Becca
Calling Freen…
[Message call cannot be reached please try again later..]
It rings 10x but it ends up not answering it..
hindi nya na ba ako mahal? ganon nalang ba kadali sakanya lahat na makipaghiwalay sakin?
nakakabaliw isipin ang mga nangyayari samin ngayon, namimiss ko narin sya ng sobra
kung pano nya ko yakapin, lalo na pag sinusuyo nya ako.. hindi sya tumitigil hanggang sa maging okay ako
I missed her so much
her kisses, her laugh…
“Hey, ang laki na ng eyebags mo wag mo ng dagdagan dahil sa pag iyak mo.”
“Irin pangit ba ako?”
nandito na kami sa labas ng school at nag lalakad pauwi, sinabihan ko na si manong na sasabay lang ako sa paglalakad kay Irin
absent si freen ngayon na mas lalong nagpasama ng loob ko
“Alam mo bang nagresign na si Ma’am Ana..” umpisa ni Irin
“I don’t care about her.”
“Ah okay.” bigla syang natawa
“Irin hindi mo naman sinagot tanong ko eh.”
she sighed and tapped my head
“Dapat hindi mo na tinatanong nyan lalo na’t muse ka sa lahat ng subject nyo.”
“Nakipag break na sya sakin.” My voice broke
“ANO?”
Tumango lang ako
“Ang lakas ng loob ng pangit na yun ah.”
gusto nyang tumawa pero lumalakas lang lalo ang iyak ko
huminto sya sa pag lalakad at hinarap ako, she hugged me immediately
“Shh stop crying..” alo nya sakin at hinihimas ang likod ko “hindi ako sanay na nagpapatahan ng babae-“
“Irin naman eh..” I whined and stumping my feet
“Hayss bakit kasi gumaya gaya ka pa sakin na nakikipag jowa sa bakla, hindi mo naman pala kaya ang break up thingy na yan.”
“Irin stop joking around you’re not helping.”
I hit her shoulder
“baka kailangan nyong mag usap ulit.” sabi nya
she wiped my tears using her handkerchief
“eh hindi ko nga sya mahagilap kung nasaan sya, wala rin sya sa hacienda kahapon.”
“Eh baka naman sumama kay Ma’am Ana..” tawang tawa na biro nya
*Slap
“ARAY.”
nasapak ko na nga, napaka ingay
“kung walang magandang lalabas sa bibig mo, wag kanang mag salita.”
I walk out and leave her
Papa and Mama start fighting over the phone since last night dahil nagsumbong si richie kay mama kahapon
napaka gulo sa bahay at mas lalo lang akong nasestress dun
I thought Mama would agree to him but I’m happy to know that she’s against with it and wanted me to go back to Singapore
Mahal na mahal ko ang lugar nato, pero halos ang dami daming tumutulak sakin paalis dito
“FREENN WHERE ARE YOU..” I yelled
The flock of birds suddenly flies away
Sa haba ng nilakad ko, napadpad ako sa secret place nya at nagbabakasaling nandirito sya
“FREEN PLEASE TALK TO ME.” I scream my lungs out
nilibot ko ang paligid at pumasok rin ako sa bahay nya
saan naba sya?
Calling Freen…
gaya ng laging nangyayari ay nag riring lang ito at hindi sinasagot
I’m so frustrated
napaupo ako sa may kahoy na hagdanan ng kwarto nya at natulala nalang
napapagod nakong hanapin sya
[…]
Nagulat ako ng sinagot nya ang tawag
[ hello freen..]
[freen I’ve been looking for you, please we need to talk..]
I kept talking but she’s not answering, I check the phone at hindi naman yun nakapatay
bakit ayaw nya kong kausapin?
[Please baby talk to me] I beg
*Totoot³
“Fuck..” I hissed
gumapang ako sa higaan nya at humiga dun
kung alam ko lang na magkakaganito tayo, sana hindi nalang tayo umuwi ng araw na yun
habang inaalala lahat ng mga nangyari samin eh nakatulog ako
____
“Salamat ho and pasensya na manong kung naabala ko kayo.”
8pm na ng gabi ng nagising ako at nagpasundo kay manong
he looked so afraid and nervous when I saw him
“Hindi nyo naman po ako naabala, sadyang nagkakagulo lang ho ngayon sa hacienda.” sabi nya
“Po?”
“Yes ma’am, dumagdag pa tong hindi mo pag uwi ng maaga “
he’s driving so fast
pati ako kinakabahan narin
nawala na sa isip ko si papa kanina dahil ayoko pa talagang umuwi
Nangmakarating kami eh ang gulo nga ng mga tauhan
papa seems like want to scold me but he’s busy talking to his people
“Ate becca..” tawag ni Natalia at tumatakbo palapit sakin
nakita kong umiiyak si Manang sa tabi habang kinakausap si richie
“Natalia?”
tinaas nya ang dalawa nyang kamay at parang gustong magpakarga sakin, ang lungkot ng mga mata nya
when I finally carry her she hide her face in my neck immediately
she’s trying not to cry, I can feel the heaviness of what she feel
humihikbi sya pero hindi sya umiiyak
“What happened?” I asked her but she just stayed silent and hugging me tight
“HANAPIN NYO SA BUONG POBLACION.” Papas voice thundered
gusto ko syang tanungin pero inilalayo ko si Natalia sakanya
sumisigaw kasi sya at pati ako napapatalon sa takot
“HINDI PWEDENG MAKATAKAS ANG BATANG YUN.” he yelled
wait..
who.?
“Umalis na po si boy..” natalias voice broke
para akong nabibingi sa detalyeng binigkas nya
“Dapat masaya ako, pero masakit po.” iyak nya
unti unting tumulo yung mga luha sa pisngi ko
kaya ba hindi ko sya nahahanap kahit saan?
kung hindi ko lang karga si Natalia, baka napaupo na ako sa lupa dahil sa nalaman
her hugs helping me to ease the pain and I know she’s doing it because of what she feel too
“Hindi ko na po ba makikita si boy ate?”
dahil sa tanong nya napaoverthink ako bigla, hindi ko narin ba sya makikita?
“Shh it’s okay nandito naman ako.” alo ko sakanya
she nodded and I rub my palm in her back..
bakit hindi man lang nya sinabi na aalis sya?
pagkatapos ng ginawa nya sakin? putangina napakawalang hiya nya para ganituhin lang ako
I gave myself to her and trusted her, How dare her to do this bullshitness to me?
Gusto kong magwala, I cried every night because of our break up and always reaching for her so we can talk properly, pagkatapos aalis lang sya na hindi man lang iniisip ang mararamdaman ko?
Fuck
I hate her so much
iniwan nya ako sa ere ng ganon ganon lang, she never loved me
Bakit hindi nalang si richie ang ginantihan nya?
bakit ako pa?
_____
Freen
[please baby talk to me..]
when I heard becca ay parang binabalatan ang puso ko dahil sa kalungkutan ng boses nya
I was about to talk when Ma’am Ana took my phone in my hand
she saw me crying so hard while sitting on the bed, kakalipat ko lang kasi ng bagong kwarto dahil pinalinisan pa ito ng Lolo nya
she’s carrying a bunch of clothes in her hands, ang sabi nya akin nalang daw muna yung mga hindi na nya ginagamit na damit
“What the hell are you doing?” she’s mad
“I missed her.”
“My god freen, paano ka makakapag simula kung ibinabalik mo ang sarili mo sa lugar na yun..”
“Hindi ba pwedeng maging kami habang nandito ako.”
she took a deep breath
“Saka kana makipagrelasyon sakanya pag kaya mo na syang buhayin..” sermon nito
Napayuko nalang ako
“ito oh, bibili lang tayo ng bago next week para sa mga gamit at damit mo.” sabi nya at inilapag ang mga damit sa kama
I didn’t answer her and just looking at the floor
I felt her palm in my cheeks
“I understand you… kung sumagot ka at nakipag usap kay becca satingin mo ba papayag sya na malayo ka sakanya? magkakagulo lang.. paano kung tatakas sya dun at hahanapin sya ng papa nya? isipin mo yung mga maaaring mangyari.. both of you need to grow up first and do your responsibilities as a student, saka na yung love life..”
*sniff
tama naman sya
napakatanga ko talaga
mas masasaktan ko lang si becca at kung sakaling makausap ko sya, siguradong hahanap ako ng paraan makabalik lang ng poblacion
simula ng dumating sya sa buhay ko? halos wala na akong pakealam na magdusa at mahirapan habang buhay basta lang makasama sya
we’re not good to each other
Ibinalik ni ma’am ana ang cellphone ni becca sa akin pero wala na yung sim, good thing narin yun
gusto kong ibalik toh kay becca bago ako umalis, pero tuwing naiisip ko na ito nalang ang ala-ala na maiiwan nya sakin eh dinala ko nalang..
I open the gallery and look at her pictures
My God
I’m going crazy
_________
Comment