À·Ƒà·’À¶ºà·Œà¶­À·Š À·€À·’À¶½À·À¶´À¶º | Mourning Aves | Bl |

” හංස…. ”

මං ඇස් උස්සල බැලුවාම ඒ ඇස් මගෙ තොල් දිහා බලලත් බිම බලාගත්තා..

” හංස මා එක්ක තාම තරහද?… ”

ඒ හරුපෙ මට තේරුනේ නෑ..

” තරහද මගෙ හංස..? ”

” ඔයාගෙ.. ” මගෙ කට කොනකට හිනාවක් ආවා. මුගෙ?..

මුගෙනං පරිස්සං කරගන්න තිබ්බනෙ..

මුගෙ ආච්චිගෙ වස්තරේ..

” …. මට අයිතියක් නෑ කේන්ති ගන්න. මං දන්නවා ඒක. උබ මට වැරැද්දක් කලා වගේ හැසිරෙන්න.. මට සමාවෙයං සුදූ.. මට අහන්න තිබ්බා.. දැන් උබ බබෙක් නෙවෙයි කියල හිතන්න තිබ්බා.. ”

රෙද්ද..

කන පැලෙන්න ගහන්න ඇත්තම් මට..

ඇයි තවත් මගෙ හිත හප කරන්නෙ?.. හප කර කර සූප්පු කරන්නෙ?.. මට ඕන ඔය කටින් එක පාරක් උබට මාව ආපහු ඕන කියල අහගන්න කියල දන්නෑ කියහං.

මරාගෙන මැරෙන්න හැකි මට..

අයිතියක් නෑ… ලු..

ඒ කියන්නෙ උබ මාව අතෑරල ඉවරයි කියලද මිනිහො..

මට ඕන උබ මං එක්ක ඔට්ටු වෙන්න.. මගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් මරාගන්න.. මාව අයිති කරගන්න ලෝකයක් එක්ක හරි හැප්පෙන්න..

ඒත් නෑ