___________Two weeks later___________
“Ma’am becca patawarin mo k-“
“Patawarin? tinuring kita na pangalawang ama, yun pala pareho lang kayo ni papa! pano kayo nakakatulog ng maayos huh?”
“Susuko rin naman ako, kaso natatakot ako na idamay ni Gov. ang mga anak ko.”
Manong was kneeling Infront of me while crying, ng makita ko sya ay bumuhos na ang galit ko sakanya at frustration
“Si Freen sumalo lahat ng dapat ikaw ang nakakaranas, napakasama nyo.”
“Humingi nako ng tawad sakanya at nangakong sumuko-“
I leaned on him and grabbed his collar
“PUTANGINA! KUNG HINDI PAKO NAKAALALA HINDI KA PA SUSUKO!”
“calm down becca.” hila ni richie sa braso ko
“Hilingin mo na makaligtas si freen.” tiim bagang sabi ko. “dahil kung hindi, lahat kayo magdudusa sa kamay ko kasama ng mga anak mo.”
“Ma’am be-“
“Ikulong nyo na yan.” richie said
nang lapitan na sya ng mga pulis ay nabitawan ko na sya, nanginginig ang katawan ko sa galit
hinahunting na ng mga pulis si papa, halos lahat ng natitirang tao nya ay hinuli narin ng mga pulis kaninang umaga
kung tutuosin hindi nila deserve ang kulungan lang, gustong gusto ko silang parusahan lahat
“Ate becca maawa na po kayo kay tatay.”
habang papalabas ng prisinto ay nakasalubong ko ang isang anak nito na umiiyak
“please lang umalis na kayo.” richie said
he’s covering me while walking
“Ate becca.” takbo nito at hinila ako sa kamay
“Ano ba! hindi marunong maawa yang tatay nyo tapos kakaawaan ko? kung gusto mo samahan mo sya sa loob.”
she cried so hard and let go of my hand
tss.
_________
“Mom”
Freemo is smiling at me while his eyes is closing slowly, I caressed his forehead and kiss it gently
“Sleep well freemo.” I whispered
Naka confined parin si freemo sa hospital hanggang ngayon, he’s experiencing nightmare since he woke up and crying looking for freen
hindi nya kasi nakita kung okay naba si freen, dahil paulit ulit na pumapasok sa isip nya na walang malay si freen at duguan
“Puntahan mo kaya ang Lolo ni freen sa company nito? bakasakaling sabihin nyang saang hospital si freen naka confined.” Nam said
“Freemo needs me, nung wala ako halos hindi na sya tumigil sa pag iyak diba?”
_________Flashback_________
“Salamat heng..”
Nandito ako ngayon sa labas ng bahay nila freen dahil gustong gusto ko malaman ang sitwasyon nya, buti nalang at inihatid ako ni heng, sya na kasi ang nagdadrive kung san man ako pumunta, nag volunteer na sya at nag paalam kay richie na maging driver ko
hindi gaya ni freen, hindi sya umalis..
“Ikaw?”
Nagulat si Ma’am Ana ng makita ako at bigla akong sinugod
*Slap
“Ang kapal ng mukha mong pumunta dito!” sigaw nito.
“Gusto ko lang malaman kung saan hospital naka confined si freen.”
Ang lakas ng tibok ng puso ko dahil sa biglang pag sugod nya, gusto ko syang sampalin rin kaso hindi yun ang pinunta ko dito.
“Para ano? demonyo kayo!”
“Ana walang kasalanan si bec-“
“Wag mo kong pagsabihan heng.” banta nya dito. “Nang dahil sa babaeng yan ay bumabalik parin si freen sa impyernong yun.”
Natawa ako bigla at naiinis na
“Bakit? Nagseselos ka? malamang mahal ako nun.”
“Walang hiya ka.”
she was about to grab my hair pero pumagitna na si heng
“ANO BA! SATINGIN NYO MATUTUWA SI FREEN PAG NAKITA NYA KAYONG GANITO?” sigaw ni heng
“Bakit ba ayaw mong sabihin saang hospital sya? I really wanted to see her.” Napaiyak nako sa frustrations
“Wala kang mapapala sakin, umalis kana bago pako may magawang masama, Anak ka ng demonyo.”
“ANA ANO BA?” saway ni heng sakanya
Tumakbo nako papuntang sasakyan at halos mabaliw na kakaisip, gustong gusto kong makita si freen
I wanted to touch her
I wanted to hug her
I wanted to say to her that I love her and she needs to fight for us
____End of Flashback ___
Nung araw na yun ay umuwi rin kami agad pabalik ng poblacion malaya
Irin called me that Freemo was crying all day and looking for me
I shouldn’t left him
habang pauwi, sya naman ang inaalala ko
“satingin mo ba sasabihin nun kung saan si freen?”
“Oo naman, atleast you tried.” Nam said and go closer
“How about freemo?”
“kakausapin ko lang sya.” sabi nito “pwede ring kausapin natin sya na pupuntahan mo lang ang daddy nya.”
I took a deep breath and hug her
“Thank you..”
“Alam ko kung gaano kabigat ng nararamdaman mo, laban lang tayo ah?” Nam said while caressing my back
Tumango ako at hinigpitan ang yakap sakanya
___________
Freen
I look at the mirror and watching myself for hours, I brushed my hair using my fingers at maraming sumasama na buhok dun
My hair is falling out..
“Hey don’t do that.”
“Shut up!”
“Freen.”
“Why would you do that?”
“Freen nadala lang ako ng emotion ko, kaya ko sya pinagtabuyan.”
Heng reported to me what happened
ayoko pa sanang makita ako ni becca ng ganto dahil numinipis na ang buhok sa ulo, nahihiya ako sakanya
halos lahat sila nalaman na ang condition ko
I really need to go back, ilang araw na daw ito umiiyak sa bahay at sinisisi ang sarili, yun ang pinakaayaw kong mangyari
it’s not good to her mental health
“No one should treat her like that.”
I walk towards my bed and lay down
“I’m sorry.”
tumingin ako sakanya na nakaupo sa tabi ng hospital bed at may luha sa mga mata nya
I sighed
hindi ko rin naman sya masisisi dahil sobrang nag alala sya ng dahil sa nangyari sakin
umupo ako sa bed at tinitigan syang mabuti
“Come here.”
lumapit sya agad sakin at sinalubong ako ng yakap
“I’m sorry…”
“Don’t do that again..”
“I promise.”
hay naku, hindi ko talaga kayang magalit ng matagal sa isang tao lalo na’t pag malapit na sakin
“I wanna go home..” I saidm
ayoko ng mag stay dito sa hospital ayokong sayangin ang oras ko sa loob ng kwartong to
“No, how about your chemo?.”
“You know that it’s not working..”
lumalala lang ang sakit ko bawat araw
“But freen.”
“Ana please.. I wanna go back to Poblacion Malaya.”
bumitaw sya sa yakap ko
“In one condition.”
my eyes enlightened up
“Okay, what it is?” I asked her
“we will hire a private doctor for your chemo session thrice a week in your house.”
“Hmm okay.” I smiled at her
_______
I take a deep breath before I decided to go inside my house, As I step inside you can see the loneliness in every corners of the house
Patay lahat ang ilaw
*sniff
“Hmm.”
I suddenly hear someones crying, every sounds of her cry is hurting me
Her cry is always my pain
umakyat ako sa taas at nakitang bukas ang pinto ng isang silid dun
and I saw her
she’s packing her things
aalis sya?
dahan dahan akong nag lakad papuntang pinto at pumasok sa loob
“sinong may sabing umalis ka?”
Comment