာက ရေချိုးခန်းထဲခန်းဝင်သွားသည် ရောင်ဖြာပြန်ထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာဧကရာဇ်က ကုတင်ရဲ့ ခေါင်းရင်းကိုမှီပြီး
လက်တော့ ကို ပေါင်‌ပေါ်တင်ကာ အလုပ် လုပ်နေသည်
ဧကရာဇ်ကိုမြင်တော့ရောင်ဖြာလည်း ကုတင်နားသွားပြီး ခေါင်းတစ်လုံးကိုယူကာ ဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်မယ်လို့အလုပ် ဧကရာဇ်က

“ဆိုဖာ ပေါ်ဘာသွားလုပ်တာလဲ”

“အိပ်မလို့ “

ဧကရာဇ်လည်း စိတ်သိပ်မရှည်တော့ဘူးလေ

“ဒီမှာလာအိပ်”

“မအိပ်နိုင်ဘူး”

“ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ခေါ်နေတာ လာဆိုလာလိုက်”

“မလာနိုင်ဘူး ဘာဖြစ်ချင်လဲ”

“ရတယ်လေ”

ဧကရာဇ်လည်းထိုသို့ပြောပြီးကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး
ရောင်ဖြာကို ပွေ့ချီလာတယ်

“ခများလွှတ် ခများနဲ့အတူမအိပ်ချင် ဘူး”

“ကိုယ်ရဲ့ယောကျာ်း နဲ့အတူအိပ်ရမှာကို ဘာဖြစ်နေတာလည်း “

ရောင်ဖြာကိုကုတင်‌ေပါ်ပြစ်ချပြီး  သူကပါ ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်တယ် ရောင်ဖြာကတော့ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြေးဖို့လုပ်နေတယ်

“မင်း အခုလို့ဆက်လုပ်နေမယ်ဆိုရင် ကျုပ်တစ်ခုခုလုပ်ရလိမ့်မယ်”

ထိုသို့ပြောလိုက်မှ ရောင်ဖြာနေခြည်လဲငြိမ်ကျသွားတော့သည်
ခဏအကြာ ဧကရာဇ်လဲသူအလုပ်တွေပြီးလို့အိပ်တော့မယ်အလုပ် ရောင်ဖြာနေဖြည်ကိုယ်မှာစောင်တောင်မကပ်ဘူးဖြစ်နေလေသည် ဧကရာဇ်လည်းဘာမှမတွေးတော့ဘဲ ရောင်ဖြာကိုစောင်ခြုံပေးလိုက်သည်
ပြီးတော့ အိပ်နေသည့် ရောင်ဖြာကိုကြည့်ရင်း

“မင်းက အိပ်နေရင်ပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းနေသလိုပဲ “

ဧကရာဇ်လည်း ရောင်ဖြာရဲ့ပါးလေးကိုကိုင်ပြီး

“မင်းကိုမြင်မြင်ချင်ပိုင်ဆိုင်ချင်ခဲ့တာ ကလဲ့စားချေဖို့မဟုတ်လည်း ပြန်ပေးဆွဲဖြစ်မှာဘဲ မင်းဖြစ်နေလို့
ပြန်ပေးဆွဲခဲ့တာ မင်းဖြစ်နေလို့ပိုင်ဆိုင်ချင်ခဲ့တာ”

ဒီလိုနဲ့ ဧကရာဇ်လည်း အိပ်သွားတော့သည်

ညလယ်လောက်မှာတော့ ရောင်ဖြာ တစ်ယောက်အိမ်မက်ဆိုးမက်ပြီး လန့်နိုးလာပါတော့သည်
သူနိုးပြီး ထထိုင်လိုက်တော့ အမြဲသတိနဲ့အိပ်နေသည့် ဧကရာဇ်ပါနိုးသွားသည်  ရောင်ဖြာလည်း မျက်ရည်များနှင့် အသက်ကိုဝအောင်ရှူနေရတယ်

“ရောင်ဖြာဘာဖြစ်တာလည်း”

“အိမ်မက်ဆိုး မက်လို့ “

ရောင်ဖြာလည်းကိုယ် ကို ကိုယ်တောင်သတိမထားမိဘဲ
ဧကရာဇ်ရင်ခွင် ထဲကိုပြေးဝင်သွားတော့သည်
ဧကရာဇ်လည်းငြင်းဆန်ခြင်းမရှိဘဲ ရောင်ဖြာအားပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်

“ကျုပ်ကိုပြော ဘာအိမ်မက် မက်တာလဲ”

“ကျွန်တော်အရမ်းကြောက်နေလို့ ကျွန်တော်ကိုဖက်ထားပေးပါ”

ဧကရာဇ်လည်းဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ ‌ဆက်ပြီးဖက်ထားလိုက်သည်
ခနအကြာ ရောင်ဖြာအငို တိတ်သွားတော့မှ ဧကရာဇ်လည်း ရင်ခွင့်ထဲကကောင်လေးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်လိုက်ပြီး

“ကျုပ်ကိုပြော ဘာအိမ်မက် မက်တာလဲ”

ဧကရာဇ်ရဲ့အသံက စိုးရိမ်နေသည်အသံဖြစ်ပြီးဒေါသသံမပါ

“ကျွန်တော်အိမ်မက်ထဲမှာ လူကြီးတစ်ယောက်က ကျွန်တော်ကိုလိုက်သတ်နေလို ကျွန်တော်ထွက်ပြေးနေရတယ်”

“ဟုတ်ပြီး ဘာမှမဖြစ်ဘူး  ကျုပ်ရှိတယ် နောက်ပြီးအဲ့အိမ်မက်ထဲက လူကြီးကအပြင်မှာတကယ်မရှိဘူး ပြန်အိပ်လိုက်ပါ မနက်ကြရင်မေ့သွားလိမ့်မယ် “

ဧကရာဇ်အသံသည် ဒေါသသံတစ်ချက်မှမပါပဲ အသံက နူးညံပြီးနွေးထွေးမှုအပြည့်ပါနေသည်

“အင်း”

ရောင်ဖြာလည်းထိုသိုပြောပြီးပြန်အိပ်လိုက်ပေမဲ့ ဧကရာဇ်ကတော့တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော်ခဲ့ပါ
အချိန်အားဖြင့်ကြည့်သော် ညတစ်နာရီဖြစ်နေပြီးလေ

သဲလေးတို့ကိုပြောစရာရှိပါသေးတယ် အခုficထဲမှာ normal တစ်တွဲလေးကိုအရံအဖြစ် ထည့်မှာပါ
သဲလေးတို့ ဖတ်ရတာအဆင်ပြေမယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ်
သဲလေးတို့ကြိုက်ကြမယ်လိုလဲမျော်လင့်ပါတယ်
Reader တစ်ယောက်ချင်း စီကို ချစ်ခင်ပြီးတန်ဖိုးထားလျက်ပါ

🖤Lovely Darcy Raiona 🏴

****†***********************
Zawgyi

အဲလိုနဲေရာင္ျဖာလည္းတစ္တ‌ေနကုန္အဲအခန္းထဲမွာဘဲအခ်ိန္ကုန္သြားတယ္ေလ
ဘာလိုဆို အဲအခန္းရဲ႕ေရွ႕မွာအေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကသူကိုအျပင္ထြက္ခြင့္မေပးဘူးေလ
ည‌သိုေရာက္လာတာေတာင္ ဧကရာဇ္ကျပန္မလာဘူး
ဒီလိုနဲ႔သူလည္း ျပတင္းေပါက္နားမွာမတ္တက္ရပ္ေနရင္ အျပင္ကိုသာ ၾကည့္ေနတယ္
ခဏအၾကာမွာ တံခါးဖြင့္သံနဲအတူ ဧကရာဇ္ ေရာက္လာသည္

“ေရာင္ျဖာေနျခည္ …!!”

“ဟင္..”

ဧကရာဇ္က ေရာင္ျဖာကိုေနာက္ကေန ဆြဲလွည့္ၿပီး
ကုတင္ေပၚသို႔တြန္းခ်လိုက္တယ္ၿပီးေတာ့ေရာင္ျဖာအေပၚကို ခုန္အုပ္လာၿပီး

“ခမ်ားဘာလုပ္မလို႔လဲ”

“…………”

ဧကရာဇ္လည္းဘာမွမေျပာဘဲ ျပန္ထလာၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္
ေရာင္ျဖာလည‌္းေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္သြားသည္
ခဏအၾကာ ဧကရာဇ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာသည္
သူပံုစံကစိတ္သိပ္မၾကည့္တဲ့ပုံမဟုတ္ဘူး
ၿပီးေတာ့ ေရာင္ျဖာကို လက္ကေနဆြဲေဆာင့္လိုက္ၿပီး
နံရံနဲ႔ကပ္လိုက္သည္

“ခမ်ားလႊတ္ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီး”

ဧကရာဇ္က‌ေတာ့သူေျပာတာကိုမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူဆက္မေျပာႏိုင္ေအာင္ အနမ္းၾကမ္းမ်ားျဖင့္ပိတ္ဆို႔လိုက္သည္  ၿပီးေတာ့ ျဖဳၿပီး သြယ္ေနတဲ့ လည္တိုင္ေလးမွာ သူအမွတ္သားေပးထားတဲ့ အရာေလးေတြက အနီကြက္ေလးအတိုင္းက်န္ေနတယ္ေလ
အဲခ်ိန္မွာ ေရာင္ျဖာက အတင္း႐ုန္းၿပီး ခဏလႊတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ေလးမ‌ွာဧကရာဇ္ရဲ႕ပါးကို႐ိုက္ခ်လိုက္တယ္

ျဖန္း

“လီးျဖစ္လို႔ လာနမ္းေနတာလား မေအလိုးႀကီးရဲ႕”

“မေအကို‌ေတာ့မလိုးပါဘူးမင္းကိုလိုးရတာပဲပိုႀကိဳက္‌ေတာ့ဒီေကာင္ကလင္လိုးေပါ့”

“ခမ်ားေနာ္!”

ဧကရာဇ္လည္းဆက္မနမ္းေတာ့ဘဲ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္လိုက္သည္ ေရာင္ျဖာကေတာ့အိပ္ရာေပါ့္မွာ ထိုင္လိုၿပီးဧကရာဇ္မ်က္ႏွာကိုစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ၿပီး

“ေနပါအုံး ဘာလို႔ကြၽန္ေတာ္ကို အတင္းလက္ထပ္ၿပီး
ဘာလို႔အခုလိုဖမ္းထားတာလဲ  ဟမ့္”

” ဒီမွာ က်ဳပ္ေျပာတာနားေထာင္ လြန္ခဲ့တဲ့6ႏွစ္က မင္းအေဖနဲ႔ မင္းမိေထြးေပါင္းၿပီး က်ဳပ္အေမကိုသတ္ခဲ့တာ”

“အဲ့ေတာ့ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ”

“မင္းအေဖအစား မင္းကိုက‌လဲ့စားေခ်တာ “

“ေဖေဖလုပ္တာကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲ”

“ဆိုင္တာမဆိုင္တာေတြမသိဘူး”

ေရာင္ျဖာလည္းနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားသည္ သူ႔အေဖကိစၥသူနဲ႔ဘာလို႔လဲ

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဘးမွာခ်ထားေသာဖုန္းက ဖုန္းေခၚသံကို ဧကရာဇ္ၾကားေတာ့ ခ်က္ခ်င္း‌ကိုင္လိုက္သည္
ဖုန္းေခၚလိုက္သူကေတာ့ အမုန္းဧကရီျဖစ္ေနသည္

“Hello ညီမေလး‌”

“အကိုႀကီး ေျပာစရာရွိလို႔ မနက္ျဖန္‌က အလုပ္ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ နင္အိပ္ကိုအလည္လာမလို႔နင္အားလား”

“အားပါတယ္ လာခ်င္ရင္လာခဲ့လိုက္ “

“အင္း အဲဒါလွမ္းေျပာတာ “

ဧကရာဇ္ဖုန္းေျပာေနတုန္း ေရာင္ျဖာက ေရခ်ိဳးခန္းထဲခန္းဝင္သြားသည္ ေရာင္ျဖာျပန္ထြက္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာဧကရာဇ္က ကုတင္ရဲ႕ ေခါင္းရင္းကိုမွီၿပီး
လက္ေတာ့ ကို ေပါင္‌ေပၚတင္ကာ အလုပ္ လုပ္ေနသည္
ဧကရာဇ္ကိုျမင္ေတာ့ေရာင္ျဖာလည္း ကုတင္နားသြားၿပီး ေခါင္းတစ္လုံးကိုယူကာ ဆိုဖာေပၚမွာအိပ္မယ္လို႔အလုပ္ ဧကရာဇ္က

“ဆိုဖာ ေပၚဘာသြားလုပ္တာလဲ”

“အိပ္မလို႔ “

ဧကရာဇ္လည္း စိတ္သိပ္မရွည္ေတာ့ဘူးေလ

“ဒီမွာလာအိပ္”

“မအိပ္ႏိုင္ဘူး”

“ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေခၚေနတာ လာဆိုလာလိုက္”

“မလာႏိုင္ဘူး ဘာျဖစ္ခ်င္လဲ”

“ရတယ္ေလ”

ဧကရာဇ္လည္းထိုသို႔ေျပာၿပီးကုတင္ေပၚကေနဆင္းၿပီး
ေရာင္ျဖာကို ေပြ႕ခ်ီလာတယ္

“ခမ်ားလႊတ္ ခမ်ားနဲ႔အတူမအိပ္ခ်င္ ဘူး”

“ကိုယ္ရဲ႕ေယာက်ာ္း နဲ႔အတူအိပ္ရမွာကို ဘာျဖစ္ေနတာလည္း “

ေရာင္ျဖာကိုကုတင္‌ေပၚျပစ္ခ်ၿပီး  သူကပါ ကုတင္ေပၚတက္လိုက္တယ္ ေရာင္ျဖာကေတာ့ကုတင္ေပၚကဆင္းေျပးဖို႔လုပ္ေနတယ္

“မင္း အခုလို႔ဆက္လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္တစ္ခုခုလုပ္ရလိမ့္မယ္”

ထိုသို႔ေျပာလိုက္မွ ေရာင္ျဖာေနျခည္လဲၿငိမ္က်သြားေတာ့သည္
ခဏအၾကာ ဧကရာဇ္လဲသူအလုပ္ေတြၿပီးလို႔အိပ္ေတာ့မယ္အလုပ္ ေရာင္ျဖာေနျဖည္ကိုယ္မွာေစာင္ေတာင္မကပ္ဘူးျဖစ္ေနေလသည္ ဧကရာဇ္လည္းဘာမွမေတြးေတာ့ဘဲ ေရာင္ျဖာကိုေစာင္ၿခဳံေပးလိုက္သည္
ၿပီးေတာ့ အိပ္ေနသည့္ ေရာင္ျဖာကိုၾကည့္ရင္း

“မင္းက အိပ္ေနရင္ပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသလိုပဲ “

ဧကရာဇ္လည္း ေရာင္ျဖာရဲ႕ပါးေလးကိုကိုင္ၿပီး

“မင္းကိုျမင္ျမင္ခ်င္ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ့တာ ကလဲ့စားေခ်ဖို႔မဟုတ္လည္း ျပန္ေပးဆြဲျဖစ္မွာဘဲ မင္းျဖစ္ေနလို႔
ျပန္ေပးဆြဲခဲ့တာ မင္းျဖစ္ေနလို႔ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ခဲ့တာ”

ဒီလိုနဲ႔ ဧကရာဇ္လည္း အိပ္သြားေတာ့သည္

ညလယ္ေလာက္မွာေတာ့ ေရာင္ျဖာ တစ္ေယာက္အိမ္မက္ဆိုးမက္ၿပီး လန္႔ႏိုးလာပါေတာ့သည္
သူႏိုးၿပီး ထထိုင္လိုက္ေတာ့ အၿမဲသတိနဲ႔အိပ္ေနသည့္ ဧကရာဇ္ပါႏိုးသြားသည္  ေရာင္ျဖာလည္း မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ အသက္ကိုဝေအာင္ရႉေနရတယ္

“ေရာင္ျဖာဘာျဖစ္တာလည္း”

“အိမ္မက္ဆိုး မက္လို႔ “

ေရာင္ျဖာလည္းကိုယ္ ကို ကိုယ္ေတာင္သတိမထားမိဘဲ
ဧကရာဇ္ရင္ခြင္ ထဲကိုေျပးဝင္သြားေတာ့သည္
ဧကရာဇ္လည္းျငင္းဆန္ျခင္းမရွိဘဲ ေရာင္ျဖာအားျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္

“က်ဳပ္ကိုေျပာ ဘာအိမ္မက္ မက္တာလဲ”

“ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေၾကာက္ေနလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကိုဖက္ထားေပးပါ”

ဧကရာဇ္လည္းဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ဘဲ ‌ဆက္ၿပီးဖက္ထားလိုက္သည္
ခနအၾကာ ေရာင္ျဖာအငို တိတ္သြားေတာ့မွ ဧကရာဇ္လည္း ရင္ခြင့္ထဲကေကာင္ေလးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္လိုက္ၿပီး

“က်ဳပ္ကိုေျပာ ဘာအိမ္မက္ မက္တာလဲ”

ဧကရာဇ္ရဲ႕အသံက စိုးရိမ္ေနသည္အသံျဖစ္ၿပီးေဒါသသံမပါ

“ကြၽန္ေတာ္အိမ္မက္ထဲမွာ လူႀကီးတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္ကိုလိုက္သတ္ေနလို ကြၽန္ေတာ္ထြက္ေျပးေနရတယ္”

“ဟုတ္ၿပီး ဘာမွမျဖစ္ဘူး  က်ဳပ္ရွိတယ္ ေနာက္ၿပီးအဲ့အိမ္မက္ထဲက လူႀကီးကအျပင္မွာတကယ္မရွိဘူး ျပန္အိပ္လိုက္ပါ မနက္ၾကရင္ေမ့သြားလိမ့္မယ္ “

ဧကရာဇ္အသံသည္ ေဒါသသံတစ္ခ်က္မွမပါပဲ အသံက ႏူးညံၿပီးေႏြးေထြးမႈအျပည့္ပါေနသည္

“အင္း”

ေရာင္ျဖာလည္းထိုသိုေျပာၿပီးျပန္အိပ္လိုက္ေပမဲ့ ဧကရာဇ္ကေတာ့ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ
အခ်ိန္အားျဖင့္ၾကည့္ေသာ္ ညတစ္နာရီျဖစ္ေနၿပီးေလ

သဲေလးတို႔ကိုေျပာစရာရွိပါေသးတယ္ အခုficထဲမွာ normal တစ္တြဲေလးကိုအရံအျဖစ္ ထည့္မွာပါ
သဲေလးတို႔ ဖတ္ရတာအဆင္ေျပမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္
သဲေလးတို႔ႀကိဳက္ၾကမယ္လိုလဲေမ်ာ္လင့္ပါတယ္
Reader တစ္ေယာက္ခ်င္း စီကို ခ်စ္ခင္ၿပီးတန္ဖိုးထားလ်က္ပါ

🖤Lovely Darcy Raiona 🏴

Tags: read novel False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11), novel False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11), read False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11) online, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11) chapter, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11) high quality, False Revenge(Á€™Á€¾Á€¬Á€¸Á€Šá€½Á€„Á€ºá€¸Á€Žá€±Á€¬Á€€Á€Œá€²Á€·Á€…Á€¬Á€¸Á€Á€»Á€±Á€Á€¼Á€„Á€ºá€¸) part (11) light novel, ,

Comment

Leave a Reply

Chapter 13